Verordening 2010/744 - Wijziging van Verordening 1005/2009 betreffende de ozonlaag afbrekende stoffen, wat betreft de kritische toepassingen van halonen - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 218/2

Halon 1301, halon 1211 en halon 2402 (hierna „halonen” genoemd) zijn stoffen die de ozonlaag afbreken en die als gereguleerde stoffen zijn opgenomen in groep III van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1005/2009. De productie daarvan in de lidstaten is sinds 1994 verboden overeenkomstig de eisen van het Protocol van Montreal. Het gebruik ervan blijft evenwel toegestaan voor bepaalde kritische toepassingen als vermeld in bijlage VI bij Verordening (EG) nr. 1005/2009.

De Commissie heeft bijlage VII bij Verordening (EG) nr. 2037/2000 van het Europees Parlement en de Raad van 29 juni 2000 betreffende de ozonlaag afbrekende stoffen (2) overeenkomstig artikel 4, lid 4, onder iv), van die verordening getoetst. Daartoe heeft zij de bestaande toepassingen van halonen en de beschikbaarheid en de toepassing van technisch en economisch haalbare alternatieven of uit een oogpunt van milieu en gezondheid aanvaardbare technologieën (hierna „alternatieven” genoemd) onderzocht. Ondertussen is Verordening (EG) nr. 2037/2000 vervangen door Verordening (EG) nr. 1005/2009, waardoor bijlage VII bij Verordening (EG) nr. 2037/2000 zonder enige wijziging bijlage VI bij Verordening (EG) nr. 1005/2009 is geworden.

Bij de herziening is aan het licht gekomen dat de lidstaten verschillende interpretaties hanteren ten aanzien van de vraag welke toepassingen van halonen kritische toepassingen zijn in de zin van bijlage VI bij Verordening (EG) nr. 1005/2009. Alle toepassingen van halonen moeten derhalve nauwkeuriger worden omschreven, waarbij de categorie van de betrokken apparatuur of installatie, het doel van de toepassing, het type halonblusapparaat en het soort halon moeten worden gespecificeerd.

Bij de herziening is ook gebleken dat halonen, op een beperkt aantal uitzonderingen na, niet meer nodig zijn om aan de brandbeveiligingsbehoeften in nieuwe apparatuurontwerpen en nieuwe installaties te voldoen, en dat tegenwoordig in de regel alternatieve stoffen of technologieën worden toegepast. Niettemin zijn halonblussers en -brandbeveiligingssystemen nog steeds nodig in sommige apparatuur die nu of in de toekomst volgens bestaande ontwerpen wordt geproduceerd.

De herziening heeft ook aan het licht gebracht dat halonen voor de meeste brandbeveiligingstoepassingen die deel uitmaken van bestaande apparatuur en installaties of van apparatuur die volgens bestaande ontwerpen wordt geproduceerd, mettertijd en tegen een redelijke prijs worden vervangen of kunnen worden vervangen door alternatieven.

Daarom moeten met het oog op de toegenomen beschikbaarheid van alternatieven en de invoering daarvan op ruimere schaal voor alle toepassingen afsluitingsdatums worden vastgesteld, waarna het gebruik van halonen voor nieuwe apparatuur en installaties geen kritische toepassing meer is en de installatie van halonblusapparatuur of -brandbeveiligingssystemen derhalve niet meer is toegestaan. Bij de definitie van de begrippen „nieuwe apparatuur” en „nieuwe installaties” moet terdege rekening worden gehouden met de fase in de levenscyclus van apparatuur en installaties waarvoor het ontwerp van de ruimte waarvoor brandbeveiliging nodig is, daadwerkelijk wordt vastgesteld.

Ook moet voor elke toepassing een einddatum worden vastgesteld waarna het gebruik van halonen voor brandblusapparatuur en brandbeveiligingssystemen in alle apparatuur en installaties, of dit nu bestaande apparatuur en bestaande installaties zijn dan wel apparatuur die nu of in de toekomst volgens bestaande ontwerpen wordt geproduceerd, ophoudt een kritische toepassing te zijn. Na die einddatum zou het gebruik van halonen derhalve overeenkomstig artikel 13, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1005/2009 niet zijn toegestaan en zouden alle brandblusapparatuur en brandbeveiligingssystemen vervangen, omgebouwd of buiten gebruik gesteld moeten zijn.

Bij de vaststelling van de afsluitingsdatums moet rekening worden gehouden met de beschikbaarheid van alternatieven voor nieuwe apparatuur en installaties en met de belemmeringen voor de toepassing daarvan. Ook moeten die datums voldoende tijd laten om zo nodig alternatieven te ontwikkelen, maar tevens moet de ontwikkeling van alternatieven erdoor worden gestimuleerd. Aangezien de burgerluchtvaart op internationaal niveau wordt gereguleerd, moet ten aanzien van vliegtuigen terdege rekening worden gehouden met initiatieven die de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO) neemt ten aanzien van de installatie en het gebruik van halonen voor brandblusapparatuur aan boord van vliegtuigen.

De einddatums moeten bovendien voldoende tijd laten voor de vervanging van halonen of de ombouw als onderdeel van routinematige of geplande programma’s voor onderhoud of verbetering van apparatuur of installaties, zonder het functioneren van die apparatuur of die installaties onnodig te hinderen en zonder dat een en ander tot buitensporige kosten leidt. Ook moet bij de vaststelling van die datums rekening worden gehouden met de tijd die nodig is voor de certificering, toelating of goedkeuring die eventueel nodig is voor de installatie van alternatieven in de betrokken apparatuur of installaties.

Voor de meeste toepassingen van nieuwe apparatuur en installaties waarin halonbrandblusapparatuur en -brandbeveiligingssystemen niet meer nodig zijn of niet meer worden geïnstalleerd, is het dienstig 2010 te kiezen als afsluitingsdatum. Het is echter dienstig 2011 te kiezen als afsluitingsdatum voor sommige toepassingen voor militaire landvoertuigen en vliegtuigen waarvoor ervan wordt uitgegaan dat er momenteel alternatieven beschikbaar zijn, die echter nog niet zijn ingevoerd gedurende ontwikkelingsprogramma’s die nu hun voltooiing naderen en waarvoor aanpassingen technisch en economisch niet meer haalbaar zijn. Het is dienstig 2014 te kiezen als afsluitingsdatum voor blustoepassingen voor de vliegtuigmotorgondel en draagbare blustoepassingen voor vliegtuigcabines, wat overeenkomt met het tijdschema voor de verwachte invoering van een vergelijkbare beperking via de ICAO. Het is dienstig 2018 te kiezen als afsluitingsdatum voor de toepassingen voor vrachtruimten van vliegtuigen, waarvoor nog geen alternatieven zijn gevonden, maar waarvoor redelijkerwijs kan worden verwacht dat er tegen die tijd door meer onderzoek en ontwikkeling alternatieven beschikbaar komen om te worden geïnstalleerd in nieuwe vliegtuigen waarvoor typecertificering wordt aangevraagd.

Voor veel toepassingen moet de einddatum tussen 2013 en 2025 worden vastgesteld, afhankelijk van het niveau van de technische en economische problemen die door de vervanging van halonen of de ombouw ontstaan. Die einddatums moeten voldoende tijd laten voor de vervanging van halonen tijdens routinematige onderhoudsprogramma’s voor de meeste apparatuur en installaties waarvoor nu alternatieven beschikbaar zijn. Het is dienstig 2030 of 2035 te kiezen als einddatum voor toepassingen in bepaalde militaire landvoertuigen en militaire schepen waarvoor de vervanging van halonen technisch en economisch waarschijnlijk alleen haalbaar is als onderdeel van geplande verbeterings- of renovatieprogramma’s voor apparatuur, en waarvoor in sommige lidstaten wellicht aanvullend onderzoek moet plaatsvinden om na te gaan of de alternatieven passend zijn.

Voor sommige toepassingen in bestaande militaire voertuigen, in bestaande militaire oppervlakteschepen, in bestaande militaire onderzeeërs, in bestaande militaire vliegtuigen en in dergelijke vervoermiddelen die nu of in de toekomst volgens bestaande ontwerpen worden geproduceerd, zijn nog geen alternatieven gevonden. Redelijkerwijs kan echter worden verwacht dat een groot deel van de betrokken apparatuur tegen 2040 het einde van zijn nuttige leven zal hebben bereikt of dat tegen die tijd door meer onderzoek en ontwikkeling alternatieven beschikbaar zullen zijn. Het is derhalve dienstig 2040 als einddatum voor die toepassingen vast te stellen.

Voor brandbeveiligingssystemen in vrachtruimten, motorgondels en hulpaggregaten, in bestaande vliegtuigen voor de burgerluchtvaart of in die welke overeenkomstig een bestaande typecertificering worden geproduceerd, zijn nog geen alternatieven gevonden. Bovendien zal een aanzienlijk aantal vliegtuigen voor de burgerluchtvaart voor die toepassingen in de nabije toekomst geproduceerd blijven worden met en afhankelijk blijven van halonen. Hoewel wordt aanvaard dat er aanzienlijke technische, economische en uit de regelgeving voortvloeiende beperkingen zijn die de vervanging van halonen voor die toepassingen hinderen, is het ook dienstig, met het oog op de onzekerheid ten aanzien van de beschikbaarheid van gerecycleerde halonen op de lange termijn en de noodzaak van extra onderzoek en ontwikkeling om passende alternatieven te vinden en tot ontwikkeling te brengen, 2040 vast te stellen als redelijke einddatum.

Bijlage VI en de daarin opgenomen tijdsschema’s voor de eliminatie van de kritische toepassingen zal regelmatig worden getoetst om rekening te houden met de stand van onderzoek en ontwikkeling op het gebied van alternatieven en van nieuwe informatie over de beschikbaarheid daarvan. Verder kunnen afwijkingen van de einddatums en afsluitingsdatums worden toegestaan voor specifieke gevallen waarin is aangetoond dat geen alternatieven beschikbaar zijn.

Verordening (EG) nr. 1005/2009 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 25, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1005/2009 ingestelde comité,