Het falen van de markt - Main contents

Alles naar de markt. Dat was en is al jaren het credo van politiek Den Haag en Brussel. De post, de zorg, het onderwijs, het openbaar vervoer, enzovoorts.

De SP waarschuwde als enige partij in Nederland van meet af aan voor de gevolgen van deze uitverkoop. Kwaliteit die minder wordt, juist hogere tarieven, slechtere arbeidsvoorwaarden, uitholling van dienstverlening en ga zo maar door.

Na jaren geploeter krijgen we helaas op alle fronten ons gelijk. De uitverkoop van de thuiszorg zorgt dagelijks voor dramatische toestanden. Er moet fors geld bij, mensen raken hun baan kwijt en de zorg kan niet meer gegeven worden op een menswaardige wijze. Tegelijkertijd zie je de salarissen in de top stijgen en allerhande soorten managers groeien als paddenstoelen uit de grond. Iedere manager zou verplicht een aantal uren gewoon voor de klas moeten staan of werken aan het bed.

De taximarkt is een ander voorbeeld. In Amsterdam is het sinds de liberalisering een complete chaos geworden. Vriend en vijand zijn het er nu over eens dat de marktwerking toch mislukt is.

Bij elke treinstoring rond Utrecht moet ik wéér denken aan de beloftes van de opeenvolgende ministers van Verkeer en Waterstaat. Het zou allemaal beter worden door de privatisering van de NS en de hierbij horende opsplitsing van NS en ProRail. Niets is minder waar.

En de verkoop van ons postbedrijf zorgt ervoor dat duizenden mensen op straat komen te staan. Diegenen die er wel blijven werken, houden er door stukloon geen droge boterham aan over.

Dan zou je toch denken dat de knop om gaat, dat de fouten hersteld worden, dat er nieuwe inzichten komen. Dat had je gedacht. Minister Klink gaat vrolijk door met marktwerking in de zorg. Het openbaar vervoer wordt alleen maar duurder en buslijnen verdwijnen als de hoge heren dat financieel beter uit komt. De managers met veel te hoge salarissen blijven gewoon op hun plek. Kwaliteitseisen bij gehandicapten- en leerlingenvervoer mogen niet worden opgenomen in de wet, want door ‘zelfregulering’ komt dat allemaal wel goed. En écht ingrijpen bij die taxichaos blijft nog steeds uit.

Ondertussen moet er bezuinigd worden bij de wijkagenten, groeien de wachtlijsten bij de thuiszorg en de jeugdzorg, gaan ziekenhuizen failliet, blijven buschauffeurs de speelbal van vervoerders vanwege die belachelijk dure aanbestedingen en ligt de woningbouw veelal stil omdat woningcorporaties liever dure woningen bouwen in plaats van goedkopere huurwoningen waar zoveel behoefte aan is.

Kortom, mislukte marktwerking of financiële crisis ten spijt; De knop is nog helemaal niet om en gáát ook niet om als het aan dit kabinet ligt. Nog meer dan ooit is het tijd voor de SP. Daarom; Sta op en doe mee!