Besluit 2021/1875 - Standpunt EU in het jaarlijks overleg met het Verenigd Koninkrijk om tot een overeenkomst te komen over de totale toegestane vangsten - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 378/6

Op 29 april 2021 heeft de Raad Besluit (EU) 2021/689 (1) betreffende de sluiting van de Handels- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, enerzijds, en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, anderzijds (2) (“de handels- en samenwerkingsovereenkomst”) vastgesteld. De handels- en samenwerkingsovereenkomst is op 1 mei 2021 in werking getreden.

Uit hoofde van artikel 494 van de handels- en samenwerkingsovereenkomst zijn de Unie en het Verenigd Koninkrijk (de “partijen”) overeengekomen om samen te werken teneinde te waarborgen dat visserijactiviteiten voor gedeelde bestanden in hun wateren uit ecologisch oogpunt duurzaam zijn op lange termijn en bijdragen aan de totstandbrenging van economische en sociale voordelen, waarbij de rechten en verplichtingen van onafhankelijke kuststaten zoals uitgeoefend door de partijen ten volle worden geëerbiedigd. De partijen stellen zich gezamenlijk tot doel gedeelde bestanden te exploiteren op niveaus die gericht zijn op het geleidelijke herstel en het behoud van populaties van gevangen soorten boven een biomassaniveau dat de maximale duurzame opbrengst (MDO) kan opleveren.

Krachtens artikel 498 van de handels- en samenwerkingsovereenkomst moeten de partijen jaarlijks overleg plegen om tot een overeenkomst te komen over de totale toegestane vangsten (TAC’s) voor gedeelde bestanden.

De Commissie moet dat jaarlijks overleg plegen namens de Unie en op basis van de standpunten van de Unie die de Raad overeenkomstig de toepasselijke Verdragsbepalingen vaststelt.

De regelmatige en volledige betrokkenheid van de Raad en zijn voorbereidende instanties bij het jaarlijks overleg met het Verenigd Koninkrijk over de vaststelling van de vangstmogelijkheden voor de bestanden in kwestie moet worden gewaarborgd door middel van uitgebreide coördinatie en samenwerking tussen de Raad en de Commissie overeenkomstig het beginsel van loyale samenwerking tussen de instellingen van de Unie, dat is neergelegd in artikel 13, lid 2, van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU).

Het Europees Parlement moet onverwijld en ten volle worden geïnformeerd, krachtens artikel 218, lid 10, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU).

In artikel 2, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (3) is bepaald dat de Unie er borg voor moet staan dat de activiteiten in het kader van de visserij en de aquacultuur uit ecologisch oogpunt duurzaam op lange termijn zijn en worden beheerd op een manier die strookt met de doelstellingen voordelen te realiseren op economisch en sociaal gebied en op het gebied van werkgelegenheid, alsmede bij te dragen tot de beschikbaarheid van voedselvoorraden.

Op grond van artikel 2, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 moet de Unie de voorzorgsbenadering toepassen bij het visserijbeheer en ernaar streven dat de levende biologische rijkdommen van de zee zo worden geëxploiteerd dat de populaties van de gevangen soorten boven een niveau worden gebracht en gehouden dat de MDO kan opleveren.

In artikel 2, lid 5, punt j), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is bepaald dat het visserijbeheer coherent moet zijn met de doelstelling om een goede milieutoestand te bereiken, zoals vastgesteld in Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad (4). Artikel 2, lid 5, punt a), van Verordening (EU) nr. 1380/2013, gelezen in samenhang met artikel 7, lid 1, punt d) van die verordening, bepaalt voorts dat de Unie teruggooi geleidelijk moet elimineren, onder meer door visserijmethoden te bevorderen die bijdragen tot selectievere visserij, tot het zo veel mogelijk voorkomen en beperken van ongewenste vangsten en tot visserij met een lage impact op het mariene ecosysteem en de visbestanden.

Op grond van artikel 3, punt c), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 moet de Unie beheers- en instandhoudingsmaatregelen vaststellen op basis van het best beschikbare wetenschappelijke advies.

In artikel 28 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is bepaald dat de Unie bij het onderhouden van haar externe betrekkingen op visserijgebied de doelstellingen en beginselen van de artikelen 2 en 3 van die verordening moet toepassen, en onder meer steun moet verlenen voor en bijdragen aan de ontwikkeling van wetenschappelijke kennis en wetenschappelijk advies. Artikel 28 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 bepaalt tevens dat de in deel VI van die verordening vastgestelde bepalingen inzake extern beleid de krachtens artikel 218 VWEU vastgestelde specifieke bepalingen onverlet laten.

In artikel 33 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 zijn de beginselen en doelstellingen vastgesteld van het beheer van bestanden van gemeenschappelijk belang voor de Unie en derde landen, alsmede bepalingen betreffende overeenkomsten inzake uitwisseling en gezamenlijk beheer.

Gezien de evolutieve aard van de onder de handels- en samenwerkingsovereenkomst vallende visbestanden en de noodzaak om in het standpunt van de Unie rekening te houden met nieuwe ontwikkelingen, met inbegrip van nieuwe wetenschappelijke en andere relevante informatie die vóór of tijdens het jaarlijks overleg wordt gepresenteerd, moet worden voorzien in bepalingen voor het jaarlijks vaststellen van het standpunt van de Unie in dat overleg. Die bepalingen moeten in overeenstemming zijn met het beginsel van loyale samenwerking tussen de instellingen van de Unie, dat is neergelegd in artikel 13, lid 2, VEU.

Krachtens punt 2, onder c), van bijlage II bij Besluit (EU) 2021/1765 van de Raad (5), kan de Unie beogen zaken vast te leggen die door de partijen zijn overeengekomen na overleg uit hoofde van artikel 498 van de handels- en samenwerkingsovereenkomst.

Het is derhalve passend het standpunt te bepalen dat namens de Unie moet worden ingenomen in het jaarlijks overleg met het Verenigd Koninkrijk, aangezien in het recht van de Unie uitvoering moet worden gegeven aan het resultaat van dat overleg,

te waarborgen dat de overeengekomen vangstmogelijkheden in overeenstemming zijn met het internationaal recht, en met name met het Verdrag van de Verenigde Naties (VN) inzake het recht van de zee van 1982 en de VN-Overeenkomst betreffende de instandhouding en het beheer van de grensoverschrijdende en de over grote afstanden trekkende visbestanden van 1995;

te waarborgen dat de internationale verbintenissen van de Unie worden nagekomen;

te streven naar consistentie en synergie met het beleid dat de Unie voert in het kader van haar bilaterale visserijbetrekkingen met andere derde landen en in de regionale organisaties voor visserijbeheer, en te zorgen voor overeenstemming met haar ander beleid, met name inzake buitenlandse betrekkingen, werkgelegenheid, milieu, handel, ontwikkeling, en onderzoek en innovatie;

ervoor te zorgen dat de TAC’s en andere functioneel daarmee verband houdende maatregelen worden vastgesteld op een wijze die in overeenstemming is met de handels- en samenwerkingsovereenkomst en ten volle beantwoordt aan alle door het Gespecialiseerde Comité voor de visserij vastgestelde maatregelen of richtsnoeren;

ernaar te streven dat de TAC’s gezamenlijk worden vastgesteld in overeenstemming met de doelstelling van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) dat de visserij vanuit ecologisch standpunt duurzaam is op lange termijn en wordt beheerd op een manier die strookt met de doelstellingen voordelen te realiseren op economisch en sociaal gebied en op het gebied van werkgelegenheid, met inbegrip van de belangrijkste instandhoudingsdoelstelling van het GVB, namelijk de MDO, alsmede de toepasselijke meerjarenplannen;

zich te voegen naar de conclusies van de Raad van 19 maart 2012 over een mededeling van de Commissie inzake de externe dimensie van het GVB;

te waarborgen dat voor de vloot van de Unie niet-discriminerende regels gelden, op basis van dezelfde beginselen en normen als die welke krachtens het recht van de Unie van toepassing zijn;

tijdschema’s vast te stellen voor het jaarlijks overleg over de vangstmogelijkheden;

te streven naar samenhang met de milieuwetgeving van de Unie, in het bijzonder met Richtlijn 2008/56/EG, en met ander beleid van de Unie.

TAC’s vast te stellen op basis van het beste beschikbare wetenschappelijke advies, teneinde het MDO-exploitatieniveau te bereiken;

voor visserijen waarvoor geen dergelijk wetenschappelijk advies over MDO-exploitatieniveaus beschikbaar is, TAC’s in het kader van de voorzorgsbenadering vast te stellen;

wanneer geen wetenschappelijk advies beschikbaar is, overbevissing van de betrokken bestanden te voorkomen door TAC’s vast te stellen op een niveau dat vergelijkbaar is met dat van voorgaande jaren;

voor TAC’s waarbij er een discrepantie is tussen het adviesgebied en de beheersgebieden of TAC’s waarbij meer dan één soort wordt gecombineerd, verschillende wetenschappelijke adviezen voor de vaststelling van de TAC’s te combineren, ook wanneer dat advies zowel MDO-advies als voorzorgsadvies omvat, en tot de juiste aanpak te komen om het advies in acht te nemen bij het vaststellen van de TAC’s voor roggen;

TAC’s met een MDO-beoordeling en een FMDO-advies vast te stellen overeenkomstig de MDO-doelstelling van het GVB en de toepasselijke meerjarenplannen; wanneer de meerjarenplannen het mogelijk maken de door de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) vastgestelde FMDO-bandbreedtes te gebruiken, moet de Unie ernaar streven van die bepalingen gebruik te maken mits is voldaan aan de voorwaarden van die meerjarenplannen;

TAC’s vast te stellen op basis van de voorzorgsbenadering, in overeenstemming met het hoofdadvies in de wetenschappelijke adviesbladen van de ICES waarin voorzorgsadvies wordt gegeven voor: (i) bijvangstbestanden (in het kader van meerjarenplannen); (ii) doelbestanden (in het kader van meerjarenplannen) wanneer de ICES alleen voorzorgsadvies verstrekt; en (iii) TAC’s met meerjarig voorzorgsadvies, waarbij stabiliteit moet worden nagestreefd;

ermee rekening te houden dat het bij gemengde visserij moeilijk is alle bestanden tegelijkertijd op het MDO-niveau te bevissen, in het bijzonder wanneer het fenomeen van de verstikkingssoorten moeilijk kan worden vermeden, met inbegrip van de TAC’s waarvoor een nulvangstadvies voor zowel doel- als bijvangst-TAC’s is gegeven; de Unie moet, in voorkomend geval in het kader van de meerjarenplannen, ernaar streven om het TAC-niveau vergezeld te doen gaan van herstelmaatregelen in de betrokken zeebekkens;

TAC’s voor wetenschappelijke of monitoringdoeleinden vast te stellen in overeenstemming met het wetenschappelijk advies;

te zorgen voor samenhang met het toepasselijke recht van de Unie met betrekking tot specifieke soorten en bestanden;

convergentie te bereiken, op basis van wetenschappelijk advies, wat betreft de soorten waarvoor de visserij moet worden verboden, met inbegrip van het algemene verbod op de visserij op diepzeehaaien;

te komen tot afspraken over de methode en de toepassing van aanpassingen aan de overeengekomen TAC’s naar aanleiding van vrijstellingen van de aanlandingsverplichting (de-minimisvrijstellingen en op hoge overlevingskansen gebaseerde vrijstellingen van de verplichting om alle vangsten aan te landen). De Unie moet naar een zo hoog mogelijk niveau van afspraken voor dergelijke vrijstellingen streven, op een wijze die strookt met artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013;

overeenstemming te bereiken over de aanpak voor de instandhouding van de noordelijke zeebaars, op basis van wetenschappelijk advies van de ICES;

overeenstemming te bereiken over andere, functioneel met de TAC’s verband houdende maatregelen, met name wat betreft bestaande bijzondere voorwaarden en flexibiliteit tussen gebieden, in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 1380/2013, en met name artikel 15, leden 8 en 9;

indien het jaarlijks overleg niet tijdig kan worden afgerond overeenkomstig artikel 498, lid 2, van de handels- en samenwerkingsovereenkomst, op basis van het beste beschikbare wetenschappelijke advies en overeenkomstig artikel 499, lid 4, van de handels- en samenwerkingsovereenkomst de bestanden aan te wijzen die als “bijzondere bestanden” moeten worden beschouwd voor de vaststelling van voorlopige TAC’s;

overeenstemming te bereiken over gezamenlijke verzoeken aan de ICES wanneer wordt vastgesteld dat er behoefte is aan aanvullend advies;

ervoor te zorgen dat de TAC-niveaus, overeenkomstig wetenschappelijk advies, tijdig worden vastgesteld voor het begin van het visseizoen voor zandspiering, sprot en kever in de Noordzee, wanneer het visseizoen het kalenderjaar niet volgt;

het bestaande voorlopige quotaswapmechanisme voort te zetten totdat het Gespecialiseerde Comité voor de visserij een permanent mechanisme heeft ingesteld.