Afscheid en nieuw begin - Main contents

Mijn redelijk onverwachte rechtstreekse verkiezing in de Tweede Kamer maakte noodzakelijk dat ik razendsnel alle werkzaamheden waar ik me tot dat moment intensief mee bezig had gehouden achter me ging laten. Van het ene op het andere moment was ik weg bij Menzis, waar ik ruim 5 jaar heel bewust en intensief had gewerkt aan het realiseren van oplossingen voor patiënten en de mensen rondom de patiënt. Werk dat eigenlijk nooit af is. Werk dat zorgt voor een sterke emotionele verbondenheid met collega’s. Dat ene uurtje dat ik kon vinden om toch nog één keer mijn neus te laten zien voordat ik definitief zou vertrekken was veel te kort. Maar meer tijd was er niet. Den Haag roept…

Een hoofdstuk apart was mijn vertrek uit de gemeenteraad afgelopen woensdag. Woensdagochtend werd duidelijk dat de wethouders van SP en D66 zich niet langer konden vinden in de tramplannen van het linkse college. Ze brachten dat in een speciaal ingelaste persconferentie naar voren en daarmee werd duidelijk dat ‘s avonds direct na mijn vertrek uit de gemeenteraad het college waartegen ik 2 1/2 jaar met hart en ziel oppositie had gevoerd zou vallen. In een zaal waarin de spanning te snijden was voor wat nog komen zou werden voor mij mooie woorden gesproken en kon ik nog eenmaal mijn geliefde raad toespreken. Een absurdistisch theater. Ik had het nog niet verlaten, of er volgde een politiek bloedbad. Laten we maar aannemen dat in dit ene geval geen sprake was van oorzaak en gevolg…

Al dat snelle afscheid nemen was natuurlijk niet voor niets. In Den Haag wach een nieuw begin. Een begin, dat eigenlijk al twee weken bezig was, maar dat tot nu toe vooral uit zeer intensieve inwerk- en kennismakingsprogramma’s bestond. Maar woensdag werd eindelijk de puzzel van de portefeuilleverdeling gelegd en werd duidelijk waar ik me de komende jaren mee bezig ga houden. Het zal niemand verbazen dat ik hoopte op een portefeuille met veel onderwerpen uit de zorg. Het beschikbaar en betaalbaar houden van kwalitatief hoogwaardige zorg is al jaren mijn missie en ik hoopte oprecht die missie in Den Haag verder vorm te mogen geven. En…dat is gelukt! De hoofdmoot van mijn werk zal de komende jaren bestaan uit de uitdagingen in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ), mantelzorg en ht vrijwilligerswerk. Daarnaast richt ik me op vraagstukken rond proefdieren, oorlogsgetroffenen, de wet tegemoetkoming chronisch gehandicapten (WTCG) en ouderenmishandeling. Al met al een forse portefeuille met maatschappelijk belangrijke en lastige vraagstukken. Vanaf nu staat alles in het teken van deze onderwerpen.

Ik zal me er stevig in verdiepen. Het land intrekken om met zoveel mogelijk betrokkenen in dialoog te gaan. En waar het niet lukt om mensen in persoon te ontmoeten ga ik op zoek naar mogelijkheden om op andere manieren in dialoog te gaan, bijvoorbeeld via dit blog. En wie mij nu al wil adviseren kan zijn of haar goede raad altijd in de commentaren van dit blog kwijt. Ik zie er naar uit!