Amal - Main contents

Er was erg veel media aandacht bij de zaak Wilders, voor Wilders zelf natuurlijk, en ook erg voor dat beruchte etentje dat er aan vooraf ging. Toen de ‘benadeelden’ aam het word kwamen waren de meeste media al weg. Niet interessant.

Amal sprak in de Amsterdamse rechtbank namens de benadeelde partijen. Ze betoogde dat Wilders oproept tot uitsluiting en intolerantie en een’hypotheek van angst en haat’ op de schouders van allochtonen legt. Hier haar verhaal, belangwekkend, ongeacht of Wilders nu vrijgesproken wordt of niet.

Geachte leden van de rechtbank,

Mijn naam is Amal en ben in 1975 geboren in deze prachtige stad Amsterdam. Mijn vader kwam als gastarbeider half jaren zestig naar Nederland, trouwde een aantal jaar later met mijn moeder en zij kwam eind jaren zestig naar Nederland, zij kregen samen acht kinderen. Toen was er een veel tolerantere houding tegenover buitenlanders dan tegen de Nieuwe Nederlanders nu. Zij kregen niet overal de schuld van en hoefden zich ook niet steeds te verantwoorden voor wat anderen uit naam van de islam deden. Maar ook zij kregen te maken met vreemdelingenhaat en discriminatie. Het was alleen niet zo salonfähig.

De wet was en is nog steeds heel duidelijk: discriminatie is verboden en wordt indien bewezen bestraft. Zo ook toen mijn moeder in verwachting was van haar eerste kind en zij via werkbemiddeling een huisje kregen; huurprijs akkoord, de sleutel gekregen en zij gingen aan de slag met de inrichting. Toen de huisbaas langs kwam, klapte hij bijna dubbel van de schrik toen hij zag dat zijn huurders Marokkanen waren. Hij eiste het vertrek van mijn ouders uit de woning. Zijn letterlijke woorden waren: ‘ik verhuur niet aan buitenlanders’. Het werd een rechtszaak en mijn ouders mochten van de rechter gewoon in hun woning blijven, zij hebben daar 13 jaar lang met plezier gewoond.

Ik vertel dit ook om aan te geven dat ik vertrouwen en geloof heb in onze rechtspraak, hoe anders en ingewikkeld deze zaak tegen verdachte Wilders nu ook is. Maar er lijkt wel wat veranderd. Het wegzetten en aanvallen van een hele bevolkingsgroep, terwijl het overgrote gedeelte prima mee doet in onze samenleving, wordt tegenwoordig niet meer aangemerkt als discriminatie, maar wegzet onder het kopje religiekritiek of ‘vrijheid van meningsuiting’. Terwijl verdachte ‘de islam’ niet eens als een religie beschouwt.

Nederland

Zoals gezegd, ik ben hier geboren, maar ook getogen. Niks Nederlands is mij vreemd, heb geen taalachterstand, heb mijn schoolcarrière afgemaakt en werk voor mijn geld. Bezit een Nederlands paspoort waar geloof of origine irrelevant zijn, ook staat er niet het woord ‘migrant’, ‘buitenlander’, ‘gastarbeider’, ‘allochtoon’ of ‘Nieuwe Nederlander’ in, of iets over een bi-culturele achtergrond. Ik ben Nederlander.

Ook Marokko blijft mij claimen als onderdaan en daardoor bezit ik ook de Marokkaanse nationaliteit, waar ik ook niet altijd even gelukkig mee ben. Ik heb twee nationaliteiten. Dus wordt door verdachte getwijfeld aan mijn loyaliteit aan Nederland, het land waar ik geboren en getogen ben en erg veel van hou. Maar houdt het ook van mij?

Ik wil u het volgende vragen en steeds beginnen met of u mij gelooft, aansluitend zal ik u uitleggen waarom ik met die woorden begin:

Gelooft u mij, als ik u zeg dat ik geweld uit naam van welke religie dan ook veroordeel en verafschuw?

Gelooft u mij, als ik u zeg dat ik het vreselijk vind dat verdachte moet leven met continue beveiliging?

Gelooft u mij, als ik u zeg dat ik sta voor de vrijheid van homo’s om te zijn wie ze zijn?

Gelooft u mij, als ik u zeg dat ik geen enkele probleem heb met religiekritiek en zelf ook kritisch ben ten opzicht van mijn eigen geloof?

Gelooft u mij, als ik u zeg dat de vrijheid van meningsuiting mij net zo lief is als ieder ander in ons land?

Gelooft u mij, als ik u zeg dat ik nog nooit in mijn leven van het woord Taqqiya had gehoord? Laat staan weet wat het betekent. Maar geen nood, de verdachte in deze strafzaak kan het u haarfijn uitleggen, zoals hij eerder deed in een interview op nu.nl in 2008:

‘Taqqiya is een bekend begrip in de islamitische wereld. Het wil zeggen dat moslims die nog niet in een moslimland leven vaak niet alles zeggen wat ze werkelijk vinden. Maar op het moment dat de islamitische cultuur sterker wordt zullen er ook moslims zijn, die nu als gematigd worden gezien, die meegaan in de dwangmatigheid van de Koran en zijn ideologie.’

Maar ik leef niet in een islamitische wereld, misschien dat ik het woord of begrip Taqqiya daarom niet ken. Verdachte gebruikt het wel om angst aan te jagen voor mij als moslim en Marokkaan. Daar hoort natuurlijk stevige spierballen taal bij van verdachte, zoals in een interview in de Volkskrant in 2006:

‘De moslims hangen [in 2020] in ieder geval onze normen en waarden aan. (..) Iedereen past zich aan onze dominante cultuur aan. Wie dat niet doet, is hier over twintig jaar niet meer. Die wordt het land uitgezet.’

Dus als je als moslim niet ‘onze’ waarde en normen aanhangt en je vervolgens ook niet aanpast aan ‘onze’ dominante cultuur, wat deze dan ook moge inhouden, dan zal ik hier over 20 jaar niet meer zijn. Dan zet de verdachte mij als geboren en getogen Nederlandse het land uit.

Verzieken

Mijn vader is half jaren zestig niet naar Nederland gekomen ‘als kolonist om de boel hier over te nemen’, zoals Wilders zegt op de PVV-website bij de algemene beschouwingen van 2008:

Daarvoor is mijn vader hier niet gekomen, noch om de sharia in te voeren of om ‘ons’ te ‘onderwerpen’ aan wat dan ook. Het percentage Marokkaanse jongeren die om wat voor reden dan ook niet meekomen in onze maatschappij en de boel verzieken komen gewoon uit Nederland, zijn hier in geboren en komen dus niet ergens anders vandaan.

Maar ook als je je goed gedraagt, vrijwaart dat je tegenwoordig niet van vreemdelingenhaat en discriminatie, dan begint het pas. Je doet dan volledig mee, maar het is nooit goed genoeg.

Vorig jaar overleed mijn vader hier in Nederland en onder veel protest vanuit de gemeenschap in Marokko waar hij is overleden en andere familieleden hebben wij, zijn kinderen besloten hem hier in Nederland te begraven. Onze keus als zijn in Nederland geboren en getogen kinderen, lak hebbend aan vele protesterende moskeegangers. Maar goed, de verdachte Wilders noemt ons liever ‘kolonisten’, ‘moslimkolonisten’, wel te verstaan.

De verdachte gebruikt de woorden kolonisten en terroristen en spreekt op de website van zijn partij bij de algemene beschouwingen van 2008 van een Marokkaanse intifada. Ook praat Wilders in HP/De Tijd in 2004 in positieve zin over rassenrellen: ‘Mocht het ooit tot rassenrellen komen, wat ik dus echt niet wil, dan hoeft daarvan niet bij voorbaat een negatieve werking uit te gaan.’

Ik kan mij met de beste wil geen rassenrellen uit de geschiedenis herinneren waar geen negatieve werking vanuit is gegaan. Wie zal het zeggen, verdachte zwijgt, althans in deze rechtszaal. Verdachte roept ook op tot uitsluiting en intolerantie. Bijvoorbeeld in NRC Handelsblad in 2005:

‘De omgang met de islam en moslims in ons land moet dus minder vrijblijvend worden. (..) De analyse is helder, we hebben een groot probleem met de islam, ook in Nederland. (..) Immigratie uit islamitische landen moet worden verboden. We moeten leren intolerant te zijn tegen de intoleranten, op straat, in de moskee en in de rechtbank. We moeten haat en geweld van terroristen beantwoorden met uitsluiting en intolerantie en laten zien wie de baas is in Nederland.’

Kortom, u moet allemaal leren intolerant te zijn tegen mij, ‘de intolerante’. Dat dit vrij letterlijk wordt opgevat op straat blijk bijvoorbeeld uit de jongenman die tijdens de vorige verkiezingsperiode met zijn fiets op mij inreed en zei: ‘Wilders heeft gelijk, jullie moeten oprotten van hier!’. Maar niet alleen op straat moet u intolerant tegen mij zijn, ook in de moskee, waar ik zelf niet kom, maar andere gelovigen wel. Het Parool melde dat in november bij moskeeën in het hele land pamfletten in de bus werden gedaan met dreigteksten zoals: ‘Wilders verlost ons van jullie’. Bij drie Marokkaanse moskeeën in Amsterdam hebben gelovigen daarom ‘s nachts wacht gelopen uit angst voor aanslagen.

Verwilderde klimaat

De beschuldigingen die verdachte naar mij als Nederlandse met Marokkaanse roots en moslim van geloof doet zijn onterecht, ervaar ik als zeer kwetsend en discriminerend. Het verwilderde klimaat waar in we dankzij verdachte in leven maakt het voor velen in ons land legitiem om te gaan discrimineren en haat te voelen jegens mij, terwijl ik daar zelf geen aanleiding toe geef.

De verdachte vindt dat er minder moslims moeten zijn in Nederland. Dat maakt heel helder dat het hier niet enkel en alleen om religiekritiek gaat, maar verdachte het wel degelijk over moslims heeft. Zoals in Het Nieuwsblad in 2008 waar hij zegt: ‘Ik vind wel dat er minder moslims moeten zijn in Nederland.’

Ik wens geen paria te worden in het land waar ik geboren ben en al mijn hele leven leef, want Nederland is ook net zo goed mijn land, waar geen Henk of Ingrid voor mij hoeven te betalen. Waar de vrijheid van meningsuiting mij net zo lief is als een ieder van ons. Maar die vrijheid wat mij betreft, en ook volgens de wet, stopt daar waar de grens wordt overschreden en men mij gaat discrimineren. Haat zaait jegens mij, om het feit dat ik geboren ben uit twee ouders die zelf elders zijn geboren, maar wel het grootste gedeelte van hun leven in Nederland hebben geleefd. En zoals mijn moeder nog steeds ook een hoofddoek draagt net als zoveel moslims hier in Nederland en elders op de wereld.

Ik weiger genoemde beschuldigingen van verdachte aan mij als Nieuwe Nederlandse met Marokkaanse roots en moslim op mijn schouders te nemen. De hypotheek van angst en haat die verdachte op mijn schouders legt is mij te zwaar, deze kan en wil ik niet dragen. Geen bank die hem wil financieren. Een last die ik onmogelijk kan aflossen en waaronder ik bezwijk. Onder geen enkele voorwaarde wil ik hem achterlaten aan de generaties na mij. Nieuwe Nederlanders zullen zij dan wel niet meer genoemd worden, maar welke benaming zij ook zullen krijgen bescherm hen en mij tegen de angst en haat, die nu via discriminerende uitspraken salonfähig worden gemaakt en gebezigd door Wilders.