Eurocommissaris - Main contents

Een Eurocommissaris is één van de 27 leden van de Europese Commissie i en heeft als taak het behartigen van het algemeen belang van de Europese Unie i. Iedere commissaris heeft een eigen portefeuille. Een aantal Eurocommissarissen zijn tevens vicevoorzitter van de Commissie.

Iedere lidstaat kandideert, in samenspraak met de voorzitter van de Europese Commissie i, één Eurocommissaris. Na goedkeuring door het Europees Parlement i en de Europese Raad i wordt de commissaris geïnstalleerd. Een Eurocommissaris vertegenwoordigt echter niet het belang van één lidstaat, maar moet het belang van de Europese Unie als geheel voorop stellen.

Aanvankelijk, in 1958, waren er negen Eurocommissarissen. Duitsland, Frankrijk en Italië, en later het Verenigd Koninkrijk en Spanje, hadden twee commissarissen. Tot 1967 bestonden er overigens ook afzonderlijke commissies voor de EGKS i en Euratom i. Het aantal commissarissen werd in de loop der jaren (vanaf 1973) uitgebreid door de toetreding van nieuwe lidstaten. In 1981 waren er bijvoorbeeld veertien commissarissen en in 1995 twintig. Sinds 2004 heeft iedere lidstaat nog slechts één commissaris.

Eurocommissarissen mogen geen andere hoofd- of nevenfuncties vervullen.

Binnen de Commissie is iedere Eurocommissaris verantwoordelijk voor een of enkele beleidsterreinen. De Eurocommissarissen worden hierin ondersteund door een of meerdere directoraten-generaal i of afdelingen van een directoraat-generaal, en mogelijk ook nog Europese agentschappen i die actief zijn op het beleidsterrein van de Eurocommissaris. De Eurocommissarissen kunnen daarnaast speciale adviseurs benoemen om hen te bij te staan op specifieke onderwerpen.