Van mest en manna. Een bijdrage die de Volkskrant niet haalde. - Main contents

Nog nooit heeft Nederlandse zendingsdrift zo’n idiote vorm gekregen als de PVV er nu aan geeft. Als Wilders helemaal zijn zin krijgt, gaat Nederland Iran bombarderen; gaan wij de Palestijnen ‘stimuleren te emigreren’ uit Gaza en de West Bank, hetgeen neerkomt op etnisch zuiveren; gaan wij Jordanië omvormen tot een Palestijns thuisland, volgens een in Zuid-Afrika onder Apartheid ontwikkeld model. In de hoofden van Wilders en zijn kompanen heeft zich een Messiassyndroom genesteld. Alleen zij kunnen Israel ‘redden’ en die redding zal gepaard gaan met een kruistocht tegen de islam. Deze obsessie heeft inmiddels zo’n pathologische vorm gekregen dat het belang van Nederland en zijn burgers geheel onderschikt wordt gemaakt aan dat van de fanatieke bouwers van illegale nederzettingen in een op illegale wijze bezet gebied.

Wie gelooft dat er een oorlog aankomt, kan niet wachten deze dichterbij te brengen. Dat blijkt uit de gretigheid waarmee Wilders aanstuurt op een conflict met Jordanië, uit de passie waarmee Kortenhoeven het bombarderen van Iran bepleit. En het lijkt als twee druppels water op de wijze waarop jihadisten naar de wereld kijken. Aan beide kanten is het geloof in de strijd zo intens, dat men bereid is hele volkeren mee te sleuren in een conflict waarvan men overtuigd is dat het vroeg of laat toch zal plaatsvinden. Over en weer worden elkaars uitlatingen aangehaald om het eigen gelijk te bewijzen, de mest die de een produceert, dient als manna voor de ander.

De overgrote meerderheid van de mensen in wier naam dit allemaal gebeurt, staan erbij en kijken ernaar. Zij voelen dat de fanatici aan de andere kant een reëel gevaar opleveren voor hun veiligheid, welvaart en toekomst. Zij komen daardoor in de verleiding weliswaar niet geheel de lijn van de ‘eigen’ fanatici te volgen, maar toch enig begrip op te brengen voor hun ‘goede bedoelingen’. Niemand wil oorlog, maar als het aankomt op ondergaan of overleven, dan moet het misschien maar.

De strijd tussen fanatici en gematigden woedt op dit moment in het hart van de islam. Nergens maken de fanatici met hun oorlog zoveel slachtoffers als in de islamitische wereld. Dagelijks sterven daar vele, vele mensen als gevolg van de terreur. Hoe die strijd afloopt, zal in hoge mate bepalen of onze kinderen in een meer vreedzame wereld wonen of juist met steeds meer oorlog geconfronteerd zullen worden. De overgrote meerderheid van de 1,3 miljard moslims in de wereld ziet Westerse verworvenheden als vrijheid, welvaart, rechtsstaat als nastrevenswaardige doelen. Zij willen leven in vrede, vrijheid en welvaart, net als wij.

Zij zijn onze bondgenoten. Gematigde mensen hier en gematigde mensen in de islamitische wereld zullen de handen ineen moeten slaan, willen we de valse lokroep van de ‘jihadisten’ aan beide kanten weerstaan. Als wij kiezen voor de oorlogspolitiek van Wilders, laten wij de mensen in de steek die als enigen de jihadisten echt kunnen verslaan: de gematigde moslims. Maar nog belangrijker dan dat: door te kiezen voor de benadering van Wilders plegen wij verraad aan de meest fundamentele waarden die de Westerse beschaving heeft voortgebracht: het geloof in menselijke waardigheid, in recht voor macht, in onvervreemdbare rechten voor ieder individu. Mensen niet als individu benaderen, maar wegzetten in groepen en vervolgens die groepen als doodsvijanden betitelen is een politiek die de Romeinen al toepasten en die steeds is geëindigd in bloedbaden.

Sinds de Verlichting probeert de Westerse wereld met vallen en opstaan zich te bevrijden van deze dodelijke erfenis. Met regelmaat, zeker in tijden van onzekerheid, klinkt de roep om de rechten van het individu ondergeschikt te maken aan de vermeende belangen van de gemeenschap. De ‘vijand’ is dan een andere gemeenschap, waarbij het geen bal uitmaakt of je die langs etnische, religieuze of ideologische lijnen definieert: vijand is vijand. Je ziet het aan het gemak waarmee de Oostenrijkse FPÖ leider Strache zijn antisemitisme inruilt voor islamofobie: er moet een vijand buiten ons en onder ons gevonden worden en vandaag is dat de islam. Deze politiek, met zoveel passie ook door de PVV bedreven, is een rechtstreekse aanval op de verworvenheden van de Verlichting en daarmee op het wezen van Nederland, de natie is ontstaan op basis van principes van (individuele) vrijheid die elders pas één of twee eeuwen later hun politiek vertaling vonden, zoals in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring.

De politiek van Wilders schaadt niet alleen onze economische en politieke belangen wereldwijd, het is een aanslag op het wezen van ons land. Dat een partij als de VVD, die zegt zich te baseren op het Verlichtingsideaal hieraan medeplichtig is, maakt het alleen maar erger.

Origineel bericht alleen toegankelijk voor leden facebook