24 uur Rotterdam

Source: F.C.G.M. (Frans) Timmermans i, published on Tuesday, May 20 2008.

Wandeling in de Beukelaarstraat

Eén vraag heb ik eergisteren en gisteren aan al mijn gesprekspartners in Rotterdam gesteld: “zijn jullie optimistisch of pessimistisch over de kans op succes bij de aanpak van de problemen in de stad”. Iedereen, van politie, interventieteam, ondernemers, onderwijsgevenden, jongeren, mensen in de wijken, bestuurders, echt iedereen is het erover eens dat de Rotterdamse aanpak werkt en resultaat oplevert.

Die aanpak is best ingewikkeld. Het houdt in dat alle instanties intensief moeten samenwerken bij het oplossen van problemen. Er wordt niet zo zuinig ook achter de voordeur gekeken als zich daar problemen voordoen. Verrassend genoeg hebben de mensen waar het dan om gaat daar bijna nooit bezwaar tegen. Aandacht en betrokkenheid wordt gewaardeerd. Alleen in bepaalde politieke kringen vindt men dat soms te ver gaan, maar gelukkig is er een stevige meerderheid in de gemeenteraad die de aanpak steunt.

Waar gaat het concreet om? Men brengt zonodig zelfs van deur tot deur een hele wijk in kaart. Vindt men een drugspand of een broeinest van problemen, wordt er ingegrepen. Maar dan niet alleen even optreden en daarna ‘laat maar waaien’. Nee, vanaf het moment van ingrijpen zorgen samenwerkende instanties dat een pand wordt leeggemaakt, opgeknapt, verkocht of verhuurd aan bewoners die er wel horen. Vaak krijgen mensen dan ook het pand voor een laag bedrag in eigendom, met de voorwaarde dat men er zelf een ton in investeert. Mensen die dat doen, maken er niet alleen een prachtwoning van, zij voelen zich ook meer verantwoordelijk voor de leefomgeving en worden actieve wijkbewoners.

Waar alle betrokkenen het trouwens ook over eens zijn is dat succes alleen kan worden behaald als de aandacht geen seconde verslapt. Zoals het al meer dan honderd jaar is in de volksbuurten: je lost een probleem op en er dient zich meteen weer een nieuw probleem aan. Overbevolking als gevolg van de instroom van Oost-Europeanen vraagt nu weer om een gerichte aanpak. Maar door het oplossen van problemen, gaan mensen er op vooruit, pakken zij kansen die zij anders niet zouden krijgen en verwezenlijken zij voor zichzelf en voor hun omgeving maatschappelijke verbetering. Zo houd je de lopende band die emancipatie heet ook echt aan de praat.

Zondagavond heb ik geslapen in een zogenaamde hotspot-woning aan de Beukelaarstraat in de wijk Hillesluis. De woning was heel leuk opgeknapt en smaakvol modern ingericht, maar haalde het niet bij een paar van de huizen in de straat die door de mensen zelf waren aangepakt. Het contrast met de huizen die nog leeg zijn en dichtgespijkerd en met de bouwrijpe grond aan het einde van de straat is groot, maar de mensen in de straat zien duidelijk licht aan het einde van de tunnel.

Vóór de logeerpartij was ik op stap geweest met de Rotterdamse politie, die bepaald geen rustige zondagavond beleefde. Een gewapende overval, diverse aanhoudingen voor winkeldiefstal, een medisch spoedtransport en een dreigende zelfdoding eisten de volle aandacht van de dienders. Daarnaast was het boeiend te horen wat hen bezig houdt en welke grote en kleine ergernissen ze hebben. Politiemensen hebben een roeping en een grote betrokkenheid bij de stad. Dat dragen zij ook uit. Zij voelen zich vaak onvoldoende gewaardeerd door het publiek, maar zien tegelijkertijd ook dat hun aanpak resultaat oplevert.

Straatgesprek in de wijk Bloemhof

De hele maandagochtend hebben we door Feijenoord gewandeld, Hillesluis, Vreewijk, Bloemhof en Afrikaanderwijk. Met Robbert Baruch als enthousiaste gids en met Sander van Beurden (van de deelgemeente) en Willem den Hollander (van het interventieteam) als levende voorbeelden van mensen die een wijk weer perspectief geven. Of het nu de mensen zijn van het Simit Paleis, van de Scholingswinkel, van het Kinderdagverblijf Kiddo’s, allemaal hebben zij een rotsvast vertrouwen in een betere wijk, allemaal zien zij vooruitgang.

Op straat merken we ook hoe ingewikkeld de problemen zijn. In de wijk Bloemhof zijn de bewoners boos dat zij ineens met extra overlast worden opgezadeld omdat de burgemeester elders een coffeeshop heeft gesloten. Het zijn spontane straatgesprekken met Rotterdammers die al meer dan dertig jaar in dezelfde buurt wonen en die hun straten een werkelijk prachtig aanzien geven, mede dankzij de opmerkelijke architectuur van hun jaren dertig woningen. Terecht sporen zij Robbert Baruch aan de overlast snel aan te pakken. Zij vrezen dat jonge gezinnen, wier aanwezigheid de buurt nieuw bloed geeft, de benen zullen nemen als niet snel de overlast wordt bestreden. Een bezoek aan de moskee en een rondje over het Afrikaanderplein sluiten onze ochtend af.

Project Rebound, Schiehaven

Na een gesprek met burgemeester Opstelten op het stadhuis, worden we bijgepraat door wethouder Orhan Kaya, Steven van Eijck en een keur aan jonge mensen die allemaal een groot succes willen maken van Rotterdam Europese Jongerenhoofdstad in 2009. Onder het motto “YOUR WORLD” gaan zij in 2009 laten zien dat Rotterdam niet voor niets de jongste en meest interculturele stad van Nederland is. Ik zal mij ervoor inspannen dat een andere Europese stad het stokje in 2010 overneemt, zodat dit Rotterdamse initiatief een vaste plaats krijgt in Europa, naast de culturele hoofdstad. Vervolgens worden we in Delfshaven getrakteerd op een rondleiding langs projecten en gebouwen die mede met Europees geld tot stand zijn gebracht, zoals het World Music and Dance Centre in het verbouwde conservatorium en het spectaculaire OT Theater. In de Schiehaven krijgen jongeren die overal in het onderwijs zijn afgehaakt dankzij een extra inspanning van het Albeda college in het project Rebound de kans een vak te leren. Jongeren die eerst geen eigenwaarde voelden, gaan met zelfvertrouwen aan de slag in een stad die schreeuwt om vakmensen. Delfshaven krijgt de allure van de Londense Docklands!

Ook in Rotterdam weer de rode draad die wij al in Amsterdam, in Nijmegen, in Leeuwarden, in Groningen en in Breda hadden gezien: de Europese bijdrage aan de projecten is relatief bescheiden, maar zonder die bijdrage zouden de projecten niet van de grond zijn gekomen. Al met al weer anderhalve dag om in te lijsten.

Meer informatie

Reageer op dit weblog via www.NederlandinEuropa.nl