Kiezen voor ontwikkelingssamenwerking is een economische keuze - Main contents
‘Vanmorgen het bericht op nu.nl dat Concord - de koepel van Europese hulporganisaties - boos is over de vele Europese landen die hun eigen beloften niet nakomen. Er zijn maar vier landen die meer dan 0,7 procent van hun Bruto Nationaal product (BNP) uitgeven aan ontwikkelingssamenwerking, waaronder natuurlijk Nederland. Andere landen zitten er ver onder, vooral de grootste EU-lidstaten. Frankrijk is altijd goed voor een presidentiële show in Afrika, waar Sarkozy gezellig op de foto gaat met alle foute heersers die van Parijs in het zadel mogen blijven. Maar de Franse hulp blijf
In ons eigen land wil de VVD de Nederlandse hulp halveren, dus naar het Franse niveau.
Zucht. Kapitalisme is definitief te moeilijk gebleken voor liberalen. Want de enige uitweg uit de economische crisis is juist een radicale keuze voor een duurzame, sociaal rechtvaardige wereld. Over de duurzaamheid wordt al veel gezegd. De lijsttrekkers buitelen over elkaar heen, de een nog duurzamer dan de ander. Prima, want schone energie schept banen. Over de sociale rechtvaardigheid hoor je andere partijen minder.
Arme landen mogen niet het slachtoffer worden van een crisis die door topmanagers in New York en Londen is veroorzaakt. Kiezen voor ontwikkelingssamenwerking is een harde economische keuze. Als we nu kiezen voor duurzame ontwikkeling wereldwijd is dat een toekomst voor mensen die de pech hebben in arme landen te wonen. Het betekent bovendien een toekomst voor onze eigen bedrijven, zeker in Nederland-exportland.
Een voorbeeld. Als we nu de hulp op peil brengen en zorgen voor veel meer microkrediet en kredietgaranties, dan bieden we kleine ondernemers in arme landen toegang tot leningen die ze nu vaak niet kunnen krijgen. Boeren en vrouwen (en tachtig procent van de boeren in arme landen zijn vrouwen!) lopen te vaak tegen een muur bij de banken. Europa kan dat veranderen. Dat vraagt om een ingrijpende hervorming van de Europese Investeringsbank, die veel meer dan nu moet gaan zorgen voor microkredieten, liefst via bestaande organisaties als Oikocredit. Werken met erkende en goede clubs scheelt een hoop bureaucratie. Nederlandse bedrijven reizen in het kielzog van minister Bert Koenders naar Afrika, en grijpen hun kansen zodra het in een land beter gaat.
Ontwikkeling vraagt om respect voor de ambities, dromen en capaciteiten van mensen. Niet om mooie woorden, niet om statiefotos met foute presidenten. Ik zal me de komende vijf jaar blijven inzetten voor een solidaire EU, die de hulp op peil houdt.’
Thijs Berman