Moe van het linkse doem denken - Main contents

De donderdag stond in het teken van de WABO. Het woord WABO staat voor de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht. De bedoeling is dat je met die wet straks maar op één plaats een vergunning hoeft aan te vragen en niet bij allemaal verschillende loketten. Dat klinkt goed en kan veel ergernis voor burgers en ondernemers schelen. De weg er heen blijkt echter lang. Probleem daarbij is ook dat de organisatie van gemeenten en die van de provincies elkaar weinig taken gunnen. Ik ben blij, dat minister Cramer positief reageerde op mijn voorstel om nu te gaan werken voor de ingangsdatum 1 juli 2010.

Vrijdagochtend ben ik naar de wereld diabetesdag gegaan. Die dag stond in het teken van dat sommige scholen heel goed omgaan met jonge suikerpatiënten, maar ander scholen daar grote moeite mee hebben. Hopelijk helpt betere voorlichting aan scholen. Zelf heb ik voorbeelden gezien van hoe het goed, namelijk op de Nutsschool in Den Haag en het tegendeel op een Leidse school, waar men eigenlijk uit onwetendheid of angst niet wil weten dat een leerlinge suiker heeft. Aan het eind ben ik met een paar jonge suikerpatenten even in de Kamer gaan kijken in de grote vergaderzaal.

Deze zaterdag waren mijn fractiegenoten op tournee door gemeenten die woensdag verkiezingen hebben als gevolg van een herindeling. Ik deed mee aan het klimaatdebat met politieke partijen en veel maatschappelijke organisaties in de Oude Zaal in het Kamergebouw. Het debat stond in het licht van de komende klimaatconferentie in Kopenhagen Bij zo een debat zitten duidelijk meer GroenLinksfans in de zaal dan liberalen. Ik word er wel moe van dat er zulke morele normen worden gesteld en de hele klimaatdiscussie voor links iets is van schuld hebben. Ik zou eens af willen van dat doem denken en veroordelen en juist willen kijken naar de kansen voor innovatie.

Tot slot, ik kijk vandaag veel naar het schaatsen en hoor helaas dat Marianne Timmer vrijdag toch zwaar geblesseerd is geraakt. Wat moet dat een dreun zijn voor haar, ze had nog zo graag één keer Olympisch willen schitteren.