Praktijk hervat - Main contents
Jullie hebben het vanzelf gemerkt, gisteren. Website lag er uit. Eerste wat ik dan doe is even kijken bij een andere SPer. Harry lag d’r ook uit. Webbie van de SP gemaild. Ja klopte, de hele webserver lag eruit, WOEHAA! mailde webbie terug.
Er werd naarstig aan gewerkt. Wat dat is, werken, in dat verband, wat ze dan doen, geen idee. Maar het was serieus. En het duurde lang. Toen ik al in bed lag, en even wakker werd, en uit gewoonte, als een ware verslaafde onder mijn kussen grabbel waar mijn I-phone ook ligt te dutten, zag ik dat alles het weer deed. Joepie!
Het was heel rustig, dat wel. Ik heb de tijd nuttig gebruikt door het grootste deel van al de EK mapjes en dossiers te schiften en bij het oud papier te doen. Twee vuilniszakken. Ik verdenk die papieren ervan dat ze zich vanzelf vermenigvuldigen als je even niet oplet, als schimmel. Als hoofdluis. Als muizen. Ik heb ook de stapels knipsels van interessante dingen voor mijn weblog waar ik natuurlijk never nooit meer aan toe kom ook drastisch uitgedund. Nog een vuilniszak. Even speel ik dan met de gedachte om de hele handel blind weg te kieperen, maar dan ga ik er weer voor zitten en kom zulke interessante en al vergeten dingen tegen.
Nog een klusje. Ik heb een la met ansichtkaarten. Als ik ergens ben, een interessante plaats, een museum, neem ik altijd een paar kaarten mee, komen me altijd van pas als ik iemand een kaartje wil sturen denk ik dan. Maar hoe vaak doet een e-mailend mens dat nog? Drie keer per jaar. En hoeveel kaarten had ik nog? Honderden. Hoe oud dacht ik te worden? Niet zó oud. Schiften dus, en weggooien. Sorry Jeanne D’Arc. Sorry Franse dorpspleintjes. Sorry snoezige poezen. Sorry Picasso. Sorry al die eens geinige feministische kaarten. “Dip me in honey and throw me to the lesbians”. Ik kwam de kaarten tegen die ik eens zelf maakte. “Sommige van mijn beste vrienden zijn mannen”, “Ja, maar zou je willen dat je zuster er met een trouwde?”
Halve vuilniszak.
En nu doet mijn server het weer. Het papier kan zich achter mijn rug weer smiespelend en giechelend voortplanten.