Eén jaar verder - Main contents

Als u dit leest, is het ongeveer een jaar na de overwinning bij de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2006.

Een historische dag, voorafgegaan door de doorbraak in de gemeenteraden in maart en gevolgd door de verdriedubbeling bij de Statenverkiezingen in het voorjaar van 2007. We werden de derde partij in grootte als het gaat om kiezers, in ledental waren we dat al langer.

Onder het motto ‘ook een mijlenlange weg begint met een eerste stap’, startten we begin jaren zeventig. Deze partij zou voor altijd met de mensen waarvoor ze zich inzet verbonden zijn en blijven. Geen machtspolitieke spelletjes, openheid!

Niet het eigenbelang voorop, maar de inzet voor het ideaal van een eerlijke samenleving waarin ieder mens telt. We gingen avond aan avond de wijken in, spraken met de mensen, luisterden naar hun klachten en grieven, en we deden er wat mee. Wij zouden helpen bij de emancipatie van de ‘gewone mensen’. Geen woorden, maar daden.

Op 3 november was een deel van de 3.000 mensen die het afgelopen jaar lid werden te gast bij de Tweede Kamerfractie.

Het werd een geweldige dag. Het hele kamergebouw was gemerkt met het SP-logo, er was goed eten en drinken, er waren debatten en toespraken en iedereen kon alles bekijken. Maar wat mij vooral zo gelukkig maakte was hoe de bezoekers en de Kamerleden en fractiemedewerkers met elkaar omgingen: het waren allemaal SP’ers.

Ondanks de onbekendheid met elkaar, merkte je de onderlinge verbondenheid. Het klikte. Je zag en hoorde de blijdschap over het feit dat je samenwerkt aan iets dat groter is dan jijzelf en zo ontzettend de moeite waard is. We kunnen de wereld niet veranderen in ons eentje. We moeten het samen doen. We kunnen de wereld niet verbeteren zonder een partij die alle krachten samenbrengt en de ideeën verzamelt om ze vervolgens om te zetten in standpunten.

Twee dagen nadat het precies een jaar geleden is dat de partij van 9 naar 25 zetels ging, hebben we ons 15e Congres in de oude Van Nellefabriek in Rotterdam. Na heel veel discussie in de partij gaan we met 1.100 vertegenwoordigers uit het land knopen doorhakken over de toekomst van de partij, over onze analyses, aanpak en organisatie. Het wordt de volgende stap van onze lange mars. Ik zie ernaar uit en ben blij dat ik erbij mag zijn.

Deze column verscheen november 2007 in de Tribune