Uitvoeringsverordening 2017/699 - Gemeenschappelijke methode voor de berekening van het gewicht van de in elke lidstaat in de handel gebrachte elektrische en elektronische apparatuur (EEA) en van een gemeenschappelijke methode voor de berekening van de hoeveelheid gegenereerde afgedankte elektrische en elektronische apparatuur (AEEA) in gewicht in elke lidstaat - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 103/17

Ter waarborging van eenvormige voorwaarden voor de berekening van het minimale jaarlijkse inzamelingspercentage AEEA door de lidstaten overeenkomstig Richtlijn 2012/19/EU, is het noodzakelijk een door de lidstaten toe te passen gemeenschappelijke methode vast te stellen waarbij zij dat inzamelingspercentage berekenen op basis van het gewicht van de in een lidstaat in de nationale handel gebrachte elektrische en elektronische apparatuur (EEA), alsmede een gemeenschappelijke methode voor de berekening van de totale hoeveelheid gegenereerde AEEA in gewicht in elke lidstaat, die moet worden toegepast wanneer die optie overeenkomstig Richtlijn 2012/19/EU beschikbaar wordt voor de lidstaten.

Het is passend om in deze verordening specifieke parameters zoals het „gewicht van de EEA” en „gegenereerde AEEA” te bepalen om een geharmoniseerd gebruik van de gemeenschappelijke methoden voor de berekening van het gewicht van in de handel gebrachte EEA en voor de berekening van de totale hoeveelheid gegenereerde AEEA mogelijk te maken.

Met het oog op de toepassing van de gemeenschappelijke methoden voor de berekening van het gewicht van de in de handel gebrachte EEA en voor de berekening van de totale hoeveelheid gegenereerde AEEA in een lidstaat, is het noodzakelijk dat de methoden een voor elke lidstaat aangepast berekeningsinstrument omvatten.

Wanneer de overeenkomstig artikel 16 van en bijlage X, deel B, bij Richtlijn 2012/19/EU door de producenten of hun gevolmachtigden te rapporteren gegevens niet beschikbaar of niet volledig zijn, kunnen de lidstaten onderbouwde ramingen maken van de hoeveelheid EEA die in de nationale handel is gebracht. Ter waarborging van eenvormige voorwaarden voor de rapportage, controle en beoordeling van de gegevens, moet een gemeenschappelijke methode worden gehanteerd wanneer dergelijke ramingen moeten worden gemaakt.

De gemeenschappelijke methode voor de berekening van onderbouwde ramingen van de hoeveelheid in de handel gebrachte EEA moet er rekening mee houden dat de hoeveelheid op het grondgebied van een lidstaat in de handel gebrachte EEA moet worden beschouwd als het gewicht van de EEA die op de nationale markt is aangeboden, uitgezonderd EEA die het grondgebied heeft verlaten nadat het in die lidstaat in de handel is gebracht. Om die reden en gezien de beschikbare statistische informatie moet de berekening van het gewicht van de in de handel gebrachte EEA worden gebaseerd op gegevens betreffende de binnenlandse productie van EEA in de betrokken lidstaat en op gegevens betreffende de invoer van EEA in die lidstaat uit andere lidstaten of uit derde landen en betreffende de uitvoer van EEA vanuit die lidstaat naar een andere lidstaat of naar een derde land. De gegevens moeten worden verkregen met behulp van de databank van Eurostat (Eurobase) waarin met name de binnenlandse productie van EEA is geregistreerd volgens het communautaireproductiesysteem (met Prodcom-codes). Die codes zijn ook verbonden met de in handelsstatistieken gehanteerde codes (de codes van de gecombineerde nomenclatuur). Statistieken betreffende de goederenhandel meten de omvang van het handelsverkeer tussen de lidstaten en het handelsverkeer tussen de lidstaten en derde landen.

Nationale gegevens over de binnenlandse productie van EEA alsook over de invoer en uitvoer worden gerapporteerd volgens het communautaireproductiesysteem met gebruik van Prodcom-codes en niet volgens de in de bijlagen I en III bij Richtlijn 2012/19/EU vastgestelde categorieën van EEA. Wanneer de lidstaten ramingen maken van de hoeveelheid in de handel gebrachte EEA, is het echter belangrijk dat zij een gemeenschappelijke classificatiemethode hanteren om statistieken over binnenlandse productie, invoer en uitvoer om te zetten in gegevens die overeenkomen met het gewicht van de EEA die in de verschillende lidstaten in de handel is gebracht volgens de in Richtlijn 2012/19/EU vastgestelde categorieën van EEA.

Voor de berekening van de totale hoeveelheid AEEA die in een bepaald jaar op het grondgebied van een lidstaat wordt gegenereerd, is het belangrijk dat de lidstaten een gemeenschappelijke methode hanteren die rekening houdt met gegevens betreffende de hoeveelheid EEA die in het verleden in elke lidstaat in de handel is gebracht en met gegevens betreffende de levensduur van verschillende EEA op basis van het type, het verzadigingsniveau van de nationale markt en de verschillende levenscycli van EEA in de lidstaten. Een op deze methode gebaseerd berekeningsinstrument voor AEEA moet ter beschikking van de lidstaten worden gesteld en moet reeds de nodige gegevens bevatten, zodat het onmiddellijk kan worden gebruikt. De lidstaten moeten de mogelijkheid krijgen de in het instrument gebruikte gegevens die over in vorige jaren in de handel gebrachte EEA en/of over de levensduur bij te werken op basis van relevante gegevens en met bewijzen om dergelijke bijwerkingen te verantwoorden.

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 39 van Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) opgerichte comité,

1.

Onderbouwde ramingen van het gewicht van de in een referentiejaar in een lidstaat in de handel gebrachte EEA worden berekend aan de hand van de schijnbareconsumptiemethode, die gebaseerd is op onderstaande vergelijking:

In de handel gebrachte EEA(t) = Binnenlandse productie(t) + Invoer(t) – Uitvoer(t)

Waarbij

2.

De lidstaten gebruiken de gegevens betreffende de binnenlandse productie van EEA in gewicht die zijn gerapporteerd volgens het communautaireproductiesysteem (Prodcom-codes).

De lidstaten gebruiken de gegevens betreffende de invoer en uitvoer van EEA in gewicht die zijn gerapporteerd volgens de codes van de gecombineerde nomenclatuur (GN-codes).

3.

De lidstaten gebruiken het in artikel 1 van deze verordening genoemde AEEA-berekeningsinstrument om de hoeveelheden in de lidstaten geproduceerde, ingevoerde en uitgevoerde EEA die volgens de GN-codes worden gerapporteerd om te zetten in hoeveelheden in de handel gebrachte EEA volgens de in de bijlagen I en III bij Richtlijn 2012/19/EU vastgestelde categorieën.

1.

De totale hoeveelheid in een bepaald jaar in een lidstaat gegenereerde AEEA wordt berekend op basis van de hoeveelheid in de vorige jaren in die lidstaat in de handel gebrachte EEA en de overeenkomstige levensduur van de producten geraamd op basis van een afdankingspercentage per product, zoals vastgesteld in onderstaande vergelijking:

Waarbij

Wanneer dezelfde levensduurparameters in de tijd worden toegepast, wordt de verdeling van de levensduur van EEA vereenvoudigd tot onderstaande formule:

Waarbij

2.

Voor de berekening van de totale hoeveelheid AEEA die in een bepaald jaar op hun grondgebied wordt gegenereerd, gebruiken de lidstaten het in artikel 1 van deze verordening bedoelde AEEA-berekeningsinstrument dat wordt ontwikkeld op basis van de in punt 1 beschreven methode.

3.

In het AEEA-berekeningsinstrument worden op voorhand gegevens ingevoerd voor elke lidstaat betreffende de hoeveelheid in de handel gebrachte EEA voor de periode 1980-2014, berekend op basis van de in bijlage I omschreven schijnbareconsumptiemethode, alsook gegevens betreffende de levensduur voor de periode 1980-2030. De in punt 1 bedoelde vorm- en schaalparameters van de kansverdeling die voor elke lidstaat worden bepaald, worden in het instrument als standaardwaarden opgenomen.

4.

Voor de berekening van het gewicht van de in een bepaald jaar gegenereerde AEEA voeren de lidstaten in het AEEA-berekeningsinstrument de jaarlijkse gegevens in betreffende in de handel gebrachte EEA vanaf 2015 tot het jaar voorafgaand aan het referentiejaar.

5.

De lidstaten mogen de gegevens betreffende in de handel gebrachte EEA of de gegevens betreffende de levensduur van producten die overeenkomstig punt 3 in het AEEA-berekeningsinstrument worden gebruikt bijwerken. Voor zij dergelijke bijwerkingen doen, stellen de lidstaten de Commissie daarvan in kennis en verstrekken zij relevante bewijzen daarvoor, zoals officiële marktonderzoeken, auditresultaten of geanalyseerde en onderbouwde gegevens afkomstig van de consultatie van relevante belanghebbenden.