Mijn vader overleden - Main contents

Op 19 juli, in de nacht van woensdag op donderdag, is mijn vader overleden. In zijn slaap, zonder pijn. Natuurlijk, de afgelopen weken stond het er slecht voor met hem, maar we hoopten dat hij het ook dit keer te boven zou komen. Maar zijn lichaam bleek te verzwakt. De boerenzoon die wiskunde ging studeren in Amsterdam; onze vader en de trouwe vriend van mijn moeder is er niet meer.

Afgelopen woensdag was het mijn moeder nog gelukt om naar zijn ziekenhuis te komen. De weken daarvoor lag ook zij in een ziekenhuis. Veel familie is de laatste paar weken langsgeweest en mijn zusje en ik hebben er gelukkig ook veel kunnen zijn. In mijn zeer grote familie, zowel aan mijn vaders als moederskant, is dit de eerste van zijn generatie die sterft. De afgelopen dagen moest er veel georganiseerd worden. Samen met een tante, mijn moeder, mijn zusje en haar vriend en de mijne zijn we in de weer geweest. Dinsdag wordt hij begraven. Intussen schiet er veel door mijn hoofd. Vakanties, gesprekken, typische gebaren en woordjes van 'm. Twinkelende ogen, een denker, begaan, humoristisch, ijverig, royaal en een stille kracht. Met pijn in 't hart dragen we hem over.