Ierland neemt voorzitterschap Europese Unie over van Italië

Ierland neemt op 1 januari 2004 het voorzitterschap van de Europese Unie¹ over van Italië. Speerpunten van het komende Ierse voorzitterschap zijn:

• - 

  een groot feest ter gelegenheid van de uitbreiding van de Europese Unie met tien nieuwe lidstaten, op 1 mei 2004, waarvoor alle staatshoofden en regeringsleiders zijn uitgenodigd
• - 

  een topconferentie tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten, die president Bush naar Ierland zal brengen (waarschijnlijk in mei of juni 2004)
• - 

  versterking van de band tussen de Europese Unie en de Verenigde Naties, die schade heeft opgelopen door Irak.

Nieuwe president Europese Commissie

Tijdens het Iers voorzitterschap moet overeenstemming worden bereikt over een nieuwe president van de Europese Commissie². Dit zal gebeuren tijdens de Europese Raad, op 17 juni 2004.

Momenteel leidt Romano Prodi³ dit orgaan, dat beschouwd kan worden als het "dagelijks bestuur" van de Europese Unie. De zittingsperiode van de huidige Europese Commissie loopt tot oktober 2004.

Voor de Ieren zou de nieuwe president een efficiënte technocraat moeten zijn in de stijl van Jacques Delors⁴. Er zijn nog geen officiële kandidaten voor deze post, maar veelgenoemde namen zijn Jean-Claude Juncker (premier van Luxemburg), Paavo Lipponen (premier van Finland), Guy Verhofstadt (premier van België) en Costas Simitis (premier van Griekenland).

Europese Grondwet

In januari 2004 zal uitgebreid overleg plaatsvinden met Italiaanse ambtenaren, om te horen welke compromissen zijn bereikt met de verschillende lidstaten. Omdat er niet voldoende draagvlak was voor de Grondwet als geheel, heeft Italië deze afspraken niet openbaar gemaakt.

Daarna zal Ierland met alle lidstaten afzonderlijk overleg voeren over de Grondwet. De conclusies van dit overleg presenteert Ierland tijdens de Europese Raad, die gepland staat op 25 maart 2004.

Het lijkt niet uitgesloten dat het Ierse voorzitterschap de Intergouvernementele Conferentie⁵ (IGC) zal voortzetten, wanneer hiertoe voldoende politieke wil bestaat.

Overige punten

• - 

  De voortgang van de Europese coördinatie van het beleid inzake Justitie en Binnenlandse Zaken. Het gaat hierbij onder meer over de Europese aanpak voor de bestrijding van terrorisme en het beheersen van de asielstromen richting Europa.
• - 

  Nieuwe dynamiek geven aan het streven om van Europa in 2010 de meest dynamische kenniseconomie van de wereld te laten zijn (de zogenaamde Lissabon-agenda).

Algemene informatie

• 1. 

  Elk half jaar (van januari t/m juni en van juli t/m december) wordt de Europese Unie afwisselend voorgezeten door een lidstaat. Het land dat voorzitter is, leidt de vergaderingen van de Raad van de Europese Unie. Het Voorzitterschap van de Raad speelt een essentiële rol bij de sturing van het wetgevend en politiek besluitvormingsproces.
   
• 2. 

  The European Commission is the executive body of the EU and runs its day-to-day business. It is made up of the College of Commissioners, 27 European Commissioners, one for each member state, who are each responsible for one or several policy areas. In addition, the 'Commission' also refers to the entire administrative body that supports the Commissioners, consisting of the Directorates-General and the Services.
   
• 3. 

  Romano Prodi (1939) was van 1999 tot 2004 voorzitter van de Europese Commissie. Hij is van huis uit wetenschapper en was onder meer hoogleraar in Bologna, Trento en Harvard. In 1995 werd hij voorman van de centrumlinkse Olijf-coalitie, waarna hij in 1996-1998 premier was. Ook in 2006-2008 was hij minister-president van Italië. Prodi is nu voorzitter van de centrumlinkse Democratische Partij van Italië. Behalve met de invoering van de euro kreeg hij als commissievoorzitter te maken met onder meer de dienstenrichtlijn, de onderhandelingen over toetreding van Turkije en de aanpak van de klimaatproblematiek.
   
• 4. 

  Franse sociaaldemocraat en econoom die als energieke voorzitter van de Europese Commissie belangrijke voortuitgang wist te boeken bij de verdere Europese integratie. Begon zijn loopbaan bij de Banque de France en was later economisch adviseur van de gaullistische premier Chaban-Delmas. Actief in de christelijke vakbond en behorend tot de progressieve vleugel van de katholieke kerk, trad hij in 1974 toe tot de Socialistische Partij. Lid van het Europees Parlement en in 1981-1984 minister van Financiën en Economische Zaken onder presdident Mitterand. Tijdens zijn voorzitterschap van de Europese Commissie kwam de Economische en Monetaire Unie (EMU) tot stand die werd vastgelegd in het Verdrag van Maastricht.
   
• 5. 

  Van 4 oktober 2003 tot en met 18 juni 2004 vond de Intergouvernementele Conferentie (IGC) plaats die heeft geleid tot de opstelling van een nieuw verdrag tot opstelling van een Grondwet voor Europa. Een IGC wordt bijeengeroepen door de staatshoofden en regeringsleiders van de EU-lidstaten, als de basisverdragen gewijzigd worden.