Werk, werk, werk - Main contents

Foto Flickr PvdA

De nieuwe wet Werken naar Vermogen ademt het ‘ieder voor zich’ adagium van het kabinet. Maar samen zoeken naar werk voor mensen met een arbeidshandicap werkt echt beter. Als Rutte vandaag met open vizier het werkbezoek aan een sociale werkplaats aflegt, zal hij dat ook zien.

De PvdA blijft niet langs de kant staan. Samen met de werkgevers gaan wij de boer op om 10.000 banen te zoeken. Dat schrijven Jan Hamming, Mariëtte Hamer en ik.

'Een afspraak die Emile Roemer, premier Rutte en ik in 2010 maakten in de Tweede Kamer, wordt vandaag werkelijkheid met een bezoek aan de Diamantgroep en het bedrijf Gebroeders van Oirschot Tuinplanten in Biezenmortel in Tilburg. Daar gaan we bekijken hoe de gemeente en de Sociale Werkplaats zich voorbereiden op de nieuwe Wet Werken naar Vermogen.

Wij maken ons grote zorgen over deze nieuwe regeling, omdat gemeenten een onmogelijk opdracht meekrijgen. Zonder steun zullen niet meer, maar juist minder mensen met een arbeidshandicap werk vinden én houden. En daarbij wil het kabinet ook mensen nog eens ver onder het minimumloon laten werken, wat hen niet alleen tot thuis zitten maar ook tot armoede brengt.

Het idee achter de wet is lovenswaardig: zoveel mogelijk mensen moeten werken en iedereen moet dat doen naar vermogen. De gemeenten hebben straks niet alleen de taak om mensen in de bijstand aan het werk te helpen. Ook voor mensen met een arbeidshandicap krijgen zij deze verantwoordelijkheid. Dat alles wordt vastgelegd in één regeling die gemeenten naar eigen inzichten kunnen uitvoeren. Al in 2008 heeft de PvdA vergelijkbare voorstellen gedaan in het actieplan kansen geven, kansen grijpen. Zo kunnen gemeenten ook mensen met een arbeidshandicap beter naar werk bij een reguliere werkgever begeleiden. Dat is een prima uitgangspunt. Werk is voor iedereen zinvol. Het draagt bij aan sociale samenhang en binding in de samenleving en is de beste manier om de crisis het hoofd te bieden. Investeren in werk voor mensen met een arbeidshandicap maakt ook onze economie sterker.

Maar in de praktijk zullen de plannen van het kabinet averechts uitpakken. Want de opdracht aan gemeenten om meer mensen naar werk bij een gewone werkgever te begeleiden, gaat gepaard met forse bezuinigingen van een half miljard op de broodnodige scholing en begeleiding en de noodzakelijke aanpassingen op de werkplek. De gemeenten staan zo voor een onmogelijke taak. Alsof je een kind de opdracht geeft om z’n eigen brood te smeren, maar het mes, het beleg, het brood en de boter daarbij achterhoudt. Dat gaat dus niet werken. Mensen komen zo niet aan het werk, maar thuis te zitten.

In Tilburg hebben we gezien hoe het met enige steun van gemeenten aan bedrijven, wel kan. Sort BV - een internationaal bedrijf in het sorteren en distribueren van tweedehands kleding paste met steun van de gemeente de machines op de werkvloer zo aan, dat ze geschikt waren voor mensen met een arbeidshandicap. Zo’n 65 mensen met een handicap vonden zo werk. Zonder steun had Sort BV deze investering niet gedaan.

Aan de wil bij mensen met een arbeidshandicap, bij bedrijven en gemeenten, ligt het dus niet. In tegendeel. Gemeenten willen mensen graag aan het werk helpen, mensen met een arbeidshandicap willen dolgraag werken en de werkgevers zijn bereid om hen aan te nemen. Het ligt wel aan het feit dat staatssecretaris De Krom gemeenten en bedrijven met een onmogelijke opdracht opzadelt. De onzichtbare hand zal het wel doen, denkt het kabinet. Wij zien in de praktijk dat dit niet zo werkt.

In de moeilijke economische tijden waarin we nu zitten, zullen we samen ervoor moeten zorgen dat zoveel mogelijk mensen met een arbeidshandicap aan het werk komen en blijven, het liefst bij reguliere werkgevers. Het kabinet schuift de verantwoordelijkheid hiervoor eenzijdig af op de gemeenten en bindt hen een arm op de rug. Dit is makkelijk en contraproductief tegelijkertijd: het aantal plekken bij sociale werkplaatsen neemt onder druk van de bezuinigingen gedwongen af en er komen - zoals de regeling nu is - niet voldoende nieuwe werkplekken bij. Het resultaat is dat er straks niet minder maar meer mensen met een arbeidshandicap thuis op de bank zitten. Dat kan niet en dat mag niet.

De PvdA blijft niet langs de kant staan. Samen met de werkgevers gaan wij de boer op om 10.000 banen te zoeken. Onze wethouders doen wat ze kunnen, maar moeten niet door dit kabinet aan handen en voeten gebonden worden. De nieuwe wet Werken naar Vermogen ademt het ‘ieder voor zich’ adagium van het kabinet. Maar samen zoeken naar werk voor mensen met een arbeidshandicap werkt echt beter. Als Rutte vandaag met open vizier het werkbezoek aflegt, zal hij dat ook zien.'

Job Cohen

Jan Hamming

Mariëtte Hamer