Schengenacquis als bedoeld in artikel 1, lid 2, van Besluit 1999/435/EG - Hoofdinhoud

HET SCHENGENACQUIS

als bedoeld in artikel 1, lid 2, van Besluit 1999/435/EG van de Raad van 20 mei 1999 (*)

INHOUDSTAFEL

LIJST MET AFKORTINGEN

INLEIDENDE NOTA

(*)  PB L 176 van 10.7.1999, blz. 1.

• (1) 

  Besluit 1999/435/EG van de Raad van 20 mei 1999 ter bepaling van het Schengenacquis met het oog op de vaststelling, in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap en het Verdrag betreffende de Europese Unie, van de rechtsgrond van elk van de bepalingen of besluiten die het Schengenacquis vormen (PB L 176 van 10.7.1999, blz. 1).

• (2) 

  Besluit 1999/436/EG van de Raad van 20 mei 1999 tot vaststelling, in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap en het Verdrag betreffende de Europese Unie, van de rechtsgrond van elk van de bepalingen of besluiten die het Schengenacquis vormen (PB L 176 van 10.7.1999, blz. 17).

• 1. 

  AKKOORD — UITVOERINGSOVEREENKOMST — TOETREDINGEN

AKKOORD

tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, van de Bondsrepubliek Duitsland en van de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen

De regeringen van het KONINKRIJK BELGIË, van de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, van de FRANSE REPUBLIEK, van het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en van het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN,

hierna genoemd de partijen,

ZICH ERVAN BEWUST dat de steeds hechtere banden tussen de volkeren van de lidstaten van de Europese Gemeenschappen hun uitdrukking moeten vinden in het vrij overschrijden van de binnengrenzen door alle onderdanen van de lidstaten, alsmede in het vrije verkeer van goederen en diensten,

ERNAAR STREVEND de solidariteit tussen hun volkeren te versterken door de belemmeringen voor het vrije verkeer aan de gemeenschappelijke grenzen tussen de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op te heffen,

OVERWEGENDE de vooruitgang die in het kader van de Europese Gemeenschappen reeds is geboekt bij de totstandbrenging van het vrije verkeer van personen, goederen en diensten,

GELEID DOOR de wens te bereiken dat de controles aan de gemeenschappelijke grenzen op het verkeer van onderdanen van de lidstaten van de Europese Gemeenschappen worden opgeheven en het verkeer van goederen en diensten wordt vergemakkelijkt,

OVERWEGENDE dat de toepassing van onderhavig akkoord wetgevende maatregelen kan vereisen die zullen moeten worden voorgelegd aan de nationale parlementen overeenkomstig de grondwettelijke bepalingen van de ondertekenende staten,

GELET OP de Verklaring van de Europese Raad van Fontainebleau van 25 en 26 juni 1984 betreffende de afschaffing aan de binnengrenzen van de politie- en douaneformaliteiten voor het verkeer van personen en goederen,

GELET OP de te Saarbrücken op 13 juli 1984 tussen de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek gesloten Overeenkomst,

GELET OP de besluiten welke de ministers van Vervoer van de Benelux-staten en van de Bondsrepubliek Duitsland tijdens hun bijeenkomst te Neustadt/Aisch op 31 mei 1984 hebben genomen,

GELET OP het aan de regeringen van de Bondsrepubliek Duitsland en van de Franse Republiek aangeboden Memorandum van de regeringen van de Benelux Economische Unie van 12 december 1984,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

TITEL I

OP KORTE TERMIJN TE TREFFEN MAATREGELEN

Artikel 1

Tussen het tijdstip waarop dit akkoord in werking treedt en het tijdstip waarop alle controles zullen zijn afgeschaft, worden de formaliteiten aan de gemeenschappelijke grenzen tussen de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek voor de onderdanen van de lidstaten der Europese Gemeenschappen onder de hieronder vastgestelde voorwaarden vervuld.

Artikel 2

Op het gebied van het personenverkeer oefenen de politie- en douaneautoriteiten, met ingang van 15 juni 1985, in beginsel slechts visuele controle uit op personenvoertuigen die de gemeenschappelijke grens met beperkte snelheid overschrijden, zonder deze tot staan te brengen.

Zij kunnen evenwel steekproefsgewijs tot verdergaande controles overgaan. Deze dienen zo mogelijk buiten de rijstrook te worden verricht, zodat het overige grensoverschrijdende verkeer niet wordt gehinderd.

Artikel 3

Ter vergemakkelijking van de visuele controle kunnen de onderdanen van de lidstaten der Europese Gemeenschappen die met een motorvoertuig een gemeenschappelijke grens willen overschrijden, achter de voorruit van dat voertuig een groene schijf tonen met een doorsnede van ten minste 8 cm. Met deze schijf wordt aangegeven dat zij aan de voorschriften terzake van het grensverkeer voldoen, niet meer goederen vervoeren dan de hoeveelheid die belastingvrij is toegestaan en de valutabepalingen naleven.

Artikel 4

De partijen streven ernaar om het oponthoud aan de gemeenschappelijke grenzen verband houdende met de controle op het beroepsvervoer van personen over de weg, tot een minimum te beperken.

Zij zullen naar oplossingen zoeken waarmee vóór 1 januari 1986 aan de gemeenschappelijke grenzen kan worden afgezien van systematische controle op het ritblad en de vervoervergunningen voor het beroepsvervoer van personen over de weg.

Artikel 5

Vóór 1 januari 1986 worden aan de samengevoegde nationale controleposten, voorzover dit in de praktijk niet reeds het geval is en de infrastructuur dit toelaat, gezamenlijke controles ingesteld. In een later stadium zal worden nagegaan of, rekening houdend met de plaatselijke omstandigheden, instelling van gezamenlijke controles aan andere grensposten mogelijk is.

Artikel 6

Onverminderd de toepassing van verdergaande regelingen tussen de partijen treffen deze de nodige maatregelen tot vereenvoudiging van het verkeer van onderdanen van de lidstaten van de Europese Gemeenschappen die woonachtig zijn in langs de gemeenschappelijke grenzen gelegen gemeenten, teneinde hen in staat te stellen de grens te passeren buiten de erkende grensovergangen en buiten de openingsuren van de controleposten.

Deze faciliteiten gelden slechts voorzover betrokkenen niet meer goederen vervoeren dan de hoeveelheid die belastingvrij is toegestaan en de valutabepalingen naleven.

Artikel 7

De partijen streven ernaar het visumbeleid van ieder hunner op zo kort mogelijke termijn nader tot elkaar te brengen, teneinde de negatieve gevolgen die de versoepeling van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen kan hebben voor de immigratie en de veiligheid, te vermijden. Zij treffen, zo mogelijk vóór 1 januari 1986, de nodige maatregelen voor de onderlinge aanpassing van hun procedures inzake de visumverlening en de toelating tot hun grondgebied, rekening houdend met de noodzaak het gehele grondgebied van de vijf staten te beschermen tegen illegale immigratie en tegen activiteiten die de veiligheid in gevaar kunnen brengen.

Artikel 8

Met het oog op de versoepeling van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen en in verband met de belangrijke verschillen tussen de wetgevingen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek, verbinden de partijen zich ertoe op hun grondgebied de illegale handel in verdovende middelen met kracht te bestrijden en hun acties dienaangaande op efficiënte wijze te coördineren.

Artikel 9

De partijen versterken de samenwerking tussen hun douane- en politieautoriteiten, met name op het gebied van de misdaadbestrijding, in het bijzonder de illegale handel in verdovende middelen en wapens, van illegale binnenkomst en illegaal verblijf van personen, van belasting- en douanefraude en van smokkel. Daartoe streven de partijen, met inachtneming van hun nationale wetgevingen, ernaar de uitwisseling van informatie te verbeteren en het uitwisselen van gegevens, die voor de overige partijen bij de misdaadbestrijding van nut kunnen zijn, te versterken.

De partijen versterken in het kader van de bestaande wetgeving van ieder hunner de wederzijdse bijstand bij de bestrijding van onregelmatig kapitaalverkeer.

Artikel 10

Met het oog op de toepassing van de in de artikelen 6, 7, 8 en 9 bedoelde samenwerking zullen de bevoegde autoriteiten van de partijen op geregelde tijdstippen bijeenkomen.

Artikel 11

Op het gebied van het grensoverschrijdende goederenvervoer over de weg zien de partijen met ingang van 1 juli 1985 af van het systematisch verrichten aan de gemeenschappelijke grenzen van de navolgende controles:

Ter voorkoming van dubbele controles in het binnenland van de partijen zullen maatregelen worden getroffen.

Artikel 12

Met ingang van 1 juli 1985 wordt de controle op de documenten, waaruit blijkt dat het gaat om vervoer buiten vergunning gesteld of buiten contingent in toepassing van communautaire of bilaterale bepalingen, aan de gemeenschappelijke grenzen door een steekproefsgewijze controle vervangen. Op de voertuigen die vervoer verrichten als bedoeld in deze stelsels, dient bij grensoverschrijding een optisch symbool te worden aangebracht. De bevoegde autoriteiten der partijen stellen in onderling akkoord de technische kenmerken van dit symbool vast.

Artikel 13

De partijen streven ernaar vóór 1 januari 1986 de onderling voor het grensoverschrijdende verkeer geldende vergunningsstelsels inzake beroepsvervoer over de weg te harmoniseren met het oogmerk van vereenvoudiging, versoepeling, en de mogelijkheid de ritvergunningen te vervangen door termijnvergunningen met visuele controle bij overschrijding van de gemeenschappelijke grenzen.

De wijze waarop de ritvergunningen in termijnvergunningen worden omgezet zal bilateraal worden overeengekomen, met inachtneming van de behoefte aan goederenvervoer over de weg van de betrokken landen.

Artikel 14

De partijen streven naar oplossingen waarmee het oponthoud aan de gemeenschappelijke grenzen in verband met het vervullen van de grensformaliteiten bij het spoorwegvervoer kan worden beperkt.

Artikel 15

De partijen bevelen hun respectieve spoorwegmaatschappijen aan:

Artikel 16

De partijen harmoniseren de openingsdata en -uren van de douaneposten aan de gemeenschappelijke grenzen voor het vervoer langs de binnenwateren.

TITEL II

OP LANGE TERMIJN TE TREFFEN MAATREGELEN

Artikel 17

Op het gebied van het personenverkeer zullen de partijen streven naar opheffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen en verlegging daarvan naar de buitengrenzen. Met het oog hierop zullen zij vooraf alles in het werk stellen om, indien nodig, de wettelijke en bestuursrechtelijke voorschriften met betrekking tot de aan de controles ten grondslag liggende verboden en beperkingen te harmoniseren en aanvullende maatregelen te treffen tot bescherming van de veiligheid en tot verhindering van de illegale immigratie van onderdanen van staten die geen lid zijn van de Europese Gemeenschappen.

Artikel 18

De partijen zullen met name over onderstaande vraagstukken besprekingen openen, rekening houdend met het resultaat van de maatregelen op korte termijn:

Artikel 19

De partijen zullen streven naar harmonisatie van de wetgevingen en wettelijke voorschriften, met name op het gebied van:

Artikel 20

De partijen zullen streven naar harmonisatie van hun visumbeleid en van de voorwaarden voor binnenkomst op hun grondgebied. Voorzover nodig zullen zij tevens de harmonisatie voorbereiden van hun regelingen betreffende bepaalde aspecten van het vreemdelingenrecht ten aanzien van onderdanen van staten die geen lid zijn van de Europese Gemeenschappen.

Artikel 21

De partijen zullen in de Europese Gemeenschappen gemeenschappelijke initiatieven nemen teneinde:

De partijen zullen in de Europese Gemeenschappen initiatieven nemen met het oog op geharmoniseerde heffing in het land van vertrek van de BTW op het verzorgen van toeristenvervoer binnen de Europese Gemeenschappen.

Artikel 22

De partijen zullen zowel in onderling verband als in de Europese Gemeenschappen ernaar streven:

Artikel 23

De partijen zullen eveneens op het gebied van het goederenvervoer ernaar streven het oponthoud en het aantal stopplaatsen bij de samengevoegde nationale controleposten te beperken.

Artikel 24

Op het gebied van het goederenverkeer zullen de partijen naar middelen zoeken om de thans aan de gemeenschappelijke grenzen uitgeoefende controles te verleggen naar de buitengrenzen of naar het binnenland.

Met het oog hierop zullen zij, indien nodig, in onderling verband en in de Europese Gemeenschappen gezamenlijke initiatieven nemen teneinde de bepalingen, die aan de controles aan de gemeenschappelijke grenzen op het goederenverkeer ten grondslag liggen, te harmoniseren. Zij zullen ervoor zorg dragen dat deze maatregelen geen afbreuk doen aan de noodzakelijke bescherming van de gezondheid van personen, dieren en planten.

Artikel 25

De partijen zullen verdere uitbreiding geven aan hun samenwerking met het oog op vergemakkelijking van de inklaring van goederen door middel van een systematische en geautomatiseerde uitwisseling van de nodige gegevens die in het enig document worden vastgelegd.

Artikel 26

De partijen zullen nagaan op welke wijze de indirecte belastingen (BTW en accijnzen) in het kader van de Europese Gemeenschappen kunnen worden geharmoniseerd. Met het oog hierop zullen zij de door de Europese Gemeenschappen genomen initiatieven steunen.

Artikel 27

De partijen zullen nagaan of op basis van wederkerigheid de volgens het Gemeenschapsrecht toegestane vrijstellingsbeperkingen voor grensbewoners kunnen worden afgeschaft.

Artikel 28

Het bilateraal of multilateraal sluiten van soortgelijke regelingen met staten die geen partij bij dit akkoord zijn, dient door onderling overleg tussen de partijen te worden voorafgegaan.

Artikel 29

Dit akkoord zal eveneens van toepassing zijn op het Land Berlijn, tenzij de regering van de Bondsrepubliek Duitsland binnen drie maanden na de dag van inwerkingtreding tegenover de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie en de regering van de Franse Republiek anders verklaart.

Artikel 30

De in dit akkoord neergelegde maatregelen die niet met ingang van de inwerkingtreding van toepassing zijn, zullen vóór 1 januari 1986 worden toegepast wat betreft de maatregelen als bedoeld in titel I en, indien mogelijk, vóór 1 januari 1990 wat betreft de maatregelen als bedoeld in titel II, tenzij in dit akkoord in andere termijnen is voorzien.

Artikel 31

Dit akkoord is van toepassing onder voorbehoud van het bepaalde in de artikelen 5, 6 en 8 tot en met 16 van de te Saarbrücken op 13 juli 1984 tussen de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek gesloten overeenkomst.

Artikel 32

Dit akkoord wordt ondertekend zonder voorbehoud van bekrachtiging of goedkeuring, dan wel onder voorbehoud van bekrachtiging of goedkeuring, gevolgd door bekrachtiging of goedkeuring.

Dit akkoord zal voorlopig worden toegepast met ingang van de dag, volgende op de dag van ondertekening.

Dit akkoord zal in werking treden dertig dagen na nederlegging van de laatste akte van bekrachtiging of van goedkeuring.

Artikel 33

Dit akkoord zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die daarvan een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift zendt aan elke andere regering welke dit akkoord heeft ondertekend.

Zu Urkund dessen haben die unterzeichneten Bevollmächtigten ihre Unterschriften unter dieses Übereinkommen gesetzt.En foi de quoi, les représentants des Gouvernements dûment habilités à cet effet ont signé le présent accord.Ten blijke waarvan de daartoe naar behoren gemachtigde vertegenwoordigers van de Regeringen dit Akkoord hebben ondertekend.

Geschehen zu Schengen (Großherzogtum Luxemburg) am

vierzehnten Juni neunzehnhundertfünfundachtzig

, in deutscher, französischer und niederländischer Sprache abgefaßt, wobei jeder Wortlaut gleichermaßen verbindlich ist.

Fait à Schengen (Grand-Duché de Luxembourg),

le quatorze juin mil neuf cent quatre-vingt-cinq

, les textes du présent accord en langues allemande, française et néerlandaise, faisant également foi.

Gedaan te Schengen (Groothertogdom Luxemburg),

de veertiende juni negentienhonderdvijfentachtig

, zijnde te teksten van dit Akkoord in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal gelijkelijk authentiek.

Pour le Gouvernement du Royaume de BelgiqueVoor de Regering van het Koninkrijk België

• P. 

  DE KEERSMAEKER

Secrétaire d'État aux Affaires européennesStaatssecretaris voor Europese Zaken

Für die Regierung der Bundesrepublik Deutschland

Prof. Dr. W. SCHRECKENBERGER

Staatssekretär im Bundeskanzleramt

Pour le Gouvernement de la République française

• C. 

  LALUMIÈRE

Secrétaire d'État aux Affaires européennes

Pour le Gouvernement du Grand-Duché de Luxembourg

• R. 

  GOEBBELS

Secrétaire d'État aux Affaires étrangères

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

• W. 

  F. van EEKELEN

Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken

OVEREENKOMST

TER UITVOERING VAN HET TE SCHENGEN GESLOTEN AKKOORD

van 14 juni 1985

tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek, betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen

Het KONINKRIJK BELGIË, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de FRANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, hierna te noemen de overeenkomstsluitende partijen,

VOORTBOUWENDE op het op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen,

BESLOTEN HEBBENDE gestalte te geven aan het in dit akkoord verankerde streven om de controles aan de gemeenschappelijke grenzen op het verkeer van personen af te schaffen, alsmede het vervoer en het goederenverkeer aan hun gemeenschappelijke grenzen te vereenvoudigen,

OVERWEGENDE dat in het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschappen, zoals aangevuld door de Europese Akte, is bepaald dat de interne markt een ruimte zonder binnengrenzen omvat,

OVERWEGENDE dat het door de overeenkomstsluitende partijen beoogde doel met deze communautaire doelstelling overeenstemt, onverminderd de maatregelen die ter uitvoering van de bepalingen van het Verdrag worden getroffen,

OVERWEGENDE dat voor het verwezenlijken van dat streven een reeks passende maatregelen, alsmede een hechte samenwerking tussen de overeenkomstsluitende partijen zijn vereist,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

TITEL I

BEGRIPSOMSCHRIJVINGEN

Artikel 1

In deze overeenkomst wordt verstaan onder:

binnengrenzen: de gemeenschappelijke landgrenzen van de overeenkomstsluitende partijen, alsmede hun luchthavens voor wat betreft de intravluchten en hun zeehavens voor wat betreft de regelmatige veerverbindingen uitsluitend van en naar andere havens op het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen, waarbij geen havens buiten dit gebied worden aangedaan;

buitengrenzen: de land- en zeegrenzen alsmede de lucht- en zeehavens van de overeenkomstsluitende partijen, voorzover zij geen binnengrenzen zijn;

intravlucht: een vlucht uitsluitend van en naar het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen, waarbij geen tussenlanding wordt gemaakt op het grondgebied van een derde staat;

derde staat: een staat die geen overeenkomstsluitende partij is;

vreemdeling: een persoon die geen onderdaan is van één der lidstaten van de Europese Gemeenschappen;

ter fine van weigering van toegang gesignaleerde vreemdeling: een vreemdeling die overeenkomstig het bepaalde in artikel 96 ter fine van weigering van toegang gesignaleerd staat in het Schengeninformatiesysteem;

grensdoorlaatpost: een door de bevoegde autoriteiten voor grensoverschrijding aangewezen doorlaatpost aan de buitengrenzen;

grenscontrole: de controle aan de grenzen welke, onafhankelijk van enige andere aanleiding, uitsluitend op grond van de beoogde grensoverschrijding, wordt uitgeoefend;

vervoerder: een natuurlijke of rechtspersoon die het beroepsmatige vervoer van personen door de lucht, over zee of over land verricht;

verblijfstitel: een door een overeenkomstsluitende partij afgegeven vergunning, ongeacht van welke aard, welke recht geeft op verblijf op het grondgebied van die partij. Onder deze omschrijving valt niet de tijdelijke toelating tot het verblijf op het grondgebied van een overeenkomstsluitende partij met het oog op de behandeling van een asielverzoek of van een verzoek om een verblijfstitel;

asielverzoek: een aan de buitengrens of op het grondgebied van een overeenkomstsluitende partij door een vreemdeling schriftelijk, mondeling of op enige andere wijze te kennen gegeven wens om in de zin van het Verdrag van Genève van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen, zoals gewijzigd bij het Protocol van New York van 31 januari 1967, als vluchteling te worden erkend en als zodanig een verblijfstitel te verkrijgen;

asielzoeker: een vreemdeling die een asielverzoek als bedoeld in deze overeenkomst heeft ingediend waaromtrent nog geen onherroepelijke beslissing is genomen;

behandeling van een asielverzoek: geheel van de beoordelings- en beslissingsprocedures terzake van een asielverzoek, alsmede van de ter uitvoering van onherroepelijke beslissingen getroffen maatregelen, met uitzondering van het vaststellen van de overeenkomstsluitende partij welke krachtens de bepalingen van deze overeenkomst voor de behandeling van het asielverzoek verantwoordelijk is.

TITEL II

AFSCHAFFING VAN DE CONTROLES AAN DE BINNENGRENZEN EN PERSONENVERKEER

HOOFDSTUK 1

OVERSCHRIJDING VAN DE BINNENGRENZEN

Artikel 2

• 1. 

  De binnengrenzen mogen op iedere plaats, zonder dat personencontrole wordt uitgeoefend, worden overschreden.

• 2. 

  Wanneer evenwel de openbare orde of de nationale veiligheid daartoe noopt, kan een overeenkomstsluitende partij, na raadpleging van de overige overeenkomstsluitende partijen, besluiten dat gedurende een beperkte periode aan de binnengrenzen aan de situatie aangepaste nationale grenscontroles worden uitgeoefend. Vergen de openbare orde of de nationale veiligheid dat onverwijld wordt opgetreden, dan treft de betrokken overeenkomstsluitende partij de nodige maatregelen, en stelt zij de overige overeenkomstsluitende partijen hiervan zo spoedig mogelijk in kennis.

• 3. 

  De afschaffing van de personencontroles aan de binnengrenzen doet geen afbreuk aan het bepaalde in artikel 22, noch aan de uitoefening van politiebevoegdheden door de ingevolge de nationale wetgeving daartoe bevoegde autoriteiten van een overeenkomstsluitende partij binnen haar gehele grondgebied, noch aan krachtens de wetgeving van die partij geldende verplichtingen houder te zijn van titels en documenten of om deze bij zich te hebben en te tonen.

• 4. 

  De goederencontroles worden verricht overeenkomstig de desbetreffende bepalingen van deze overeenkomst.

HOOFDSTUK 2

OVERSCHRIJDING VAN DE BUITENGRENZEN

Artikel 3

• 1. 

  De buitengrenzen mogen in beginsel slechts via de grensdoorlaatposten en gedurende de vastgestelde openingstijden worden overschreden. Nadere regelingen alsmede de uitzonderingen en de voorwaarden met betrekking tot het kleine grensverkeer, alsook de regels die van toepassing zijn op bijzondere categorieën van zeeverkeer, zoals de pleziervaart en de kustvisvangst, worden door het Uitvoerend Comité bepaald.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe sancties te stellen op het onbevoegd overschrijden van de buitengrenzen buiten de grensdoorlaatposten en de vastgestelde openingstijden.

Artikel 4

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen waarborgen dat vanaf 1993 reizigers van vluchten uit derde staten die op intravluchten overstappen vooraf, bij binnenkomst op de luchthaven van aankomst van de buitenvlucht, een personencontrole alsmede een controle op de door hen medegevoerde handbagage dienen te ondergaan. Reizigers van een intravlucht die op een vlucht naar derde staten overstappen dienen vooraf op de luchthaven van vertrek van de buitenvlucht dezelfde controles te ondergaan.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen treffen de nodige maatregelen opdat de controles overeenkomstig het bepaalde in lid 1 kunnen worden uitgeoefend.

• 3. 

  Het bepaalde in de leden 1 en 2 heeft geen betrekking op de controle op de afgegeven ruimbagage; deze controle wordt op de luchthaven van eindbestemming dan wel op de luchthaven van oorspronkelijk vertrek uitgeoefend.

• 4. 

  Tot het in lid 1 genoemde tijdstip dienen de luchthavens, in afwijking van de omschrijving van binnengrenzen, voor intravluchten als buitengrenzen te worden aangemerkt.

Artikel 5

• 1. 

  Aan een vreemdeling die aan onderstaande voorwaarden voldoet, kan toegang worden verleend tot het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen voor een verblijf van ten hoogste drie maanden:

• 2. 

  Aan een vreemdeling die niet voldoet aan het geheel van deze voorwaarden, moet de toegang tot het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen worden geweigerd, tenzij een overeenkomstsluitende partij op grond van humanitaire overwegingen, om redenen van nationaal belang of wegens internationale verplichtingen een afwijking daarvan noodzakelijk acht. In dat geval dient de toegang te worden beperkt tot het grondgebied van de overeenkomstsluitende partij die de overige overeenkomstsluitende partijen daarvan in kennis moet stellen.

De bijzondere bepalingen inzake het asielrecht en het bepaalde in artikel 18 blijven onverlet.

• 3. 

  De vreemdeling die houder is van een door een overeenkomstsluitende partij afgegeven verblijfstitel of terugkeervisum, dan wel zo nodig van beide documenten, dient doorreis te worden verleend, tenzij hij gesignaleerd staat op de nationale signaleringslijst van de overeenkomstsluitende partij wier buitengrens hij beoogt te overschrijden.

Artikel 6

• 1. 

  Het grensoverschrijdend verkeer aan de buitengrenzen is aan de controle van de bevoegde autoriteiten onderworpen. Deze controle wordt uitgeoefend volgens eenvormige beginselen, op grond van nationale bevoegdheden en overeenkomstig het nationale recht, met inachtneming van de belangen van alle overeenkomstsluitende partijen voor het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen.

• 2. 

  De eenvormige beginselen als bedoeld in lid 1 zijn de volgende:

• 3. 

  De bevoegde autoriteiten bewaken de buitengrenzen buiten de grensdoorlaatposten door middel van patrouilles; hetzelfde geldt voor de grensdoorlaatposten buiten de vastgestelde openingstijden. Deze bewaking dient zodanig te worden uitgeoefend, dat er voor het zich onttrekken aan de controles aan de grensdoorlaatposten geen aansporing ontstaat. De wijze van inrichting van de bewaking wordt in voorkomend geval door het Uitvoerend Comité vastgesteld.

• 4. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe voor de uitoefening van de grenscontroles en de grensbewaking voldoende, gekwalificeerd personeel ter beschikking te stellen.

• 5. 

  Aan de buitengrenzen wordt een gelijkwaardig niveau van controle in acht genomen.

Artikel 7

De overeenkomstsluitende partijen verlenen elkaar bijstand met het oog op een doelmatige uitvoering van de controle- en bewakingstaken en werken daartoe voortdurend nauw samen. Zij wisselen in het bijzonder alle relevante en belangrijke informatie uit, met uitzondering van persoonsgegevens, tenzij in deze overeenkomst anders is bepaald, harmoniseren voorzover mogelijk de aan de uitvoerende diensten gerichte instructies en streven naar een uniforme opleiding en bijscholing van het met de controle belaste personeel. Deze samenwerking kan de uitwisseling van contactambtenaren inhouden.

Artikel 8

Het Uitvoerend Comité neemt de nodige beslissingen met betrekking tot de praktische details van de grenscontrole en de grensbewaking.

HOOFDSTUK 3

VISA

Afdeling 1

Visa voor kort verblijf

Artikel 9

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe een gemeenschappelijk beleid te voeren met betrekking tot het personenverkeer en in het bijzonder met betrekking tot de visumregeling. Zij verlenen elkaar daartoe wederzijdse bijstand. De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe in onderling overleg hun visumbeleid verder te harmoniseren.

• 2. 

  Tegenover derde staten voor wier onderdanen alle overeenkomstsluitende partijen op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst een gemeenschappelijke visumregeling hebben of op een later tijdstip in onderling overleg invoeren, kan deze visumregeling slechts in onderling overleg tussen alle overeenkomstsluitende partijen worden gewijzigd. Wanneer buitengewone nationale beleidsoverwegingen tot een dringende beslissing nopen, kan een overeenkomstsluitende partij, bij wijze van uitzondering, van de gemeenschappelijke visumregeling tegenover een derde staat afwijken. Zij dient met de overige overeenkomstsluitende partijen vooraf in overleg te treden en bij haar beslissing en de daaruit voortvloeiende gevolgen rekening te houden met de belangen van de overige overeenkomstsluitende partijen.

Artikel 10

• 1. 

  Er wordt een eenvormig visum ingesteld dat geldig is voor het grondgebied van alle overeenkomstsluitende partijen. Dit visum, waarvan de geldigheidsduur is geregeld in artikel 11, kan voor een periode van ten hoogste drie maanden worden verleend.

• 2. 

  Tot op het tijdstip van invoering van een dergelijk visum zullen de overeenkomstsluitende partijen elkaars nationaal visum erkennen, voorzover de afgifte daarvan geschiedt met inachtneming van de gemeenschappelijke voorwaarden en criteria, welke bij of krachtens de relevante bepalingen van dit hoofdstuk zijn vastgesteld.

• 3. 

  In afwijking van het bepaalde in de leden 1 en 2 behoudt iedere overeenkomstsluitende partij zich het recht voor de geldigheid van het visum territoriaal te beperken met inachtneming van de nadere gemeenschappelijke regels, welke bij of krachtens de relevante bepalingen van dit hoofdstuk zijn vastgesteld.

Artikel 11

• 1. 

  Het ingevolge artikel 10 ingestelde visum kan zijn:

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 laat onverlet dat een overeenkomstsluitende partij in voorkomend geval in de loop van de desbetreffende periode van zes maanden een ander visum verleent waarvan de geldigheid is beperkt tot haar grondgebied.

Artikel 12

• 1. 

  Het ingevolge artikel 10, lid 1, ingestelde eenvormige visum wordt afgegeven door de diplomatieke en consulaire autoriteiten van de overeenkomstsluitende partijen en, in voorkomend geval, door de bij of krachtens het bepaalde in artikel 17 aangewezen autoriteiten van de overeenkomstsluitende partijen.

• 2. 

  De voor afgifte van dit visum bevoegde overeenkomstsluitende partij is in beginsel de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied het hoofdreisdoel is gelegen. Kan dit doel niet worden bepaald, dan is in beginsel de diplomatieke of consulaire post van de overeenkomstsluitende partij van eerste binnenkomst voor de visumafgifte bevoegd.

• 3. 

  Het Uitvoerend Comité stelt de wijze van toepassing en in het bijzonder de criteria ter bepaling van het hoofdreisdoel vast.

Artikel 13

• 1. 

  Geen enkel visum mag worden aangebracht in een reisdocument waarvan de geldigheidsduur is verstreken.

• 2. 

  De geldigheidsduur van het reisdocument moet langer zijn dan die van het visum, rekening houdend met de gebruikstermijn daarvan. Op grond daarvan moet de vreemdeling naar zijn land van oorsprong kunnen terugkeren of zich naar een derde staat kunnen begeven.

Artikel 14

• 1. 

  Er mag geen visum worden aangebracht in een reisdocument indien dit voor geen der overeenkomstsluitende partijen geldig is. Is het reisdocument slechts voor één of meer overeenkomstsluitende partijen geldig, dan dient de geldigheid van het aan te brengen visum tot deze overeenkomstsluitende partij of partijen te worden beperkt.

• 2. 

  Indien het reisdocument door één of meer overeenkomstsluitende partijen niet als „geldig reisdocument” is erkend, kan het visum worden afgegeven in de vorm van een visumverklaring.

Artikel 15

De visa als bedoeld in artikel 10 mogen in beginsel slechts worden afgegeven, voorzover de vreemdeling aan de in artikel 5, lid 1, onder a), c), d) en e), gestelde voorwaarden voor binnenkomst voldoet.

Artikel 16

Indien een overeenkomstsluitende partij het om één van de in artikel 5, lid 2, genoemde redenen noodzakelijk acht om af te wijken van het in artikel 15 neergelegde beginsel en aan een vreemdeling die niet aan alle in artikel 5, lid 1, genoemde voorwaarden voor binnenkomst voldoet, een visum te verlenen, wordt de geldigheid van dit visum territoriaal beperkt tot het grondgebied van deze partij, die de overige overeenkomstsluitende partijen hiervan in kennis dient te stellen.

Artikel 17

• 1. 

  Het Uitvoerend Comité stelt gemeenschappelijke regels vast voor de behandeling van visumaanvragen, ziet toe op een juiste toepassing van deze regels en past deze aan gewijzigde situaties en omstandigheden aan.

• 2. 

  Het Uitvoerend Comité bepaalt voorts de gevallen waarin de afgifte van een visum afhankelijk is van raadpleging van de centrale autoriteit van de betrokken overeenkomstsluitende partij en, in voorkomend geval, van de raadpleging van de centrale autoriteiten van de overige overeenkomstsluitende partijen.

• 3. 

  Het Uitvoerend Comité neemt daarenboven de nodige beslissingen betreffende onderstaande punten:

Afdeling 2

Visa voor verblijf van langere duur

Artikel 18

De visa voor een verblijf van langer dan drie maanden zijn nationale visa welke door iedere overeenkomstsluitende partij overeenkomstig de eigen wetgeving worden afgegeven. Een dergelijk visum geeft de houder daarvan het recht over het grondgebied van de overige overeenkomstsluitende partijen door te reizen, teneinde zich te begeven naar het grondgebied van de overeenkomstsluitende partij die het visum heeft verleend, tenzij hij niet kan voldoen aan de in artikel 5, lid 1, onder a), d) en e), bedoelde voorwaarden voor binnenkomst, of gesignaleerd staat op de nationale signaleringslijst van de overeenkomstsluitende partij over wier grondgebied hij wenst door te reizen.

HOOFDSTUK 4

VOORWAARDEN VOOR REISVERKEER VAN VREEMDELINGEN

Artikel 19

• 1. 

  Vreemdelingen die houder zijn van een eenvormig visum en die het grondgebied van één der overeenkomstsluitende partijen op regelmatige wijze zijn binnengekomen, mogen zich, zolang het visum geldig is en voorzover zij aan de in artikel 5, lid 1, onder a), c), d) en e), bedoelde voorwaarden voor binnenkomst voldoen, op het grondgebied van alle overeenkomstsluitende partijen vrij verplaatsen.

• 2. 

  Tot op het tijdstip van instelling van het eenvormige visum mogen vreemdelingen die houder zijn van een door één van deze partijen verleend visum en die het grondgebied van één van deze partijen op regelmatige wijze zijn binnengekomen, zolang het visum geldig is en voor ten hoogste drie maanden te rekenen vanaf de datum van de eerste binnenkomst, zich op het grondgebied van alle overeenkomstsluitende partijen vrij verplaatsen, voorzover zij voldoen aan de in artikel 5, lid 1, onder a), c), d) en e), bedoelde voorwaarden voor binnenkomst.

• 3. 

  Het bepaalde in de leden 1 en 2 is niet van toepassing op visa waarvan de geldigheid territoriaal is beperkt overeenkomstig de bepalingen van hoofdstuk 3 van deze titel.

• 4. 

  Het bepaalde in dit artikel geldt onverminderd het bepaalde in artikel 22.

Artikel 20

• 1. 

  Vreemdelingen die niet aan de visumplicht zijn onderworpen, mogen zich voor de duur van ten hoogste drie maanden binnen een periode van zes maanden, gerekend vanaf de datum van eerste binnenkomst, op het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen vrij verplaatsen, voorzover zij voldoen aan de in artikel 5, lid 1, onder a), c), d) en e), bedoelde voorwaarden voor binnenkomst.

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 doet geen afbreuk aan het recht van iedere overeenkomstsluitende partij om in bijzondere omstandigheden of krachtens de bepalingen van een vóór de inwerkingtreding van deze overeenkomst gesloten bilaterale overeenkomst de verblijfstermijn van drie maanden van een vreemdeling op haar grondgebied te verlengen.

• 3. 

  Het bepaalde in dit artikel geldt onverminderd het bepaalde in artikel 22.

Artikel 21

• 1. 

  Vreemdelingen die houder zijn van een geldige, door één der overeenkomstsluitende partijen afgegeven verblijfstitel, mogen zich gedurende een periode van ten hoogste drie maanden op grond van deze titel en van een geldig reisdocument vrij verplaatsen op het grondgebied van de overige overeenkomstsluitende partijen, voorzover zij voldoen aan de in artikel 5, lid 1, onder a), c) en e), bedoelde voorwaarden voor binnenkomst, en niet gesignaleerd staan op de nationale signaleringslijst van de betrokken overeenkomstsluitende partij.

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 is eveneens van toepassing op vreemdelingen die houder zijn van een door één der overeenkomstsluitende partijen afgegeven tijdelijke verblijfsinstemming en van een door die partij afgegeven reisdocument.

• 3. 

  De overeenkomstsluitende partijen doen het Uitvoerend Comité mededeling van de lijst van documenten, welke zij als verblijfstitel of tijdelijke verblijfsinstemming, dan wel als reisdocument in de zin van dit artikel afgeven.

• 4. 

  Het bepaalde in dit artikel geldt onverminderd het bepaalde in artikel 22.

Artikel 22

• 1. 

  Vreemdelingen die op regelmatige wijze op het grondgebied van een overeenkomstsluitende partij zijn binnengereisd, dienen zich onder de door ieder van de overeenkomstsluitende partijen vastgestelde voorwaarden aan te melden bij de bevoegde autoriteiten van de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied zij binnenkomen. Deze aanmelding kan naar keuze van elke overeenkomstsluitende partij hetzij bij binnenkomst, hetzij binnen drie werkdagen te rekenen vanaf de datum van binnenkomst, in het binnenland geschieden.

• 2. 

  Vreemdelingen die op het grondgebied van één der overeenkomstsluitende partijen verblijven en zich naar het grondgebied van één der overige overeenkomstsluitende partijen begeven, dienen aan de in lid 1 neergelegde verplichting te voldoen.

• 3. 

  Uitzonderingen op het bepaalde in de leden 1 en 2 worden door iedere overeenkomstsluitende partij vastgesteld en ter kennis gebracht van het Uitvoerend Comité.

Artikel 23

• 1. 

  De vreemdeling die niet of niet meer voldoet aan de op het grondgebied van één der overeenkomstsluitende partijen geldende voorwaarden inzake kort verblijf, dient in beginsel het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen onverwijld te verlaten.

• 2. 

  Wanneer een vreemdeling over een geldige verblijfstitel of tijdelijke verblijfsinstemming van een andere overeenkomstsluitende partij beschikt, dient hij zich onverwijld naar het grondgebied van die overeenkomstsluitende partij te begeven.

• 3. 

  Indien het vrijwillige vertrek van de vreemdeling niet plaatsvindt of indien een vermoeden bestaat dat dit vertrek niet zal plaatsvinden of indien het onmiddellijke vertrek van de vreemdeling om redenen van openbare orde of nationale veiligheid geboden is, dient de vreemdeling overeenkomstig de in de nationale wetgeving van die partij neergelegde voorwaarden te worden verwijderd van het grondgebied van de overeenkomstsluitende partij waar hij werd aangehouden. Indien verwijdering ingevolge de wet niet is toegestaan, kan die partij de betrokken vreemdeling verblijf toestaan op haar grondgebied.

• 4. 

  Deze verwijdering kan geschieden naar het land van herkomst van de vreemdeling of naar enig ander land waar diens toelating mogelijk is, in het bijzonder ingevolge de relevante bepalingen van de door de overeenkomstsluitende partijen gesloten terugnameovereenkomsten.

• 5. 

  Het bepaalde in lid 4 doet geen afbreuk aan de nationale bepalingen inzake het asielrecht, de bepalingen van het Verdrag van Genève van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen, zoals gewijzigd bij het Protocol van New York van 31 januari 1967, alsmede het bepaalde in lid 2 van dit artikel en in artikel 33, lid 1, van deze overeenkomst.

Artikel 24

Onder voorbehoud van de door het Uitvoerend Comité te bepalen passende criteria en praktische regelingen, compenseren de overeenkomstsluitende partijen onderling het financiële onevenwicht dat uit de in artikel 23 bedoelde verplichte verwijdering voortvloeit, wanneer deze verwijdering niet op kosten van de vreemdeling kan geschieden.

HOOFDSTUK 5

VERBLIJFSTITELS EN SIGNALERING TER FINE VAN WEIGERING

Artikel 25

• 1. 

  Wanneer een overeenkomstsluitende partij overweegt een verblijfstitel af te geven aan een ter fine van weigering gesignaleerde vreemdeling, treedt zij vooraf in overleg met de signalerende overeenkomstsluitende partij en houdt zij rekening met de belangen van deze partij; de verblijfstitel wordt slechts om ernstige redenen, in het bijzonder uit humanitaire overwegingen of ingevolge internationale verplichtingen, afgegeven.

Wanneer de verblijfstitel wordt afgegeven, gaat de signalerende overeenkomstsluitende partij over tot intrekking van de signalering, doch kan zij de vreemdeling op haar nationale signaleringslijst opnemen.

• 2. 

  Wanneer blijkt dat een vreemdeling die houder is van een door één der overeenkomstsluitende partijen afgegeven geldige verblijfstitel, ter fine van weigering is gesignaleerd, treedt de signalerende overeenkomstsluitende partij in overleg met de overeenkomstsluitende partij die de verblijfstitel heeft afgegeven ten einde na te gaan of er voldoende grond is voor intrekking van de verblijfstitel.

Wanneer de verblijfstitel niet wordt ingetrokken, gaat de signalerende overeenkomstsluitende partij over tot intrekking van de signalering, doch kan zij de vreemdeling op haar nationale signaleringslijst opnemen.

HOOFDSTUK 6

BEGELEIDENDE MAATREGELEN

Artikel 26

• 1. 

  Onverminderd de verplichtingen ingevolge het Verdrag van Genève van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen, zoals gewijzigd bij het Protocol van New York van 31 januari 1967, verbinden de overeenkomstsluitende partijen zich ertoe in hun nationale wetgeving onderstaande regelingen op te nemen:

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe, onverminderd de verplichtingen ingevolge het Verdrag van Genève van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen, zoals gewijzigd bij het Protocol van New York van 31 januari 1967, in overeenstemming met hun grondwettelijk recht, ten aanzien van vervoerders die vreemdelingen uit derde staten door de lucht of over zee naar hun grondgebied vervoeren, zonder dat dezen in het bezit zijn van de vereiste reisdocumenten, sancties in te voeren.

• 3. 

  Het bepaalde in lid 1, onder b), en in lid 2 is van toepassing op de vervoerders die internationaal vervoer van groepen van personen per autobus verrichten, met uitzondering van het grensverkeer.

Artikel 27

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe te voorzien in passende sancties jegens eenieder die een vreemdeling uit winstbejag helpt of poogt te helpen het grondgebied van één der overeenkomstsluitende partijen binnen te komen of aldaar te verblijven, zulks in strijd met de wetgeving van deze partij betreffende de binnenkomst en het verblijf van vreemdelingen.

• 2. 

  Krijgt een overeenkomstsluitende partij kennis van feiten als bedoeld in lid 1 waardoor het recht van een andere overeenkomstsluitende partij wordt geschonden, dan informeert zij laatstgenoemde partij daarover.

• 3. 

  De overeenkomstsluitende partij die om reden van een schending van haar recht een andere overeenkomstsluitende partij verzoekt feiten als bedoeld in lid 1 te vervolgen, dient door middel van een officiële aangifte of door een verklaring van de bevoegde autoriteiten te verklaren welke wettelijke bepalingen werden overtreden.

HOOFDSTUK 7

VERANTWOORDELIJKHEID VOOR DE BEHANDELING VAN ASIELVERZOEKEN

Artikel 28

De overeenkomstsluitende partijen bevestigen opnieuw hun verplichtingen uit hoofde van het Verdrag van Genève van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen, zoals gewijzigd bij het Protocol van New York van 31 januari 1967, zonder enige geografische beperking van het toepassingsgebied van deze akten, en hun verbintenis om met de diensten van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor vluchtelingen samen te werken voor de toepassing van deze akten.

Artikel 29

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe elk door een vreemdeling op het grondgebied van één der overeenkomstsluitende partijen ingediend asielverzoek te behandelen.

• 2. 

  Deze verplichting leidt er niet toe dat in alle gevallen die overeenkomstsluitende partij de asielzoeker de binnenkomst of het verblijf op haar grondgebied moet toestaan.

Iedere overeenkomstsluitende partij behoudt het recht om asielzoekers, op grond van haar nationaal recht en met inachtneming van haar internationale verplichtingen, de toegang te weigeren of hen te verwijderen naar een derde staat.

• 3. 

  Voor de behandeling van een asielverzoek is uitsluitend één overeenkomstsluitende partij verantwoordelijk, ongeacht de overeenkomstsluitende partij tot wie de vreemdeling zijn asielverzoek richt. De verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij wordt op grond van de in artikel 30 neergelegde criteria bepaald.

• 4. 

  Onverminderd het bepaalde in lid 3 blijft iedere overeenkomstsluitende partij bevoegd om ingeval van bijzondere redenen, in het bijzonder die ontleend aan het nationale recht, een asielverzoek te behandelen, zelfs wanneer de verantwoordelijkheid, in de zin van deze overeenkomst, op een andere overeenkomstsluitende partij rust.

Artikel 30

• 1. 

  De voor de behandeling van een asielverzoek verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij wordt als volgt vastgesteld:

• 2. 

  Wanneer een overeenkomstsluitende partij een asielverzoek op grond van artikel 29, lid 4, in behandeling heeft genomen, is de krachtens het bepaalde in lid 1 verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij van haar verplichting ontheven.

• 3. 

  Wanneer de verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij niet op grond van de in de leden 1 en 2 genoemde criteria kan worden bepaald, is de overeenkomstsluitende partij bij wie het asielverzoek werd ingediend, verantwoordelijk.

Artikel 31

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen streven ernaar zo spoedig mogelijk vast te stellen wie van hen verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek.

• 2. 

  Wordt een asielverzoek gericht aan een overeenkomstsluitende partij die op grond van artikel 30 niet verantwoordelijk is voor de behandeling daarvan, dan kan die overeenkomstsluitende partij, wanneer de vreemdeling zich op haar grondgebied bevindt, de verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij verzoeken de asielzoeker, ter behandeling van diens asielverzoek, over te nemen.

• 3. 

  De verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij is verplicht de in lid 2 bedoelde asielzoeker over te nemen, indien het verzoek is gedaan binnen een termijn van zes maanden, te rekenen vanaf de datum van indiening van het asielverzoek. Indien het verzoek niet binnen deze termijn is ingediend, is de overeenkomstsluitende partij bij welke het asielverzoek is ingediend, verantwoordelijk voor de behandeling van het verzoek.

Artikel 32

De voor de behandeling van een asielverzoek verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij behandelt dit overeenkomstig haar nationale recht.

Artikel 33

• 1. 

  Wanneer de asielzoeker zich gedurende de asielprocedure op onregelmatige wijze op het grondgebied van een andere overeenkomstsluitende partij bevindt, is de verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij verplicht hem terug te nemen.

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 is niet van toepassing wanneer de andere overeenkomstsluitende partij de asielzoeker een verblijfstitel met een geldigheidsduur van één jaar of meer heeft verleend. In dit geval gaat de verantwoordelijkheid voor de behandeling van het asielverzoek op de andere overeenkomstsluitende partij over.

Artikel 34

• 1. 

  De verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij is verplicht tot terugneming van de vreemdeling wiens asielverzoek definitief is afgewezen en die zich naar het grondgebied van een andere overeenkomstsluitende partij heeft begeven zonder tot verblijf aldaar gemachtigd te zijn.

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 vindt geen toepassing wanneer de verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij de vreemdeling uit het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen had verwijderd.

Artikel 35

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partij die een vreemdeling de vluchtelingenstatus heeft verleend en hem verblijf heeft toegestaan, dient de verantwoordelijkheid voor de behandeling van een asielverzoek van een lid van diens gezin te dragen, voorzover betrokkenen daarmee instemmen.

• 2. 

  Het in lid 1 bedoelde gezinslid is de echtgenoot van de vluchteling, het ongehuwde kind van de vluchteling beneden de achttien jaar of, indien de vluchteling een ongehuwd kind beneden de achttien jaar is, diens vader of moeder.

Artikel 36

Iedere voor de behandeling van het asielverzoek verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij kan in geval van redenen van humanitaire aard, met name op grond van familiebanden of op culturele gronden, een andere overeenkomstsluitende partij verzoeken de verantwoordelijkheid over te nemen, voorzover betrokkene zulks wenst. De aangezochte overeenkomstsluitende partij beoordeelt of aan dat verzoek gevolg kan worden gegeven.

Artikel 37

• 1. 

  De bevoegde autoriteiten van de overeenkomstsluitende partijen lichten elkaar wederzijds zo spoedig mogelijk in omtrent:

• 2. 

  Met het oog op een gemeenschappelijke beoordeling werken de overeenkomstsluitende partijen bovendien nauw samen ten aanzien van het inwinnen van informatie omtrent de situatie in het land van herkomst van de asielzoekers.

• 3. 

  Aanwijzingen van een overeenkomstsluitende partij om vertrouwelijke behandeling van de door haar verstrekte informatie dienen door de overige overeenkomstsluitende partijen te worden opgevolgd.

Artikel 38

• 1. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij verstrekt iedere andere overeenkomstsluitende partij desgevraagd beschikbare gegevens betreffende de individuele asielzoeker welke noodzakelijk zijn voor:

• 2. 

  Deze gegevens hebben uitsluitend betrekking op:

• 3. 

  Bovendien kan een overeenkomstsluitende partij een andere overeenkomstsluitende partij verzoeken haar mededeling te doen van de door de asielzoeker opgegeven redenen ter staving van zijn verzoek en, in voorkomend geval, de redenen van de jegens hem genomen beslissing. De aangezochte overeenkomstsluitende partij beoordeelt of zij aan het tot haar gerichte verzoek gevolg kan geven. In ieder geval is voor het verstrekken van deze gegevens de toestemming van de asielzoeker vereist.

• 4. 

  De gegevensverstrekking vindt plaats op verzoek van een overeenkomstsluitende partij en mag slechts geschieden tussen de autoriteiten, wier aanwijzing door iedere overeenkomstsluitende partij ter kennis van het Uitvoerend Comité wordt gebracht.

• 5. 

  De verstrekte gegevens mogen slechts worden gebruikt voor de doeleinden als bedoeld in lid 1. Deze gegevens worden uitsluitend verstrekt aan de instanties en gerechtelijke autoriteiten die belast zijn met:

• 6. 

  De overeenkomstsluitende partij die de gegevens verstrekt, ziet erop toe dat deze juist en actueel zijn.

Wanneer blijkt dat deze overeenkomstsluitende partij gegevens heeft verstrekt die onjuist zijn of niet hadden mogen worden verstrekt, wordt dit de ontvangende overeenkomstsluitende partijen onverwijld medegedeeld. Zij zijn verplicht deze gegevens te verbeteren of te vernietigen.

• 7. 

  Een asielzoeker heeft het recht desgevraagd kennis te nemen van de op hem betrekking hebbende verstrekte gegevens, zolang deze beschikbaar zijn.

Indien hij vaststelt dat deze gegevens onjuist zijn of niet hadden mogen worden verstrekt, heeft hij het recht de verbetering of vernietiging daarvan te verlangen. Dit recht wordt uitgeoefend onder de voorwaarden als bedoeld in lid 6.

• 8. 

  In iedere overeenkomstsluitende partij wordt van de verstrekking en ontvangst van de verstrekte gegevens aantekening gehouden.

• 9. 

  De verstrekte gegevens worden niet langer bewaard dan noodzakelijk is voor de doeleinden waartoe de verstrekking heeft plaatsgevonden. De noodzaak tot bewaren van de verstrekte gegevens dient door de desbetreffende overeenkomstsluitende partij op het daartoe geschikte tijdstip te worden getoetst.

• 10. 

  Voor de verstrekte gegevens geldt ten minste dezelfde bescherming als die waarin het recht van de ontvangende overeenkomstsluitende partij voor soortgelijke gegevens voorziet.

• 11. 

  Wanneer de gegevens niet in een geautomatiseerde registratie, doch anderszins worden verwerkt, treffen de overeenkomstsluitende partijen passende maatregelen, opdat de naleving van dit artikel door middel van een doeltreffend toezicht wordt gewaarborgd. Wanneer een overeenkomstsluitende partij een controleautoriteit als bedoeld in lid 12 heeft, kan zij deze met dit toezicht belasten.

• 12. 

  Wanneer één of meer overeenkomstsluitende partijen de verwerking van alle of van een gedeelte van de in de leden 2 en 3 bedoelde gegevens willen automatiseren, is dit slechts toegestaan indien de betrokken overeenkomstsluitende partijen wettelijke bepalingen betreffende deze verwerking hebben aangenomen waardoor uitvoering wordt gegeven aan de beginselen van het Verdrag van de Raad van Europa van 28 januari 1981 tot bescherming van het individu in verband met de geautomatiseerde registratie van persoonsgegevens en zij een passende controleautoriteit hebben aangewezen die belast is met de onafhankelijke controle op de verwerking en het gebruik van de op grond van deze overeenkomst verstrekte gegevens.

TITEL III

POLITIE EN VEILIGHEID

HOOFDSTUK 1

POLITIËLE SAMENWERKING

Artikel 39

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe dat hun politiediensten elkaar, met inachtneming van het nationale recht binnen de grenzen van hun bevoegdheden, wederzijds bijstand verlenen ten behoeve van de voorkoming en opsporing van strafbare feiten, voorzover het doen of behandelen van een verzoek naar nationaal recht niet aan de justitiële autoriteiten is voorbehouden en voor het inwilligen van het verzoek door de aangezochte overeenkomstsluitende partij geen dwangmiddelen behoeven te worden toegepast. Wanneer de aangezochte politieautoriteiten tot de afdoening van een verzoek niet bevoegd zijn, zenden zij dit aan de bevoegde autoriteiten door.

• 2. 

  Schriftelijke informatie die krachtens het bepaalde in lid 1 door de aangezochte overeenkomstsluitende partij wordt verstrekt, kan door de verzoekende overeenkomstsluitende partij slechts met toestemming van de bevoegde justitiële autoriteiten van de aangezochte overeenkomstsluitende partij als bewijsmiddel voor het ten laste gelegde feit worden aangewend.

• 3. 

  De in lid 1 bedoelde verzoeken om bijstand en reacties daarop kunnen tussen de door de onderscheiden overeenkomstsluitende partijen met de internationale politiesamenwerking belaste centrale autoriteiten worden uitgewisseld. In gevallen waarin het verzoek langs bovengenoemde weg niet tijdig kan worden gedaan, kunnen verzoeken door de politieautoriteiten van de verzoekende overeenkomstsluitende partij rechtstreeks aan de bevoegde politieautoriteiten van de aangezochte overeenkomstsluitende partij worden toegezonden en door deze rechtstreeks worden beantwoord. In deze gevallen stelt de verzoekende politieautoriteit zo spoedig mogelijk de in de aangezochte overeenkomstsluitende partij met de internationale politiesamenwerking belaste autoriteit van haar rechtstreekse verzoek in kennis.

• 4. 

  De samenwerking in grensgebieden kan nader worden geregeld in afspraken tussen de bevoegde ministers van de overeenkomstsluitende partijen.

• 5. 

  De bepalingen van dit artikel doen geen afbreuk aan verdergaande, bestaande en toekomstige bilaterale akkoorden tussen aan elkaar grenzende overeenkomstsluitende partijen. De overeenkomstsluitende partijen doen elkaar mededeling van deze akkoorden.

Artikel 40

• 1. 

  Ambtenaren van een overeenkomstsluitende partij die, in het kader van een opsporingsonderzoek, in hun eigen land een persoon observeren te wiens aanzien er een redelijk vermoeden bestaat dat hij is betrokken bij het plegen van een strafbaar feit dat tot uitlevering aanleiding kan geven, zijn bevoegd deze observatie op het grondgebied van een andere overeenkomstsluitende partij voort te zetten, wanneer laatstgenoemde partij daartoe toestemming heeft gegeven op basis van een van te voren ingediend rechtshulpverzoek. De toestemming kan onder bijzondere voorwaarden worden verleend.

Desgevraagd dient de observatie te worden overgedragen aan de ambtenaren van de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied de observatie plaatsvindt.

Het rechtshulpverzoek als bedoeld in de eerste alinea dient te worden gericht aan de door elk der overeenkomstsluitende partijen daartoe aangewezen autoriteit, die bevoegd is op het verzoek te beslissen of dit door te zenden.

• 2. 

  Wanneer wegens het bijzonder spoedeisende karakter van het optreden geen voorafgaande toestemming van de andere overeenkomstsluitende partij kan worden gevraagd, mogen de ambtenaren de observatie van een persoon te wiens aanzien er een redelijk vermoeden bestaat dat hij bij het plegen van een in lid 7 genoemd strafbaar feit is betrokken, onder de navolgende voorwaarden tot over het grondgebied van die partij voortzetten:

De observatie dient te worden afgebroken zodra de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied de observatie plaatsvindt, na ontvangst van de hierboven onder a) bedoelde kennisgeving of het onder b) bedoelde verzoek zulks te verstaan geeft, of indien de toestemming vijf uren na de grensoverschrijding nog niet is verleend.

• 3. 

  De observatie als bedoeld in de leden 1 en 2 mag slechts onder de volgende algemene voorwaarden worden uitgeoefend:

• 4. 

  De in de leden 1 en 2 bedoelde ambtenaren zijn:

—   voor het Koninkrijk België: de leden van de Gerechtelijke Politie bij de parketten, de Rijkswacht en de Gemeentepolitie, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in lid 6 voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren;

—   voor de Bondsrepubliek Duitsland: de ambtenaren van de „Polizeien des Bundes und der Länder”, alsmede, voor het illegale verkeer van verdovende middelen en de illegale handel in wapens, de ambtenaren van de „Zollfahndungsdienst” als hulpambtenaren van het Openbaar ministerie;

—   voor de Franse Republiek: de ambtenaren en hulpambtenaren van de gerechtelijke afdelingen van de „Police nationale” en van de „Gendarmerie nationale”, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in lid 6, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren;

—   voor het Groothertogdom Luxemburg: de ambtenaren „Police” en van de „Gendarmerie”, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in lid 6, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren;

—   voor het Koninkrijk der Nederlanden: de ambtenaren van de Rijkspolitie en de Gemeentepolitie, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in lid 6 voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande het illegale verkeer in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de ambtenaren van de fiscale inlichtingen- en opsporingsdienst bevoegd inzake de invoerrechten en de accijnzen.

• 5. 

  De in de leden 1 en 2 bedoelde autoriteit is:

—   voor het Koninkrijk België: het Commissariaat-generaal van de Gerechtelijke Politie;

—   voor de Bondsrepubliek Duitsland: het „Bundeskriminalamt”;

—   voor de Franse Republiek: de „Direction centrale de la Police judiciaire”;

—   voor het Groothertogdom Luxemburg: de „Procureur général d'Etat”;

—   voor het Koninkrijk der Nederlanden: de Landelijk Officier van Justitie voor grensoverschrijdende observatie.

• 6. 

  De overeenkomstsluitende partijen kunnen bilateraal het toepassingsbereik van het bepaalde in dit artikel uitbreiden en nadere regelingen ter uitvoering daarvan treffen.

• 7. 

  Observatie als bedoeld in lid 2 is slechts toegestaan wanneer één der onderstaande strafbare feiten daaraan ten grondslag ligt:

Artikel 41

• 1. 

  Ambtenaren van een overeenkomstsluitende partij die in hun eigen land een persoon achtervolgen die op heterdaad is betrapt bij het plegen van of deelneming aan één der in lid 4 genoemde strafbare feiten, zijn bevoegd de achtervolging op het grondgebied van een andere overeenkomstsluitende partij zonder voorafgaande toestemming van laatstgenoemde partij voort te zetten, wanneer de bevoegde autoriteiten van de andere overeenkomstsluitende partij wegens het spoedeisende karakter van het optreden niet vooraf door middel van één der in artikel 44 bedoelde communicatiemiddelen kunnen worden gewaarschuwd of deze niet tijdig ter plaatse kunnen zijn om de achtervolging over te nemen.

Hetzelfde geldt wanneer de achtervolgde persoon zich in voorlopige hechtenis bevond of een gevangenisstraf onderging en zich door ontvluchting aan de verdere tenuitvoerlegging daarvan heeft onttrokken.

De achtervolgende ambtenaren treden uiterlijk bij grensoverschrijding in contact met de bevoegde autoriteiten van de overeenkomstsluitende partij wier grondgebied zij hebben betreden. De achtervolging dient te worden afgebroken zodra de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied de achtervolging wordt voortgezet, zulks te verstaan geeft. De plaatselijk bevoegde autoriteiten houden op verzoek van de achtervolgende ambtenaren de achtervolgde persoon staande om zijn identiteit vast te stellen of zijn aanhouding te bewerkstelligen.

• 2. 

  Het achtervolgingsrecht wordt uitgeoefend volgens één van onderstaande vormen neergelegd in een verklaring als bedoeld in lid 9:

• 3. 

  Het achtervolgingsrecht als bedoeld in de leden 1 en 2 wordt uitgeoefend volgens één van onderstaande vormen neergelegd in een verklaring als bedoeld in lid 9:

• 4. 

  In een verklaring als bedoeld in lid 9 duiden de overeenkomstsluitende partijen volgens één van onderstaande vormen de in lid 1 bedoelde strafbare feiten aan als:

• 5. 

  Het achtervolgingsrecht mag alleen worden uitgeoefend onder de volgende algemene voorwaarden:

• 6. 

  Een persoon die na een optreden als bedoeld in lid 2 werd aangehouden, kan ongeacht zijn nationaliteit door de plaatselijk bevoegde autoriteiten voor verhoor worden opgehouden. De terzake geldende regels van nationaal recht zijn van overeenkomstige toepassing.

Indien deze persoon niet de nationaliteit heeft van de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied hij is aangehouden, wordt hij uiterlijk zes uren na zijn aanhouding — de uren tussen middernacht en negen uur niet meegeteld — in vrijheid gesteld, tenzij de plaatselijk bevoegde autoriteiten voordien een verzoek tot voorlopige aanhouding ter fine van uitlevering hebben ontvangen, in ongeacht welke vorm.

• 7. 

  De in de leden 1 tot en met 6 genoemde ambtenaren zijn:

—   voor het Koninkrijk België: de leden van de Gerechtelijke Politie bij de parketten, de Rijkswacht en de Gemeentepolitie, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in lid 10 voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren;

—   voor de Bondsrepubliek Duitsland: de ambtenaren van de „Polizeien des Bundes und der Länder”, alsmede, voor het illegale verkeer van verdovende middelen en de illegale handel in wapens, de ambtenaren van de „Zollfahndungsdienst” als hulpambtenaren van het Openbaar ministerie;

—   voor de Franse Republiek: de ambtenaren en hulpambtenaren van de gerechtelijke afdelingen van de „Police nationale” en van de „Gendarmerie nationale”, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in lid 10 voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren;

—   voor het Groothertogdom Luxemburg: de ambtenaren van de „Police” en van de „Gendarmerie”, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in lid 10, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren;

—   voor het Koninkrijk der Nederlanden: de ambtenaren van Rijkspolitie en van Gemeentepolitie, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in lid 10 voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande het illegale verkeer in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de ambtenaren van de fiscale inlichtingen- en opsporingsdienst bevoegd inzake de invoerrechten en de accijnzen.

• 8. 

  Voor de betrokken overeenkomstsluitende partijen blijft artikel 37 van het Benelux-verdrag van 27 juni 1962 aangaande de uitlevering en de rechtshulp in strafzaken, zoals gewijzigd bij het Protocol van 11 mei 1974, onverlet.

• 9. 

  Elk der overeenkomstsluitende partijen legt bij ondertekening van deze overeenkomst een verklaring af waarin zij aan de hand van het bepaalde in de leden 2, 3 en 4 aangeeft, hoe aan uitoefening van het achtervolgingsrecht op haar grondgebied door elk der aangrenzende overeenkomstsluitende partijen toepassing dient te worden gegeven.

Elk der overeenkomstsluitende partijen kan haar verklaring op ieder tijdstip door een andere vervangen, mits de latere verklaring de strekking van de eerdere niet inperkt.

Het afleggen van verklaringen als bovenbedoeld geschiedt na overleg met elk der betrokken overeenkomstsluitende partijen in een streven naar gelijkwaardigheid van aan beide zijden van de binnengrenzen geldende regimes.

• 10. 

  De overeenkomstsluitende partijen kunnen bilateraal het toepassingsbereik van het bepaalde in lid 1 uitbreiden en nadere regelingen ter uitvoering van dit artikel treffen.

Artikel 42

Tijdens een optreden als bedoeld in de artikelen 40 en 41 worden de ambtenaren die op het grondgebied van een andere overeenkomstsluitende partij een taak vervullen, met ambtenaren van die overeenkomstsluitende partij gelijkgesteld, voor wat betreft de strafbare feiten die tegen of door hen mochten worden begaan.

Artikel 43

• 1. 

  Wanneer ambtenaren van een overeenkomstsluitende partij overeenkomstig de artikelen 40 en 41 van deze overeenkomst op het grondgebied van een andere overeenkomstsluitende partij optreden, is de eerstgenoemde partij overeenkomstig het recht van de laatstgenoemde partij aansprakelijk voor de schade die zij aldaar tijdens hun optreden veroorzaken.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied de schade als bedoeld in lid 1 wordt veroorzaakt, neemt op zich deze schade te vergoeden op de wijze waarop zij daartoe gehouden zou zijn, indien de schade door haar eigen ambtenaren zou zijn toegebracht.

• 3. 

  De overeenkomstsluitende partij wier ambtenaren op het grondgebied van een andere overeenkomstsluitende partij enige schade hebben veroorzaakt, betaalt laatstgenoemde partij het volledige bedrag terug dat deze aan de slachtoffers of hun rechthebbenden heeft uitgekeerd.

• 4. 

  Onder voorbehoud van de uitoefening van haar rechten tegenover derden en met uitzondering van het bepaalde in lid 3 ziet elk der overeenkomstsluitende partijen, in het geval als bedoeld in lid 1 ervan af het bedrag van de door haar geleden schade op een andere overeenkomstsluitende partij te verhalen.

Artikel 44

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen brengen, met inachtneming van de desbetreffende internationale overeenkomsten en rekening houdende met de plaatselijke omstandigheden en de technische mogelijkheden, in het bijzonder in de grensgebieden, rechtstreekse telefoon-, radio-, telex- en andere verbindingen tot stand teneinde de politie- en douanesamenwerking te vergemakkelijken, in het bijzonder met het oog op het tijdig doorgeleiden van informatie ter zake van de grensoverschrijdende observatie en achtervolging.

• 2. 

  Afgezien van de bovenstaande, op korte termijn te treffen maatregelen zullen zij met name de volgende mogelijkheden onderzoeken:

Artikel 45

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe de nodige maatregelen te nemen om te verzekeren dat:

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 is van overeenkomstige toepassing ten aanzien van personen die overnachten op plaatsen die beroeps- of bedrijfsmatig ter beschikking worden gesteld, in het bijzonder in tenten, in caravans en op schepen.

Artikel 46

• 1. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij kan met inachtneming van haar nationale recht in individuele gevallen, zonder een daartoe strekkend verzoek, de betrokken overeenkomstsluitende partij informatie mededelen die voor de ontvangende overeenkomstsluitende partij ter verlening van bijstand bij de bestrijding van toekomstige strafbare feiten, ter voorkoming van strafbare feiten of ter afwending van gevaar voor de openbare orde en veiligheid van belang kunnen zijn.

• 2. 

  Onverminderd de samenwerking in de grensgebieden als bedoeld in artikel 39, lid 4, geschiedt de informatie-uitwisseling door de tussenkomst van een aan te wijzen centrale instantie. In bijzonder spoedeisende gevallen kan, onder voorbehoud van afwijkende bepalingen van het nationale recht, de informatie-uitwisseling in de zin van dit artikel rechtstreeks tussen de betrokken politiediensten geschieden. De centrale instantie wordt zo spoedig mogelijk hiervan in kennis gesteld.

Artikel 47

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen kunnen bilateraal tot afspraken komen omtrent detachering voor bepaalde of onbepaalde duur van contactambtenaren van de ene overeenkomstsluitende partij bij politiediensten van de andere overeenkomstsluitende partij.

• 2. 

  Detachering voor bepaalde of onbepaalde duur van contactambtenaren heeft ten doel de samenwerking tussen de overeenkomstsluitende partijen te bevorderen en te bespoedigen, in het bijzonder door het verlenen van bijstand:

• 3. 

  De contactambtenaren hebben een adviserende en assisterende taak. Zij zijn niet bevoegd tot het zelfstandig uitvoeren van politiële maatregelen. Zij verstrekken inlichtingen en voeren hun opdrachten uit in het kader van de instructies die aan hen zijn gegeven door de overeenkomstsluitende partij waarvandaan zij afkomstig zijn en door de overeenkomstsluitende partij waar zij zijn gedetacheerd. Zij rapporteren regelmatig aan het hoofd van de politiedienst waarbij zij zijn gedetacheerd.

• 4. 

  De overeenkomstsluitende partijen kunnen bilateraal of multilateraal overeenkomen dat de in derde staten gedetacheerde contactambtenaren van een overeenkomstsluitende partij tevens de belangen behartigen van één of meer andere overeenkomstsluitende partijen. Ingevolge dergelijke afspraken verstrekken de in derde staten gedetacheerde contactambtenaren desgevraagd of uit eigen beweging gegevens aan de andere overeenkomstsluitende partijen en vervullen zij, binnen de grenzen van hun bevoegdheden, opdrachten ten behoeve van deze partijen.

De overeenkomstsluitende partijen informeren elkaar omtrent hun voornemens tot detachering van contactambtenaren in derde staten.

HOOFDSTUK 2

WEDERZIJDSE RECHTSHULP IN STRAFZAKEN

Artikel 48

• 1. 

  De bepalingen van dit hoofdstuk strekken ter aanvulling en vergemakkelijking van de toepassing van het Europees Verdrag van 20 april 1959 aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken, onderscheidenlijk — in de relaties tussen de overeenkomstsluitende partijen die behoren tot de Benelux Economische Unie — hoofdstuk II van het Benelux-verdrag van 27 juni 1962 aangaande de uitlevering en de rechtshulp in strafzaken, zoals gewijzigd bij het Protocol van 11 mei 1974.

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 doet niet af aan de toepasselijkheid van verdergaande bepalingen van bestaande bilaterale verdragen, van kracht tussen de overeenkomstsluitende partijen.

Artikel 49

Wederzijdse rechtshulp wordt ook verleend ten behoeve van:

Artikel 50

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe, overeenkomstig de in artikel 48 genoemde verdragen, elkaar wederzijds rechtshulp te verlenen bij overtredingen van wettelijke en bestuursrechtelijke voorschriften betreffende de accijnzen, de belasting over de toegevoegde waarde en de douane. Als douanevoorschriften geldt het bepaalde in artikel 2 van de overeenkomst van 7 september 1967 tussen België, de Bondsrepubliek Duitsland, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Nederland inzake de wederzijdse bijstand tussen de onderscheiden douaneadministraties, alsmede het bepaalde in artikel 2 van Verordening (EEG) nr. 1468/81 van de Raad van 19 mei 1981.

• 2. 

  Verzoeken om rechtshulp in wegens ontduiking van accijnzen ingestelde procedures kunnen niet worden afgewezen op grond van het feit, dat in de aangezochte overeenkomstsluitende partij geen accijnzen op de in het rechtshulpverzoek genoemde goederen worden geheven.

• 3. 

  De verzoekende overeenkomstsluitende partij mag de van de aangezochte overeenkomstsluitende partij verkregen informatie of bewijsmiddelen slechts ten behoeve van andere dan in de rogatoire commissie vermelde onderzoeken, strafvervolging of procedures mededelen of gebruiken, voorzover de aangezochte overeenkomstsluitende partij daartoe voorafgaande toestemming heeft gegeven.

• 4. 

  Rechtshulp als bedoeld in dit artikel kan worden geweigerd wanneer het vermoedelijke verminderde of ontdoken bedrag een lagere waarde vertegenwoordigt dan 25 000 ECU, of de vermoedelijke waarde van de op onregelmatige wijze in- of uitgevoerde goederen minder bedraagt dan 100 000 ECU, tenzij de feiten wegens hun aard of de persoon van de dader door de verzoekende overeenkomstsluitende partij als zeer ernstig wordt beschouwd.

• 5. 

  Het bepaalde in dit artikel is eveneens van toepassing wanneer de gevraagde rechtshulp betrekking heeft op feiten die met een administratieve boete („Ordnungswidrigkeiten”) worden bedreigd, en het verzoek door een justitiële autoriteit wordt gedaan.

Artikel 51

De overeenkomstsluitende partijen onderwerpen de inwilligbaarheid van rogatoire commissies strekkende tot huiszoeking en inbeslagneming niet aan verdergaande voorwaarden dan dat:

Artikel 52

• 1. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij kan personen die zich op het grondgebied van een andere overeenkomstsluitende partij bevinden, gerechtelijke stukken rechtstreeks over de post toezenden. De overeenkomstsluitende partijen doen het Uitvoerend Comité mededeling van de lijst van gerechtelijke stukken die aldus kunnen worden verzonden.

• 2. 

  Wanneer aannemelijk is dat de geadresseerde niet de taal beheerst waarin het desbetreffende stuk is gesteld, dient dit — althans de essentie daarvan — te worden vertaald in de taal of één der talen van de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied de geadresseerde verblijft. Indien de toezendende autoriteit weet dat de geadresseerde slechts een andere taal machtig is, dient het stuk — althans de essentie daarvan — te worden vertaald in die andere taal.

• 3. 

  De getuige of deskundige die geen gevolg heeft gegeven aan een over de post betekende dagvaarding of oproeping, kan aan geen enkele sanctie of dwangmaatregel worden onderworpen, zelfs niet indien in de dagvaarding of oproeping een verplichting om te verschijnen is vermeld, tenzij de betrokkene zich daarna uit vrije wil op het grondgebied van de verzoekende overeenkomstsluitende partij begeeft en hij daar op wettige wijze opnieuw wordt gedagvaard of opgeroepen. Onverminderd het bepaalde in artikel 34 van het Benelux-verdrag van 27 juni 1962 aangaande de uitlevering en de rechtshulp in strafzaken, zoals gewijzigd bij het Protocol van 11 mei 1974, ziet de toezendende autoriteit erop toe dat in de over de post verzonden dagvaardingen of oproepingen geen verplichting om te verschijnen is vermeld.

• 4. 

  Wanneer aan het rechtshulpverzoek een feit ten grondslag ligt dat zowel naar het recht van de aangezochte overeenkomstsluitende partij als naar het recht van de verzoekende overeenkomstsluitende partij als een vergrijp tegen voorschriften betreffende de orde door de bestuurlijke autoriteiten wordt bestraft, mits van hun beslissingen beroep openstaat op een ook in strafzaken bevoegde rechter, dient bij toezending van gerechtelijke stukken in beginsel overeenkomstig het bepaalde in lid 1 te worden gehandeld.

• 5. 

  Onverminderd het bepaalde in lid 1 kan toezending van gerechtelijke stukken door bemiddeling van de justitiële autoriteiten van de aangezochte overeenkomstsluitende partij plaatsvinden, wanneer het adres van de persoon voor wie het bestemd is, onbekend is of de verzoekende overeenkomstsluitende partij een betekening in persoon verlangt.

Artikel 53

• 1. 

  Verzoeken om rechtshulp kunnen rechtstreeks tussen de rechterlijke autoriteiten worden gedaan en beantwoord.

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 sluit niet uit dat verzoeken tussen de ministeries van Justitie dan wel door tussenkomst van de nationale centrale bureaus van de Internationale Politieorganisatie (Interpol) worden gedaan en beantwoord.

• 3. 

  Verzoeken om tijdelijke overbrenging of doortocht van personen die zich in voorlopige hechtenis bevinden of een vrijheidsstraf ondergaan, dan wel onderworpen zijn aan een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel, alsmede de periodieke of incidentele uitwisseling van gegevens uit de justitiële documentatie, behoeven de tussenkomst van de ministeries van Justitie.

• 4. 

  Voor de Bondsrepubliek Duitsland wordt overeenkomstig het Europees Verdrag van 20 april 1959 aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken onder ministerie van Justitie de bondsminister van Justitie en de ministers of senatoren van Justitie van de deelstaten verstaan.

• 5. 

  Aangiften tot het uitlokken van strafvervolging overeenkomstig het bepaalde in artikel 21 van het Europees Verdrag van 20 april 1959 aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken, onderscheidenlijk het bepaalde in artikel 42 van het Benelux-verdrag van 27 juni 1962 aangaande de uitlevering en de rechtshulp in strafzaken, zoals gewijzigd bij het Protocol van 11 mei 1974, wegens overtredingen van de rijtijdenwetgeving kunnen door de justitiële autoriteiten van de verzoekende overeenkomstsluitende partij rechtstreeks tot de justitiële autoriteiten van de aangezochte overeenkomstsluitende partij worden gericht.

HOOFDSTUK 3

TOEPASSING VAN HET BEGINSEL NE BIS IN IDEM

Artikel 54

Een persoon die bij onherroepelijk vonnis door een overeenkomstsluitende partij is berecht, kan door een andere overeenkomstsluitende partij niet worden vervolgd ter zake van dezelfde feiten, op voorwaarde dat ingeval een straf of maatregel is opgelegd, deze reeds is ondergaan of daadwerkelijk ten uitvoer wordt gelegd, dan wel op grond van de wetten van de veroordelende overeenkomstsluitende partij niet meer ten uitvoer gelegd kan worden.

Artikel 55

• 1. 

  Een overeenkomstsluitende partij kan op het tijdstip van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van deze overeenkomst verklaren dat zij in één of meer van de volgende gevallen niet door artikel 54 is gebonden:

• 2. 

  Een overeenkomstsluitende partij die een dergelijke verklaring aflegt met betrekking tot één van de in lid 1, onder b), genoemde uitzonderingen, dient de soort van inbreuken aan te geven waarop dergelijke uitzonderingen van toepassing kunnen zijn.

• 3. 

  Een overeenkomstsluitende partij kan te allen tijde een dergelijke verklaring met betrekking tot één of meer van de in lid 1 genoemde uitzonderingen intrekken.

• 4. 

  Uitzonderingen ten aanzien waarvan een verklaring uit hoofde van lid 1 is afgelegd, zijn niet van toepassing wanneer de betrokken overeenkomstsluitende partij ter zake van dezelfde feiten de andere overeenkomstsluitende partij om vervolging heeft verzocht of heeft ingestemd met de uitlevering van de betrokken persoon.

Artikel 56

Indien door een overeenkomstsluitende partij een nieuwe vervolging wordt ingesteld tegen een persoon die ter zake van dezelfde feiten bij onherroepelijk vonnis door een andere overeenkomstsluitende partij is berecht, dient iedere periode van vrijheidsbeneming die wegens deze feiten op het grondgebied van laatstgenoemde partij werd ondergaan op de eventueel op te leggen straf of maatregel in mindering te worden gebracht. Voorzover de nationale wetgeving dit toelaat, wordt tevens rekening gehouden met andere reeds ondergane straffen of maatregelen dan vrijheidsbeneming.

Artikel 57

• 1. 

  Indien door een overeenkomstsluitende partij iemand een strafbaar feit ten laste wordt gelegd en de bevoegde autoriteiten van deze overeenkomstsluitende partij redenen hebben om aan te nemen dat de tenlastelegging dezelfde feiten betreft als die ter zake waarvan deze persoon reeds bij onherroepelijk vonnis is berecht door een andere overeenkomstsluitende partij, verzoeken deze autoriteiten, indien zij zulks nodig achten, de bevoegde autoriteiten van de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied reeds vonnis werd gewezen om de nodige inlichtingen in dezen.

• 2. 

  De aldus gevraagde inlichtingen worden zo spoedig mogelijk verstrekt en worden in overweging genomen bij de beslissing of de vervolging dient te worden voortgezet.

• 3. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij wijst op het tijdstip van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van deze overeenkomst de autoriteiten aan die bevoegd zijn de in dit artikel bedoelde inlichtingen te vragen en te ontvangen.

Artikel 58

Bovenstaande bepalingen vormen geen beletsel voor de toepassing van verdergaande nationale bepalingen inzake de regel ne bis in idem in geval van buitenlandse rechterlijke beslissingen.

HOOFDSTUK 4

UITLEVERING

Artikel 59

• 1. 

  De bepalingen van dit hoofdstuk strekken ter aanvulling en vergemakkelijking van de toepassing van het Europees Verdrag van 13 september 1957 betreffende uitlevering, onderscheidenlijk — in de relaties tussen de overeenkomstsluitende partijen die behoren tot de Benelux Economische Unie — hoofdstuk I van het Benelux-verdrag van 27 juni 1962 aangaande de uitlevering en de rechtshulp in strafzaken, zoals gewijzigd bij het Protocol van 11 mei 1974.

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 doet niet af aan de toepasselijkheid van verdergaande bepalingen van bilaterale verdragen, van kracht tussen de overeenkomstsluitende partijen.

Artikel 60

In de verhouding tussen twee overeenkomstsluitende partijen, waarvan er één geen partij is bij het Europees Verdrag van 13 september 1957 betreffende uitlevering, zijn de bepalingen van dat verdrag toepasselijk, rekening houdend met voorbehouden en verklaringen die zijn afgelegd, hetzij bij de bekrachtiging van dat verdrag, hetzij — voor overeenkomstsluitende partijen die geen partij zijn bij dat verdrag — bij de bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van deze overeenkomst.

Artikel 61

De Franse Republiek verbindt zich ertoe op verzoek van één der overeenkomstsluitende partijen ter fine van strafvervolging uitlevering toe te staan voor feiten die volgens de Franse wetgeving met een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel met een maximum van ten minste twee jaar en naar het recht van de verzoekende overeenkomstsluitende partij met een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel met een maximum van ten minste één jaar zijn strafbaar gesteld.

Artikel 62

• 1. 

  Op stuiting van de verjaring zijn uitsluitend de voorschriften van de verzoekende overeenkomstsluitende partij van toepassing.

• 2. 

  Een door de aangezochte overeenkomstsluitende partij verleende amnestie vormt geen beletsel voor uitlevering, tenzij het strafbare feit onder de rechtsmacht van deze partij valt.

• 3. 

  Het ontbreken van een klacht of een machtiging tot instelling van strafvordering, welke uitsluitend naar het recht van de aangezochte overeenkomstsluitende partij vereist is, laat de verplichting tot uitlevering onverlet.

Artikel 63

De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe, overeenkomstig de in artikel 59 genoemde verdragen, elkaar de personen uit te leveren die door de rechterlijke autoriteiten van de verzoekende overeenkomstsluitende partij vervolgd worden wegens de in artikel 50, lid 1, bedoelde feiten, of worden gezocht ter fine van tenuitvoerlegging van een terzake opgelegde straf of maatregel.

Artikel 64

Een signalering in het Schengeninformatiesysteem als bedoeld in artikel 95 heeft dezelfde kracht als een verzoek tot voorlopige aanhouding als bedoeld in artikel 16 van het Europees Verdrag van 13 september 1957 betreffende de uitlevering, onderscheidenlijk artikel 15 van het Benelux-verdrag van 27 juni 1962 aangaande de uitlevering en de rechtshulp in strafzaken, zoals gewijzigd bij het Protocol van 11 mei 1974.

Artikel 65

• 1. 

  Onverminderd de mogelijkheid tot gebruik van de diplomatieke weg worden verzoeken om uitlevering en om doortocht door het bevoegde ministerie van de verzoekende overeenkomstsluitende partij gericht tot het bevoegde ministerie van de aangezochte overeenkomstsluitende partij.

• 2. 

  De bevoegde ministeries zijn:

—   voor het Koninkrijk België: het ministerie van Justitie;

—   voor de Bondsrepubliek Duitsland: de bondsminister van Justitie en de ministers of senatoren van Justitie van de deelstaten;

—   voor de Franse Republiek: het ministerie van Buitenlandse Zaken;

—   voor het Groothertogdom Luxemburg: het ministerie van Justitie;

—   voor het Koninkrijk der Nederlanden: het ministerie van Justitie.

Artikel 66

• 1. 

  Indien de uitlevering van een opgeëiste persoon niet kennelijk naar het recht van de aangezochte overeenkomstsluitende partij is uitgesloten, kan deze partij de uitlevering toestaan zonder dat een formele uitleveringsprocedure plaatsvindt, mits de opgeëiste persoon met zijn uitlevering instemt blijkens een door een lid van de rechterlijke macht opgemaakt proces-verbaal en na een verhoor door deze, waarin hij is voorgelicht over zijn recht op een formele uitleveringsprocedure en waarin hij zich heeft kunnen doen bijstaan door een advocaat.

• 2. 

  In geval van uitlevering ingevolge lid 1 kan de opgeëiste persoon die uitdrukkelijk heeft verklaard af te zien van bescherming op grond van het specialiteitsbeginsel, op die verklaring niet terugkomen.

HOOFDSTUK 5

OVERDRACHT VAN TENUITVOERLEGGING VAN STRAFVONNISSEN

Artikel 67

Tussen de overeenkomstsluitende partijen die partij zijn bij het Verdrag van de Raad van Europa van 21 maart 1983 inzake de overbrenging van gevonniste personen geldt, ter aanvulling van dat verdrag, de navolgende regeling.

Artikel 68

• 1. 

  Een overeenkomstsluitende partij binnen wier grondgebied bij onherroepelijke uitspraak een vrijheidsstraf of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel is opgelegd aan een onderdaan van een andere overeenkomstsluitende partij, die zich door ontvluchting naar zijn eigen land aan de tenuitvoerlegging of verdere tenuitvoerlegging van die straf of maatregel heeft onttrokken, kan aan laatstgenoemde partij verzoeken om, wanneer de voortvluchtige op haar grondgebied is of wordt aangetroffen, de tenuitvoerlegging van de straf of maatregel of het restant daarvan over te nemen.

• 2. 

  De aangezochte overeenkomstsluitende partij kan op verzoek van de verzoekende overeenkomstsluitende partij, in afwachting van de stukken die het verzoek om overname van de tenuitvoerlegging van de straf of maatregel of het restant daarvan ondersteunen en van de daarop te nemen beslissing, de veroordeelde in bewaring nemen of andere maatregelen treffen ter verzekering van zijn aanwezigheid binnen het grondgebied van de aangezochte overeenkomstsluitende partij.

Artikel 69

Overdracht van de tenuitvoerlegging op grond van artikel 68 is niet afhankelijk van de instemming van degene aan wie de straf of maatregel is opgelegd. De overige bepalingen van het Verdrag van de Raad van Europa van 21 maart 1983 inzake de overbrenging van gevonniste personen zijn van overeenkomstige toepassing.

HOOFDSTUK 6

VERDOVENDE MIDDELEN

Artikel 70

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen stellen een permanente werkgroep in die tot taak heeft gemeenschappelijke vraagstukken met betrekking tot de bestrijding van de verdovendemiddelencriminaliteit te bestuderen en in voorkomend geval voorstellen te doen met het oog op noodzakelijke verbetering van de praktische en technische aspecten van de samenwerking tussen de overeenkomstsluitende partijen. Deze werkgroep legt haar voorstellen aan het Uitvoerend Comité voor.

• 2. 

  De werkgroep als bedoeld in lid 1 waarvan de leden door de bevoegde nationale instanties worden aangewezen, is in hoofdzaak samengesteld uit vertegenwoordigers van autoriteiten die voor de uitoefening van politie- en douanetaken bevoegd zijn.

Artikel 71

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe met betrekking tot de onmiddellijke en middellijke aflevering van verdovende middelen en psychotrope stoffen van enige aard, cannabis inbegrepen, alsmede met betrekking tot het bezit van deze middelen of stoffen ter fine van aflevering of uitvoer, met inachtneming van de bestaande verdragen van de Verenigde Naties (*), alle maatregelen te treffen welke met het oog op het tegengaan van de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen vereist zijn.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe de illegale uitvoer van verdovende middelen en psychotrope stoffen van enige aard, cannabis inbegrepen, alsmede de verkoop, verstrekking en aflevering van die middelen en stoffen, bestuurlijk en strafrechtelijk tegen te gaan, onverminderd het bepaalde in de artikelen 74, 75 en 76.

• 3. 

  Ter bestrijding van de illegale invoer van verdovende middelen en psychotrope stoffen van enige aard, cannabis inbegrepen, verscherpen de overeenkomstsluitende partijen de buitengrenscontroles op het personen- en goederenverkeer en op vervoermiddelen. De nadere uitwerking hiervan geschiedt door de in artikel 70 genoemde werkgroep. Hierbij dient deze in het bijzonder de overplaatsing van een deel van het aan de binnengrenzen vrijkomende politie- en douanepersoneel, alsmede het gebruik van moderne drugsopsporingsmethoden en narcoticahonden in overweging te nemen.

• 4. 

  De overeenkomstsluitende partijen zullen ter naleving van het bepaalde in dit artikel toezicht houden op in het bijzonder die plaatsen, waarvan algemeen bekend is dat aldaar verdovende middelen worden verhandeld.

• 5. 

  Ter beteugeling van de illegale vraag naar verdovende middelen en psychotrope stoffen van enige aard, cannabis inbegrepen, zullen de overeenkomstsluitende partijen al het mogelijke doen om de nadelige effecten van de illegale vraag te voorkomen en tegen te gaan. De maatregelen daartoe ressorteren onder de eigen verantwoordelijkheid van elk der overeenkomstsluitende partijen.

Artikel 72

Overeenkomstig hun Grondwet en hun nationale rechtsorde dragen de overeenkomstsluitende partijen ervoor zorg nationale wettelijke voorzieningen te treffen die inbeslagneming en ontneming van uit illegale handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen verkregen vermogenswinsten mogelijk maken.

Artikel 73

• 1. 

  Overeenkomstig hun Grondwet en hun nationale rechtsorde verbinden de overeenkomstsluitende partijen zich ertoe, dat de gecontroleerde aflevering bij illegale handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen kan worden toegepast.

• 2. 

  De beslissing om gecontroleerde aflevering te doen plaatsvinden wordt voor ieder geval afzonderlijk genomen op grond van voorafgaande toestemming van elk der betrokken overeenkomstsluitende partijen.

• 3. 

  De leiding en de bevoegdheid tot ingrijpen berust bij de autoriteiten van de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied de actie plaatsvindt.

Artikel 74

De overeenkomstsluitende partijen komen overeen de controles op het legale verkeer van verdovende middelen en psychotrope stoffen op grond van de verplichtingen neergelegd in de Verdragen van de Verenigde Naties, opgesomd in artikel 71, die aan de binnengrenzen worden uitgevoerd, zoveel mogelijk naar het binnenland te verleggen.

Artikel 75

• 1. 

  In het reizigersverkeer naar of binnen het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen mogen personen de ten behoeve van een medische behandeling benodigde verdovende middelen en psychotrope stoffen met zich meevoeren, indien zij bij controle een door een bevoegde autoriteit van de staat van hun ingezetenschap afgegeven of gewaarmerkte verklaring overleggen.

• 2. 

  Vorm en inhoud van de in lid 1 bedoelde verklaring, voorzover afgegeven door één der overeenkomstsluitende partijen, en in het bijzonder de gegevens aangaande de aard, hoeveelheid en reisduur, worden door het Uitvoerend Comité vastgesteld.

• 3. 

  De overeenkomstsluitende partijen stellen elkaar in kennis van de autoriteiten die tot afgifte of waarmerking van de in lid 2 bedoelde verklaring bevoegd zijn.

Artikel 76

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen treffen in voorkomend geval, met inachtneming van hun medisch, ethisch en praktisch gebruikelijk handelen, passende maatregelen met betrekking tot de controle op verdovende middelen en psychotrope stoffen, welke op het grondgebied van één of meer overeenkomstsluitende partijen aan strengere controles dan op het eigen grondgebied zijn onderworpen, opdat aan de doelmatigheid van deze strengere controles geen afbreuk wordt gedaan.

• 2. 

  Het bepaalde in lid 1 geldt eveneens voor stoffen welke veelvuldig bij de vervaardiging van verdovende middelen of psychotrope stoffen worden gebruikt.

• 3. 

  De overeenkomstsluitende partijen wisselen wederzijds informatie uit omtrent de maatregelen welke zij ter uitvoering van het toezicht op het legale verkeer van de in de leden 1 en 2 genoemde middelen en stoffen treffen.

• 4. 

  Het Uitvoerend Comité pleegt regelmatig overleg omtrent de zich hierbij voordoende problemen.

HOOFDSTUK 7

VUURWAPENS EN MUNITIE

Artikel 77

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe de nationale wettelijke en bestuurlijke bepalingen aangaande het verwerven, het voorhanden hebben, de verkoop en de overdracht van vuurwapens en munitie aan de bepalingen van dit hoofdstuk aan te passen.

• 2. 

  Dit hoofdstuk geldt voor het verwerven, het voorhanden hebben, de verkoop en de overdracht van vuurwapens en munitie door natuurlijke en rechtspersonen; het geldt niet voor de levering aan, de verwerving en het voorhanden hebben door de centrale en territoriale overheden, de strijdkrachten en de politie en evenmin voor de fabricage van vuurwapens en munitie door overheidsbedrijven.

Artikel 78

• 1. 

  De vuurwapens worden voor de toepassing van dit hoofdstuk als volgt onderverdeeld:

• 2. 

  Ten aanzien van het afsluitmechanisme, het magazijn en de loop van de vuurwapens vinden de voorschriften die gelden voor het voorwerp waarvan zij een bestanddeel vormen of zullen vormen, op overeenkomstige wijze toepassing.

• 3. 

  In de zin van dit hoofdstuk worden onder korte wapens verstaan de vuurwapens waarvan de loop niet langer is dan 30 cm of waarvan de totale lengte niet meer dan 60 cm bedraagt. Onder lange wapens worden alle andere vuurwapens verstaan.

Artikel 79

• 1. 

  De lijst van verboden vuurwapens en munitie omvat onderstaande voorwerpen:

• 2. 

  De bevoegde autoriteiten kunnen in individuele gevallen vergunning verlenen voor de in lid 1 genoemde vuurwapens en munitie voorzover zulks niet in strijd is met overwegingen van openbare orde en veiligheid.

Artikel 80

• 1. 

  De lijst van vuurwapens voor het verwerven en voorhanden hebben waarvan een vergunning vereist is, omvat ten minste onderstaande vuurwapens, voorzover deze niet verboden zijn:

• 2. 

  Onderstaande vuurwapens behoren niet tot de lijst van vergunningplichtige vuurwapens:

Artikel 81

De lijst van aangifteplichtige vuurwapens omvat onderstaande wapens, voorzover deze niet verboden, noch onderworpen aan een vergunning zijn:

Artikel 82

De lijsten van de in de artikelen 79, 80 en 81 genoemde wapens omvatten niet:

Artikel 83

Een vergunning voor het verwerven en voorhanden hebben van een in artikel 80 bedoeld vuurwapen mag slechts worden verleend op voorwaarde dat:

Artikel 84

• 1. 

  Aangifte van de in artikel 81 bedoelde vuurwapens wordt ingeschreven in een register, dat door de in artikel 85 bedoelde personen wordt bijgehouden.

• 2. 

  Wanneer een wapen door een niet in artikel 85 bedoelde persoon wordt overgedragen, dient volgens door iedere overeenkomstsluitende partij vast te stellen regels hiervan aangifte te worden gedaan.

• 3. 

  De in dit artikel bedoelde aangifte dient de gegevens te behelzen die voor identificatie van de betrokken personen en wapens noodzakelijk zijn.

Artikel 85

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe de fabrikanten en handelaars van vergunningplichtige vuurwapens en de fabrikanten en handelaars van aangifteplichtige vuurwapens aan een vergunningplicht, onderscheidenlijk aangifteplicht te onderwerpen. De vergunning voor de vergunningplichtige vuurwapens is eveneens geldig voor de aangifteplichtige vuurwapens. De overeenkomstsluitende partijen onderwerpen de wapenfabrikanten en wapenhandelaars aan een zodanig toezicht dat een afdoende controle is gewaarborgd.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe voorschriften vast te stellen op grond waarvan alle vuurwapens duurzaam van ten minste een identificerend serienummer, alsmede van het merk van de fabrikant moeten zijn voorzien.

• 3. 

  De overeenkomstsluitende partijen verplichten de fabrikanten en handelaars tot registratie van alle vergunning- en aangifteplichtige vuurwapens. Aan de hand van deze registers moeten de aard, de herkomst en de kopers van de vuurwapens snel kunnen worden getraceerd.

• 4. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe met betrekking tot de in de artikelen 79 en 80 bedoelde vergunningen voor te schrijven dat het identificerend nummer en het merk van het vuurwapen in de aan de houder verleende vergunning worden vermeld.

Artikel 86

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe bepalingen vast te stellen op grond waarvan het de rechtmatige bezitters van aan vergunning- of aangifteplicht onderworpen vuurwapens verboden is deze over te dragen aan personen die niet tot het verwerven gemachtigd zijn of niet over een aangiftebewijs beschikken.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen kunnen het tijdelijk ter hand stellen van deze vuurwapens volgens door hen vast te stellen regels toestaan.

Artikel 87

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen voeren in hun nationale wetgeving een regeling in op grond waarvan de vergunningen kunnen worden ingetrokken voor personen die niet meer aan de in artikel 83 bedoelde voorwaarden voor het verlenen van een vergunning voldoen.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe passende maatregelen, met inbegrip van inbeslagneming van het vuurwapen en de intrekking van de vergunning, te treffen, alsmede de overtreding van de wettelijke en andere bepalingen aangaande vuurwapens op passende wijze strafbaar te stellen. Verbeurdverklaring of onttrekking aan het verkeer van de vuurwapens kan hierbij als sanctie in aanmerking worden genomen.

Artikel 88

• 1. 

  De personen die houder zijn van een vergunning voor het verwerven van een vuurwapen, behoeven geen houder te zijn van een vergunning voor het verwerven van de voor deze wapens bestemde munitie.

• 2. 

  Voor het verwerven van munitie door personen die geen houder zijn van een vergunning voor het verwerven van wapens, geldt een overeenkomstige regeling als voor het wapen waarvoor deze munitie is bestemd. De vergunning kan worden verleend voor één enkele soort of voor alle soorten munitie.

Artikel 89

De lijsten van verboden, vergunningplichtige en aangifteplichtige vuurwapens kunnen door het Uitvoerend Comité worden gewijzigd of aangevuld, teneinde met de technische en de economische ontwikkelingen, alsmede met die op het gebied van de veiligheid van de staat rekening te houden.

Artikel 90

De overeenkomstsluitende partijen hebben het recht strengere wetten of voorschriften betreffende vuurwapens en munitie vast te stellen.

Artikel 91

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe, op de grondslag van de Europese Overeenkomst van 28 juni 1978 betreffende de controle aangaande het verwerven en voorhanden hebben van vuurwapens door particulieren, om, met inachtneming van de nationale wetgeving, een informatie-uitwisseling tot stand te brengen omtrent het verwerven van vuurwapens door personen — particulieren of detailwapenhandelaren — die hun normale verblijfplaats of zetel op het grondgebied van een andere overeenkomstsluitende partij hebben. Onder detailwapenhandelaar wordt verstaan iedere persoon wiens beroepswerkzaamheden geheel of ten dele bestaan uit de detailhandel van vuurwapens.

• 2. 

  De informatie-uitwisseling omvat:

• 3. 

  De informatie omtrent het verwerven van vuurwapens zal zo spoedig mogelijk worden doorgegeven en de navolgende gegevens omvatten:

• 4. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij wijst een nationale autoriteit aan die de in de leden 2 en 3 bedoelde informatie verzendt en ontvangt, en stelt onverwijld de overige overeenkomstsluitende partijen in kennis van iedere wijziging ter zake van de aangewezen autoriteit.

• 5. 

  De door iedere overeenkomstsluitende partij aangewezen autoriteit is bevoegd de aan haar toegezonden informatie door te geleiden aan de bevoegde plaatselijke politieautoriteiten en grensbewakingsautoriteiten met het oog op het voorkomen of vervolgen van strafbare feiten en administratieve delicten.

TITEL IV

SCHENGENINFORMATIESYSTEEM

HOOFDSTUK 1

INSTELLING VAN HET SCHENGENINFORMATIESYSTEEM

Artikel 92

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen richten in en onderhouden een gemeenschappelijk informatiesysteem, hierna te noemen Schengeninformatiesysteem, dat bestaat uit een nationaal deel bij elk der overeenkomstsluitende partijen en een technisch ondersteunende functie. Door middel van het Schengeninformatiesysteem staan signaleringen van personen en voorwerpen via geautomatiseerde bevraging ter beschikking van de door de overeenkomstsluitende partijen aangewezen autoriteiten bij de uitoefening, naar nationaal recht, van grenscontroles aan de buitengrens en andere politie- en douanecontroles in het binnenland, alsmede, voorzover het uitsluitend de in artikel 96 bedoelde categorie van signaleringen betreft, ten behoeve van de visumverleningsprocedure, de afgifte van verblijfstitels en de toepassing van het vreemdelingenrecht uit hoofde van de bepalingen van deze overeenkomst inzake het personenverkeer.

• 2. 

  Elk der overeenkomstsluitende partijen richt in en onderhoudt, voor haar rekening en risico, haar nationale deel van het Schengeninformatiesysteem waarvan het gegevensbestand door gebruikmaking van de technisch ondersteunende functie inhoudelijk identiek is aan het gegevensbestand van het nationale deel van elke andere overeenkomstsluitende partij. Teneinde de in lid 3 van dit artikel bedoelde overdracht van informatie op snelle en efficiënte wijze te doen plaatsvinden, conformeert elke overeenkomstsluitende partij zich bij de inrichting van haar nationale deel aan de door de overeenkomstsluitende partijen gemeenschappelijk vastgestelde protocollen en procedures ten aanzien van de technisch ondersteunende functie. Het gegevensbestand van elk nationaal deel strekt, binnen het grondgebied van de onderscheiden overeenkomstsluitende partijen, tot geautomatiseerde bevraging. Bevraging van het gegevensbestand van het nationale deel van andere overeenkomstsluitende partijen wordt uitgesloten.

• 3. 

  De overeenkomstsluitende partijen richten in en onderhouden, voor gemeenschappelijke rekening en risico, de technisch ondersteunende functie van het Schengeninformatiesysteem. De Franse Republiek is verantwoordelijk voor de technisch ondersteunende functie; deze wordt ingericht in Straatsburg. De technisch ondersteunende functie omvat een gegevensbestand waarmee de gegevensbestanden van de nationale delen door de on-lineoverdracht van informatie identiek gehouden worden. In het gegevensbestand van de technisch ondersteunende functie worden signaleringen van personen en voorwerpen opgenomen, voorzover deze tot alle overeenkomstsluitende partijen zijn gericht. Het bestand van de technisch ondersteunende functie bevat, afgezien van het bepaalde in dit artikel en het bepaalde in artikel 113, lid 2, geen verdere gegevens.

HOOFDSTUK 2

FUNCTIONEREN EN GEBRUIK VAN HET SCHENGENINFORMATIESYSTEEM

Artikel 93

Het Schengeninformatiesysteem heeft tot doel, in overeenstemming met het bepaalde in deze overeenkomst, binnen het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen met behulp van de via dit systeem verstrekte informatie de openbare orde en veiligheid, met inbegrip van de veiligheid van de staat en de toepassing van de bepalingen inzake het personenverkeer van deze overeenkomst, te doen handhaven.

Artikel 94

• 1. 

  Het Schengeninformatiesysteem bevat uitsluitend de door elk der overeenkomstsluitende partijen aangeleverde categorieën van gegevens die voor de in de artikelen 95 tot en met 100 genoemde doeleinden noodzakelijk zijn. De signalerende overeenkomstsluitende partij gaat na, of het belang van de zaak opneming van de signalering in het Schengeninformatiesysteem rechtvaardigt.

• 2. 

  De categorieën van gegevens zijn:

• 3. 

  Voor personen worden hooguit onderstaande gegevens opgenomen:

Andere gegevens, in het bijzonder de gegevens die zijn genoemd in artikel 6, eerste volzin, van het Verdrag van de Raad van Europa van 28 januari 1981 tot bescherming van het individu in verband met de geautomatiseerde registratie van persoonsgegevens, mogen niet worden opgenomen.

• 4. 

  Wanneer een overeenkomstsluitende partij een signalering overeenkomstig de artikelen 95, 97 of 99 in strijd acht met haar nationale recht, internationale verplichtingen of wezenlijke nationale belangen, kan zij alsnog de signalering in het bestand van haar nationale deel van het Schengeninformatiesysteem doen markeren, zodat de gevraagde actie op haar grondgebied niet wordt uitgevoerd op grond van signalering. Met de overige overeenkomstsluitende partijen dient hierover overleg te worden gepleegd. Indien de signalerende overeenkomstsluitende partij de signalering niet intrekt, blijft voor de overige overeenkomstsluitende partijen de signalering onverminderd van kracht.

Artikel 95

• 1. 

  Gegevens over personen om wier aanhouding ter fine van uitlevering wordt verzocht, worden op verzoek van de justitiële autoriteiten van de verzoekende overeenkomstsluitende partij opgenomen.

• 2. 

  Vóór de signalering gaat de signalerende overeenkomstsluitende partij na of aanhouding op grond van het nationale recht van de aangezochte overeenkomstsluitende partijen is toegestaan. Wanneer de signalerende overeenkomstsluitende partij twijfel heeft, is zij verplicht de betrokken overeenkomstsluitende partijen vooraf te raadplegen. Gelijktijdig met de signalering doet de signalerende overeenkomstsluitende partij de aangezochte overeenkomstsluitende partijen zo spoedig mogelijk mededeling van onderstaande informatie, welke voor de ten grondslag liggende feiten van wezenlijk belang is:

• 3. 

  Een aangezochte overeenkomstsluitende partij kan de signalering in het bestand van haar nationale deel van het Schengeninformatiesysteem doen markeren, zodat tot op het tijdstip van verwijdering van de markering niet op grond van de signalering tot aanhouding wordt overgegaan. De markering dient uiterlijk vierentwintig uren na opneming van de signalering te worden verwijderd, tenzij de desbetreffende partij de gevraagde aanhouding om juridische of bijzondere opportuniteitsredenen afwijst. Bij hoge uitzondering kan wegens het complexe karakter van de aan de signalering ten grondslag liggende feiten deze termijn tot een week worden uitgebreid. Ongeacht een markering of afwijzende beslissing blijven de overige overeenkomstsluitende partijen bevoegd de door middel van de signalering gevraagde aanhouding te verrichten.

• 4. 

  Wanneer een overeenkomstsluitende partij wegens bijzondere spoed om onmiddellijke opsporing verzoekt, gaat de aangezochte overeenkomstsluitende partij na of zij van markering kan afzien. De aangezochte overeenkomstsluitende partij treft de nodige voorzieningen, opdat in geval van instemming met de signalering aan de gevraagde aanhouding onverwijld uitvoering kan worden gegeven.

• 5. 

  Wanneer aanhouding wegens een nog niet-beëindigde toetsing of wegens een afwijzende beslissing door een aangezochte overeenkomstsluitende partij niet mogelijk is, dient deze de signalering als een signalering ter fine van mededeling van de verblijfplaats te behandelen.

• 6. 

  De aangezochte overeenkomstsluitende partijen geven uitvoering aan de op grond van de signalering gevraagde actie overeenkomstig de geldende uitleveringsverdragen en met inachtneming van het nationale recht. Zij zijn niet tot uitvoering van de gevraagde actie verplicht wanneer de gesignaleerde persoon een eigen onderdaan is, daargelaten de mogelijkheid om naar nationaal recht zelf tot aanhouding over te gaan.

Artikel 96

• 1. 

  Gegevens over vreemdelingen die ter fine van weigering van toegang worden gesignaleerd, worden opgenomen op grond van een nationale signalering ingevolge een door de bevoegde administratieve of strafrechtelijke autoriteiten met inachtneming van de nationale wettelijke procedurevoorschriften genomen beslissing.

• 2. 

  De beslissingen kunnen zijn gegrond op het gevaar voor de openbare orde en veiligheid of de nationale veiligheid dat de aanwezigheid van een vreemdeling op het nationale grondgebied kan opleveren.

Dit kan in het bijzonder het geval zijn bij:

• 3. 

  De beslissingen kunnen eveneens zijn gegrond op het feit dat ten aanzien van de vreemdeling een niet-opgeschorte of niet-ingetrokken maatregel tot verwijdering, terugwijzing of uitwijzing is genomen die een verbod op binnenkomst, of in voorkomend geval, een verbod op verblijf behelst of daarvan vergezeld gaat, om reden van overtreding van de nationale bepalingen inzake de binnenkomst en het verblijf van vreemdelingen.

Artikel 97

Gegevens over vermiste personen of personen die ter bescherming van zichzelf of ter voorkoming van gevaar op last van de bevoegde autoriteit of van de bevoegde rechter van de signalerende overeenkomstsluitende partij voorlopig in bewaring moeten worden gesteld, worden opgenomen, opdat de politieautoriteiten aan de signalerende overeenkomstsluitende partij de verblijfplaats mededelen, dan wel de persoon in bewaring kunnen stellen, ten einde verdere doorreis te beletten, voorzover dit op grond van het nationale recht is toegestaan. Dit geldt in het bijzonder voor minderjarigen en voor personen die op last van een bevoegde autoriteit tegen hun wil in een inrichting moeten worden opgenomen. Bij vermiste meerderjarigen is voor mededeling de instemming van de betrokken persoon vereist.

Artikel 98

• 1. 

  Gegevens over getuigen, alsmede over personen die door de justitiële autoriteiten in het kader van een strafprocedure zijn opgeroepen wegens feiten waarvoor zij worden vervolgd, dan wel personen aan wie een vonnis of een oproep tot het ondergaan van een vrijheidsstraf dient te worden betekend, worden op verzoek van de bevoegde justitiële autoriteiten opgenomen ter fine van mededeling van de woon- of verblijfplaats.

• 2. 

  De verzochte informatie wordt aan de verzoekende overeenkomstsluitende partij volgens het nationale recht en de geldende verdragen inzake rechtshulp in strafzaken medegedeeld.

Artikel 99

• 1. 

  Gegevens over personen of voertuigen worden met inachtneming van het nationale recht van de signalerende overeenkomstsluitende partij hetzij ter fine van onopvallende, hetzij ter fine van gerichte controle overeenkomstig het bepaalde in lid 5 opgenomen.

• 2. 

  Een dergelijke signalering is toegestaan met het oog op het beletten van strafbare feiten en ter voorkoming van gevaar voor de openbare veiligheid, indien

• 3. 

  Voorts is signalering, voorzover dat krachtens het nationale recht is toegestaan, op verzoek van de voor de veiligheid van de staat bevoegde diensten mogelijk, indien er concrete aanwijzingen voor bestaan dat de in lid 4 genoemde gegevens met het oog op de voorkoming van een ernstige, van de desbetreffende persoon uitgaande bedreiging, dan wel van andere ernstige gevaren voor de interne of externe veiligheid van de staat noodzakelijk zijn. De signalerende overeenkomstsluitende partij is verplicht de overige overeenkomstsluitende partijen vooraf te raadplegen.

• 4. 

  Op basis van de onopvallende controle kunnen bij grenscontroles of andere politie- en douanecontroles in het binnenland de onderstaande gegevens of een deel daarvan worden verzameld en aan de signalerende autoriteit worden medegedeeld:

Bij het verzamelen van deze gegevens dient erop te worden toegezien dat het onopvallende karakter van de controle niet in het gedrang komt.

• 5. 

  Bij de in lid 1 genoemde gerichte controle kunnen met inachtneming van de nationale wetgeving voor het bereiken van de in de leden 2 en 3 genoemde doelstellingen de personen, voertuigen of meegenomen voorwerpen worden onderzocht. Voorzover gerichte controle naar het recht van een overeenkomstsluitende partij niet is toegestaan, wordt deze vorm van controle door deze partij automatisch in een verzoek tot onopvallende controle omgezet.

• 6. 

  Een aangezochte overeenkomstsluitende partij kan de signalering in het bestand van haar nationale deel van het Schengeninformatiesysteem doen markeren, zodat tot op het tijdstip van verwijdering van de markering niet op grond van de signalering ter fine van onopvallende of gerichte controle tot actie wordt overgegaan. De markering dient uiterlijk vierentwintig uren na opneming van de signalering te worden verwijderd, tenzij de desbetreffende partij de gevraagde actie om juridische of bijzondere opportuniteitsredenen afwijst. Ongeacht een markering of afwijzende beslissing blijven de overige overeenkomstsluitende partijen bevoegd om de door middel van de signalering gevraagde actie te verrichten.

Artikel 100

• 1. 

  Gegevens over voorwerpen die met het oog op inbeslagneming of als bewijsmiddel in een strafprocedure worden gezocht, worden in het Schengeninformatiesysteem opgenomen.

• 2. 

  Blijkt uit een bevraging dat er met betrekking tot een aangetroffen voorwerp een signalering bestaat, dan neemt de autoriteit die zulks heeft geconstateerd, contact op met de signalerende autoriteit, teneinde de nodige maatregelen overeen te komen. Daartoe mogen overeenkomstig deze overeenkomst eveneens persoonsgegevens worden verstrekt. De overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied het voorwerp is aangetroffen, neemt de nodige maatregelen overeenkomstig het nationaal recht.

• 3. 

  Onderstaande categorieën van voorwerpen worden opgenomen:

Artikel 101

• 1. 

  Uitsluitend de autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor

verkrijgen toegang tot de in het Schengeninformatiesysteem opgenomen gegevens en zijn tot directe bevraging bevoegd.

• 2. 

  Bovendien komt de toegang tot directe bevraging van de gegevens bedoeld in artikel 96 toe aan de voor de visumverlening bevoegde autoriteiten, de voor de behandeling van de visumaanvragen verantwoordelijke centrale autoriteiten, de voor afgifte van verblijfstitels bevoegde autoriteiten, alsmede aan de vreemdelingendiensten ten behoeve van de toepassing van de bepalingen van deze overeenkomst inzake het personenverkeer. De toegang tot de gegevens wordt overeenkomstig het nationaal recht van iedere overeenkomstsluitende partij geregeld.

• 3. 

  De gebruikers mogen slechts de gegevens bevragen die voor het vervullen van hun taak noodzakelijk zijn.

• 4. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij doet het Uitvoerend Comité mededeling van de lijst van bevoegde autoriteiten die tot directe bevraging van de in het Schengeninformatiesysteem opgenomen gegevens gemachtigd zijn; hierbij worden voor elk der autoriteiten de gegevens vermeld welke voor de uitoefening van haar taak voor bevraging toegankelijk zijn.

HOOFDSTUK 3

BESCHERMING VAN PERSOONSGEGEVENS EN GEGEVENSBEVEILIGING MET BETREKKING TOT HET SCHENGENINFORMATIESYSTEEM

Artikel 102

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen mogen de in de artikelen 95 tot en met 100 voorziene gegevens slechts gebruiken voor het doel waarvoor de daarin bedoelde signaleringen zijn gedaan.

• 2. 

  De gegevens mogen slechts voor technische doeleinden worden verveelvoudigd, voorzover dit voor directe bevraging door de autoriteiten als bedoeld in artikel 101 noodzakelijk is. Signaleringen van andere overeenkomstsluitende partijen mogen niet uit het bestand van het nationale deel van het Schengeninformatiesysteem in andere nationale gegevensbestanden worden overgenomen.

• 3. 

  Afwijking van het bepaalde in lid 1 is slechts toegestaan, voorzover de door middel van een bepaalde signalering verstrekte gegevens worden gebruikt voor doelstellingen welke met signalering uit hoofde van één der artikelen 95 tot en met 100 kunnen worden beoogd en indien dit voor het voorkomen van een ernstig en onmiddellijk dreigend gevaar voor de openbare orde en veiligheid of om ernstige redenen verband houdende met de veiligheid van de staat, dan wel ter voorkoming van een ernstig strafbaar feit noodzakelijk is. Daartoe dient vooraf de toestemming van de signalerende overeenkomstsluitende partij te worden verkregen.

• 4. 

  De gegevens mogen in geen geval voor administratieve doeleinden worden gebruikt. In afwijking daarvan mogen de overeenkomstig artikel 96 opgenomen gegevens naar het nationale recht van iedere overeenkomstsluitende partij slechts voor de uit artikel 101, lid 2, voortvloeiende doeleinden worden gebruikt.

• 5. 

  Gebruik dat in strijd is met het bepaalde in de leden 1 tot en met 4 wordt naar nationaal recht aangemerkt als afwijking van doelbinding.

Artikel 103

Elk der overeenkomstsluitende partijen waarborgt dat gemiddeld iedere tiende verstrekking van persoonsgegevens door de bewerker in het nationale deel van het Schengeninformatiesysteem wordt vastgelegd met het oog op controle op de toelaatbaarheid van de bevraging. Vastlegging mag alleen voor dit doel geschieden en wordt na zes maanden verwijderd.

Artikel 104

• 1. 

  Het nationale recht van de signalerende overeenkomstsluitende partij is op de bevoegdheid tot signalering van toepassing, tenzij in deze overeenkomst beperkender voorwaarden daaraan zijn gesteld.

• 2. 

  Voorzover in deze overeenkomst niet in een bijzondere regeling is voorzien, is het recht van de onderscheiden overeenkomstsluitende partijen op de in hun nationale deel van het Schengeninformatiesysteem opgenomen gegevens van toepassing.

• 3. 

  Voorzover in deze overeenkomst niet in een bijzondere regeling voor de uitvoering van de in de signalering gevraagde actie is voorzien, is het recht van de aangezochte overeenkomstsluitende partij die de actie uitvoert, van toepassing. Voorzover in deze overeenkomst in bijzondere regelingen voor de uitvoering van de in de signalering gevraagde actie is voorzien, worden de desbetreffende bevoegdheden door het nationale recht van de aangezochte overeenkomstsluitende partij afgebakend. Wanneer de gevraagde actie niet kan worden uitgevoerd, doet de aangezochte overeenkomstsluitende partij onverwijld daarvan mededeling aan de signalerende overeenkomstsluitende partij.

Artikel 105

De signalerende overeenkomstsluitende partij is verantwoordelijk voor de juistheid en actualiteit van de gegevens, alsmede voor de rechtmatige opneming van de gegevens in het Schengeninformatiesysteem.

Artikel 106

• 1. 

  Alleen de signalerende overeenkomstsluitende partij is bevoegd de door haar ingevoerde gegevens te wijzigen, aan te vullen, te verbeteren of te verwijderen.

• 2. 

  Wanneer één der overeenkomstsluitende partijen die niet de signalering heeft aangeleverd, aanwijzingen heeft dat gegevens onjuist zijn of onrechtmatig werden opgenomen, doet zij daarvan zo spoedig mogelijk mededeling aan de signalerende overeenkomstsluitende partij, die verplicht is de mededeling onverwijld te toetsen en, zo nodig, de gegevens onverwijld te verbeteren of te verwijderen.

• 3. 

  Indien de overeenkomstsluitende partijen geen overeenstemming kunnen bereiken, wordt het geval door de overeenkomstsluitende partij die niet de signalering heeft aangeleverd, voor advies aan de gemeenschappelijke controleautoriteit als bedoeld in artikel 115, lid 1, voorgelegd.

Artikel 107

Wanneer van een persoon reeds een signalering in het Schengeninformatiesysteem is opgenomen, treft de overeenkomstsluitende partij die een nieuwe signalering opneemt, met de overeenkomstsluitende partij die de eerste signalering heeft opgenomen, een regeling omtrent de opneming van de signaleringen. De overeenkomstsluitende partijen kunnen hieromtrent ook algemene regelingen treffen.

Artikel 108

• 1. 

  Elk der overeenkomstsluitende partijen wijst een instantie aan die voor het nationale deel van het Schengeninformatiesysteem centraal verantwoordelijk is.

• 2. 

  Elk der overeenkomstsluitende partijen verricht haar signaleringen door tussenkomst van deze instantie.

• 3. 

  Deze instantie is verantwoordelijk voor de goede werking van het nationale deel van het Schengeninformatiesysteem en treft de nodige maatregelen ten behoeve van de naleving van de bepalingen van deze overeenkomst.

• 4. 

  De overeenkomstsluitende partijen doen elkaar door tussenkomst van de depositaris mededeling van de in lid 1 bedoelde instantie.

Artikel 109

• 1. 

  Het recht van eenieder om van de hem betreffende in het Schengeninformatiesysteem opgenomen gegevens kennis te nemen, wordt uitgeoefend overeenkomstig het recht van de overeenkomstsluitende partij bij welke de kennisneming wordt verlangd. Voorzover het nationale recht daarin voorziet, beslist de nationale controleautoriteit als bedoeld in artikel 114, lid 1, of en op welke wijze kennisneming kan worden verleend. Een overeenkomstsluitende partij die de signalering niet zelf heeft aangeleverd, mag slechts kennisneming van gegevens toestaan, voorzover zij de signalerende overeenkomstsluitende partij vooraf de gelegenheid heeft geboden dienaangaande een standpunt te bepalen.

• 2. 

  De kennisneming wordt de betrokkene geweigerd, wanneer dit voor een rechtmatige, uit de signalering voortvloeiende taakuitoefening of ter bescherming van de rechten en vrijheden van derden onontbeerlijk is. Zij wordt steeds geweigerd hangende een signalering ter fine van onopvallende controle.

Artikel 110

Eenieder heeft het recht hem betreffende onjuiste gegevens te doen verbeteren of onrechtmatig opgenomen gegevens te doen verwijderen.

Artikel 111

• 1. 

  Eenieder heeft het recht op het grondgebied van elk der overeenkomstsluitende partijen bij de naar nationaal recht bevoegde rechter of instantie een beroep in te stellen wegens een hem betreffende signalering, in het bijzonder met het oog op verbetering, verwijdering, kennisneming of schadevergoeding.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe wederzijds de onherroepelijke beslissingen van de in lid 1 bedoelde rechters of instanties ten uitvoer te leggen. Het bepaalde in artikel 116 blijft onverlet.

Artikel 112

• 1. 

  De in het Schengeninformatiesysteem voor de signalering van personen opgenomen persoonsgegevens worden niet langer bewaard dan nodig is voor het nagestreefde doel. Uiterlijk drie jaren na het tijdstip van opneming dient de signalerende overeenkomstsluitende partij de noodzaak van verdere bewaring te toetsen. Voor de in artikel 99 bedoelde signaleringen beloopt deze termijn één jaar.

• 2. 

  Elk der signalerende overeenkomstsluitende partijen kan kortere toetsingstermijnen naar nationaal recht vaststellen.

• 3. 

  Vanuit de technisch ondersteunende functie van het Schengeninformatiesysteem wordt de signalerende overeenkomstsluitende partij één maand op voorhand automatisch mededeling gedaan van de in het systeem geprogrammeerde verwijdering.

• 4. 

  De signalerende overeenkomstsluitende partij kan vóór het verstrijken van de toetsingstermijn tot handhaving van de signalering besluiten, indien dit voor het met de signalering nagestreefde doel vereist is. Verlenging van de signalering dient met behulp van de technisch ondersteunende functie te geschieden. Het bepaalde in lid 1 is van overeenkomstige toepassing.

Artikel 113

• 1. 

  Andere gegevens dan die bedoeld in artikel 112 worden niet langer dan tien jaren bewaard. Gegevens over afgegeven identiteitsdocumenten en identificeerbare bankbiljetten worden niet langer dan vijf jaren bewaard. Gegevens over motorvoertuigen, aanhangers en caravans worden niet langer dan drie jaar bewaard.

• 2. 

  De uit het bestand van de technisch ondersteunende functie verwijderde gegevens worden nog één jaar bewaard. Zij kunnen tijdens deze periode slechts voor controle achteraf op de juistheid daarvan of de rechtmatigheid van de opneming worden gebruikt. Na deze periode dienen de gegevens te worden vernietigd.

Artikel 114

• 1. 

  Elk der overeenkomstsluitende partijen voorziet in een controleautoriteit, die tot taak heeft overeenkomstig het nationale recht op onafhankelijke wijze toezicht te houden op het bestand van het nationale deel van het Schengeninformatiesysteem en na te gaan of door registratie en gebruik van de in het Schengeninformatiesysteem opgenomen gegevens de rechten van de geregistreerde personen niet worden geschaad. De controleautoriteit heeft hiertoe toegang tot het bestand van het nationale deel van het Schengeninformatiesysteem.

• 2. 

  Eenieder heeft het recht bij de controleautoriteiten een verzoek in te dienen ter toetsing van de hem betreffende in het Schengeninformatiesysteem opgenomen gegevens, alsmede van het gebruik daarvan. Dit recht wordt uitgeoefend overeenkomstig het nationale recht van de overeenkomstsluitende partij bij welke het verzoek is ingediend. Wanneer de gegevens door een andere overeenkomstsluitende partij zijn aangeleverd, geschiedt de controle in nauw overleg met de controleautoriteit van die overeenkomstsluitende partij.

Artikel 115

• 1. 

  Voor het toezicht op de technisch ondersteunende functie van het Schengeninformatiesysteem is er een gemeenschappelijke controleautoriteit, waarin de onderscheiden nationale controleautoriteiten ieder door twee personen zijn vertegenwoordigd. Iedere overeenkomstsluitende partij heeft bij stemming één stem. De controle geschiedt overeenkomstig de bepalingen van deze overeenkomst, van het Verdrag van de Raad van Europa van 28 januari 1981 tot bescherming van het individu in verband met de geautomatiseerde registratie van persoonsgegevens en met inachtneming van Aanbeveling R(87) 15 van het Comité van ministers van de Raad van Europa van 17 september 1987 tot regeling van het gebruik van persoonsgegevens op politieel gebied en met inachtneming van het nationale recht van de voor de technisch ondersteunende functie verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij.

• 2. 

  Met betrekking tot de technisch ondersteunende functie heeft de gemeenschappelijke controleautoriteit tot taak de juiste toepassing van de bepalingen van deze overeenkomst te toetsen. Zij heeft hiertoe toegang tot het gegevensbestand van de technisch ondersteunende functie.

• 3. 

  De gemeenschappelijke controleautoriteit is tevens bevoegd een onderzoek in te stellen naar toepassings- of interpretatiemoeilijkheden die bij de werking van het Schengeninformatiesysteem kunnen rijzen, naar problemen verband houdende met het door de nationale controleautoriteiten op onafhankelijke wijze uitgeoefende toezicht of verleende kennisneming, alsmede geharmoniseerde voorstellen uit te werken, teneinde aan bestaande problemen gemeenschappelijke oplossingen te geven.

• 4. 

  De gemeenschappelijke controleautoriteit rapporteert aan de instanties waaraan de nationale controleautoriteiten rapporteren.

Artikel 116

• 1. 

  Indien een persoon door de werking van een nationaal bestand van het Schengeninformatiesysteem schade lijdt, is iedere overeenkomstsluitende partij te zijnen aanzien naar nationaal recht hiervoor aansprakelijk. Dit is eveneens het geval wanneer de schade door de signalerende overeenkomstsluitende partij is veroorzaakt, doordat deze onjuiste gegevens heeft aangeleverd of omdat de opneming onrechtmatig was.

• 2. 

  Wanneer de gedaagde overeenkomstsluitende partij niet de signalerende overeenkomstsluitende partij is, dient laatstgenoemde desgevraagd de toegekende schadevergoeding terug te betalen, tenzij de gegevens door de aangezochte overeenkomstsluitende partij in strijd met deze overeenkomst werden gebruikt.

Artikel 117

• 1. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij treft uiterlijk op het tijdstip van inwerkingtreding van deze overeenkomst in haar nationale wetgeving, met betrekking tot de geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens in het kader van de toepassing van deze titel, de nodige maatregelen ter verwezenlijking van een niveau van bescherming van persoonsgegevens dat ten minste gelijk is aan het niveau, dat uit de verwezenlijking van de beginselen die zijn neergelegd in het Verdrag van de Raad van Europa van 28 januari 1981 tot bescherming van het individu in verband met de geautomatiseerde registratie van persoonsgegevens voortvloeit en met inachtneming van Aanbeveling R(87) 15 van het Comité van ministers van de Raad van Europa van 17 september 1987 tot regeling van het gebruik van persoonsgegevens op politieel gebied.

• 2. 

  Tot verstrekking van persoonsgegevens als bedoeld in deze titel mag niet worden overgegaan dan nadat op het grondgebied van de bij de verstrekking betrokken overeenkomstsluitende partijen de noodzakelijke bepalingen inzake bescherming van persoonsgegevens als bedoeld in lid 1 in werking zijn getreden.

Artikel 118

• 1. 

  Elk der overeenkomstsluitende partijen verbindt zich ertoe om voor haar nationale deel van het Schengeninformatiesysteem passende maatregelen te treffen, opdat:

• 2. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij dient bij overdracht van gegevens aan buiten het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen gevestigde instanties bijzondere voorzieningen inzake gegevensbeveiliging te treffen. Hiervan dient aan de gemeenschappelijke controleautoriteit mededeling te worden gedaan.

• 3. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij wijst ten behoeve van de gegevensverwerking in het nationale deel van het Schengeninformatiesysteem slechts personen aan die een passende opleiding hebben genoten en een veiligheidsonderzoek hebben ondergaan.

• 4. 

  De voor de technisch ondersteunende functie verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij treft voor deze functie de in de leden 1 tot en met 3 genoemde maatregelen.

HOOFDSTUK 4

VERDELING VAN DE KOSTEN VAN HET SCHENGENINFORMATIESYSTEEM

Artikel 119

• 1. 

  De kosten verbonden aan de inrichting en werking van de technisch ondersteunende functie als bedoeld in artikel 92, lid 3, met inbegrip van de kosten voor de communicatie tussen de nationale delen van het Schengeninformatiesysteem en de technisch ondersteunende functie, worden door de overeenkomstsluitende partijen gemeenschappelijk gedragen. Het aandeel van iedere overeenkomstsluitende partij in de kosten wordt bepaald aan de hand van het aandeel van ieder van hen in de eenvormige grondslag voor de belasting over de toegevoegde waarde in de zin van artikel 2, lid 1, onder c), van het besluit van de Raad van ministers van de Europese Gemeenschappen aangaande het systeem van eigen middelen van de Gemeenschappen van 24 juni 1988.

• 2. 

  Elk der overeenkomstsluitende partijen draagt de kosten verbonden aan de inrichting en werking van haar nationale deel van het Schengeninformatiesysteem.

TITEL V

VERVOER EN GOEDERENVERKEER

Artikel 120

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen zien erop toe dat het goederenverkeer over de binnengrenzen niet door hun wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen op ongerechtvaardigde wijze wordt belemmerd.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen vereenvoudigen het goederenverkeer over de binnengrenzen door de vervulling van de met verboden en beperkingen verband houdende formaliteiten te doen samenvallen met het vrijmaken van de goederen tot binnenlands verbruik. De belanghebbende kan deze vrijmaking naar keuze hetzij in het binnenland hetzij aan de binnengrens verrichten. De overeenkomstsluitende partijen beijveren zich om deze vrijmaking in het binnenland te doen afhandelen.

• 3. 

  Voorzover de in lid 2 bedoelde vereenvoudigingen op bepaalde gebieden geheel of ten dele nog niet kunnen worden verwezenlijkt, streven de overeenkomstsluitende partijen onderling of in het kader van de Europese Gemeenschappen ernaar de daartoe noodzakelijke voorwaarden te scheppen.

Het bepaalde in dit lid geldt in het bijzonder voor de controle op de vergunningen inzake beroepsgoederenvervoer en de verkeerstechnische bepalingen, de veterinairrechtelijke en welzijnscontroles, de controles inzake gezondheidsvoorschriften met betrekking tot vers vlees, de fytosanitaire controles en de controles inzake het vervoer van gevaarlijke goederen en afvalstoffen.

• 4. 

  De overeenkomstsluitende partijen streven er voorts naar de formaliteiten inzake het buitengrensoverschrijdende goederenverkeer onderling af te stemmen en de naleving daarvan overeenkomstig eenvormige beginselen te controleren. Daartoe werken zij nauw samen in het Uitvoerend Comité, in het kader van de Europese Gemeenschappen, alsmede in andere internationale fora.

Artikel 121

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen zien overeenkomstig het Gemeenschapsrecht voor bepaalde planten en plantaardige producten af van de door het Gemeenschapsrecht voorgeschreven fytosanitaire controles en certificaten.

Het Uitvoerend Comité stelt de lijst vast van planten en plantaardige producten waarop de in de eerste volzin bedoelde vereenvoudigingen van toepassing zijn. Het Uitvoerend Comité kan deze lijst wijzigen en bepaalt het tijdstip waarop de wijziging in werking dient te treden. De overeenkomstsluitende partijen geven elkaar kennis van de getroffen maatregelen.

• 2. 

  Een overeenkomstsluitende partij kan bij gevaar van het binnenbrengen of de uitbreiding van schadelijke organismen om tijdelijke wederinvoering van de door het Gemeenschapsrecht voorgeschreven controlemaatregelen verzoeken en zelf daartoe overgaan. Zij geeft daarvan onverwijld, schriftelijk en met redenen omkleed, aan de overige overeenkomstsluitende partijen kennis.

• 3. 

  Voor de op grond van de wettelijke bepalingen inzake soortbescherming vereiste verklaringen kan het fytosanitaire getuigschrift blijven gebruikt worden.

• 4. 

  Desgevraagd geeft de bevoegde autoriteit een fytosanitair getuigschrift af, wanneer de partij geheel, dan wel gedeeltelijk voor de wederuitvoer is bestemd, voorzover voor de desbetreffende planten of plantaardige producten aan de fytosanitaire voorwaarden is voldaan.

Artikel 122

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen versterken hun onderlinge samenwerking met het oog op de veiligheid van het vervoer van gevaarlijke goederen, en zij verbinden zich ertoe de nationale bepalingen ter uitvoering van de geldende internationale overeenkomsten te harmoniseren. Bovendien verbinden zij zich in het bijzonder, ter handhaving van het huidige veiligheidsniveau, tot:

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen versterken de onderlinge samenwerking met het oog op de controle op de binnengrensoverschrijdende overbrenging van gevaarlijke en niet-gevaarlijke afvalstoffen.

Daartoe streven zij ernaar een gemeenschappelijk standpunt in te nemen, zowel ten aanzien van de wijziging van de communautaire richtlijnen inzake de controle op en het beheer van overbrenging van gevaarlijke afvalstoffen als ten aanzien van de opstelling van communautaire besluiten inzake niet-gevaarlijke afvalstoffen, teneinde een toereikende afvalverwijderingsinfrastructuur tot stand te brengen, alsmede afvalverwijderingsnormen op een hoog niveau te harmoniseren.

In afwachting van een communautaire regeling voor niet-gevaarlijke afvalstoffen worden de controles op de overbrenging daarvan verricht door het volgen van een bijzondere procedure, waardoor de overbrenging tijdens de afhandeling ter bestemming kan worden gecontroleerd.

Het bepaalde in lid 1, tweede alinea, is van toepassing.

Artikel 123

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe besprekingen te voeren, teneinde de huidige vergunningplicht voor uitvoer van strategische industriegoederen en technologieën onderling af te schaffen en, zo nodig, door een soepele procedure te vervangen, voorzover het land van bestemming en eindverbruik een overeenkomstsluitende partij is.

Onverminderd deze besprekingen streven de overeenkomstsluitende partijen ernaar ter naleving van de noodzakelijke controles nauw samen te werken, met inachtneming van de nationale wetgeving onderling informatie uit te wisselen en de daartoe noodzakelijke coördinatie, de inrichting van een coördinatiemechanisme daaronder begrepen, tot stand te brengen.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen beijveren zich om met betrekking tot de andere dan de in lid 1 bedoelde strategische industriegoederen en technologieën de uitvoerformaliteiten in het binnenland te doen afhandelen, enerzijds, en hun controleprocedures te harmoniseren, anderzijds.

• 3. 

  In het kader van de doelstellingen als bedoeld in de leden 1 en 2 treden de overeenkomstsluitende partijen in overleg met de overige belanghebbende partnerstaten.

Artikel 124

Het aantal en de intensiteit van de controles aan de binnengrenzen op de door reizigers medegevoerde goederen worden tot een zo laag mogelijk niveau beperkt. De verdere beperking en uiteindelijke afschaffing daarvan is afhankelijk van de geleidelijke optrekking van de aan reizigers verleende vrijstellingen, alsmede van de verdere ontwikkelingen inzake de overige op het grensoverschrijdende reizigersverkeer van toepassing zijnde bepalingen.

Artikel 125

• 1. 

  De overeenkomstsluitende partijen maken afspraken welke ertoe strekken onderling contactambtenaren van hun douaneadministraties te detacheren.

• 2. 

  Detachering van contactambtenaren heeft ten doel de samenwerking tussen de overeenkomstsluitende partijen in het algemeen en in het kader van de bestaande overeenkomsten en van de besluiten van de Europese Gemeenschappen betreffende de wederzijdse bijstand in het bijzonder, te bevorderen en te bespoedigen.

• 3. 

  De contactambtenaren hebben een adviserende en ondersteunende taak. Zij zijn niet bevoegd tot het zelfstandig uitvoeren van op douanegebied genomen maatregelen. Zij verstrekken informatie en voeren hun opdrachten uit in het kader van de aan hen door de overeenkomstsluitende partij waarvan zij afkomstig zijn gegeven instructies.

TITEL VI

BESCHERMING VAN PERSOONSGEGEVENS

Artikel 126

• 1. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij treft uiterlijk op het tijdstip van inwerkingtreding van deze overeenkomst in haar nationale wetgeving, met betrekking tot de geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens die ingevolge deze overeenkomst worden verstrekt, de nodige maatregelen ter verwezenlijking van een niveau van bescherming van persoonsgegevens dat ten minste gelijk is aan het niveau, dat uit de verwezenlijking van de beginselen die zijn neergelegd in het Verdrag van de Raad van Europa van 28 januari 1981 tot bescherming van het individu in verband met de geautomatiseerde registratie van persoonsgegevens voortvloeit.

• 2. 

  Tot verstrekking van persoonsgegevens als bedoeld in deze overeenkomst mag niet worden overgegaan dan nadat op het grondgebied van de bij de verstrekking betrokken overeenkomstsluitende partijen de noodzakelijke bepalingen inzake bescherming van persoonsgegevens als bedoeld in lid 1 in werking zijn getreden.

• 3. 

  Met betrekking tot de geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens die ingevolge deze overeenkomst worden verstrekt, zijn voorts onderstaande bepalingen van toepassing:

• 4. 

  Het bepaalde in dit artikel is niet van toepassing op de verstrekking van persoonsgegevens voorzien in titel II, hoofdstuk 7, en in titel IV. Het bepaalde in lid 3 is niet van toepassing op de verstrekking van persoonsgegevens voorzien in titel III, hoofdstukken 2, 3, 4 en 5.

Artikel 127

• 1. 

  Wanneer op grond van deze overeenkomst persoonsgegevens worden verstrekt aan een andere overeenkomstsluitende partij is het bepaalde in artikel 126 van overeenkomstige toepassing op het verstrekken uit en het opnemen in een niet-geautomatiseerde persoonsregistratie.

• 2. 

  Wanneer in andere gevallen als bedoeld in artikel 126, lid 1, of in lid 1 van het onderhavige artikel op grond van deze overeenkomst persoonsgegevens worden verstrekt aan een andere overeenkomstsluitende partij, is het bepaalde in artikel 126, lid 3, met uitzondering van het bepaalde onder e), van toepassing. Bovendien zijn onderstaande bepalingen van toepassing:

• 3. 

  Het bepaalde in dit artikel is niet van toepassing op de verstrekking van persoonsgegevens voorzien in titel II, hoofdstuk 7, in titel III, hoofdstukken 2, 3, 4 en 5, en in titel IV.

Artikel 128

• 1. 

  Tot verstrekking van persoonsgegevens als bedoeld in deze overeenkomst mag niet worden overgegaan dan nadat de betrokken overeenkomstsluitende partijen een nationale controleautoriteit hebben belast met het op onafhankelijke wijze toezicht houden op de naleving van de ingevolge het bepaalde in de artikelen 126 en 127 gestelde voorschriften met betrekking tot de verwerking van persoonsgegevens in persoonsregistraties.

• 2. 

  Voorzover een overeenkomstsluitende partij overeenkomstig haar nationale recht een controleautoriteit heeft belast met de taak om op één of meer terreinen op onafhankelijke wijze toezicht te houden op de naleving van bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens met betrekking tot niet in registraties opgeslagen gegevens, belast deze overeenkomstsluitende partij bedoelde controleautoriteit eveneens met het toezicht op de naleving van de bepalingen van deze titel met betrekking tot deze terreinen.

• 3. 

  Het bepaalde in dit artikel is niet van toepassing op de verstrekking voorzien in titel II, hoofdstuk 7, en in titel III, hoofdstukken 2, 3, 4 en 5.

Artikel 129

Met betrekking tot de verstrekking van persoonsgegevens op grond van titel III, hoofdstuk 1, verplichten de overeenkomstsluitende partijen zich, onverminderd het bepaalde in de artikelen 126 en 127, een niveau van bescherming van persoonsgegevens te verwezenlijken, waarbij de beginselen van de aanbeveling R(87) 15 van het Comité van ministers van de Raad van Europa van 17 september 1987 tot regeling van het gebruik van persoonsgegevens op politieel gebied in acht worden genomen. Voorts zijn op de verstrekking op grond van artikel 46 de volgende bepalingen van toepassing:

Artikel 130

Vindt verstrekking van persoonsgegevens plaats door tussenkomst van een contactambtenaar bedoeld in artikel 47 of in artikel 125, dan zijn de bepalingen van deze titel slechts van toepassing wanneer de contactambtenaar de gegevens doorgeeft aan de overeenkomstsluitende partij door welke hij naar het grondgebied van de andere overeenkomstsluitende partij is gedetacheerd.

TITEL VII

UITVOEREND COMITÉ

Artikel 131

• 1. 

  Voor de toepassing van deze overeenkomst stellen de overeenkomstsluitende partijen een Uitvoerend Comité in.

• 2. 

  Onverminderd de bijzondere bevoegdheden die het krachtens deze overeenkomst worden toegekend, heeft het Uitvoerend Comité algemeen tot taak toe te zien op de juiste toepassing van deze overeenkomst.

Artikel 132

• 1. 

  Iedere overeenkomstsluitende partij heeft één zetel in het Uitvoerend Comité. De overeenkomstsluitende partijen worden in het Uitvoerend Comité vertegenwoordigd door een voor de uitvoering van deze overeenkomst verantwoordelijke minister; zij kunnen zich zo nodig doen bijstaan door deskundigen die aan de beraadslagingen kunnen deelnemen.

• 2. 

  Het Uitvoerend Comité beslist bij eenparigheid van stemmen. Het regelt zijn werkwijze; daarin kan worden voorzien in een schriftelijke procedure voor de besluitvorming.

• 3. 

  Op verzoek van de vertegenwoordiger van een overeenkomstsluitende partij kan de definitieve besluitvorming over een ontwerp-besluit worden uitgesteld tot uiterlijk twee maanden na overlegging van het ontwerp-besluit.

• 4. 

  Het Uitvoerend Comité kan ten behoeve van de voorbereiding van de besluitvorming of andere werkzaamheden werkgroepen instellen, samengesteld uit ambtelijke vertegenwoordigers van de overeenkomstsluitende partijen.

Artikel 133

Het Uitvoerend Comité vergadert bij toerbeurt op het grondgebied van elk der overeenkomstsluitende partijen. Het vergadert zo vaak als dit nodig is voor de goede uitvoering van zijn taken.

TITEL VIII

SLOTBEPALINGEN

Artikel 134

De bepalingen van deze overeenkomst zijn slechts van toepassing voorzover zij verenigbaar zijn met het Gemeenschapsrecht.

Artikel 135

Het bepaalde in deze overeenkomst is van toepassing onder voorbehoud van de bepalingen van het Verdrag van Genève van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen, zoals gewijzigd bij het Protocol van New York van 31 januari 1967.

Artikel 136

• 1. 

  Een overeenkomstsluitende partij die het voornemen heeft met een derde staat met betrekking tot de grenscontroles onderhandelingen te voeren, brengt de overige overeenkomstsluitende partijen daarvan tijdig in kennis.

• 2. 

  Een overeenkomstsluitende partij mag met één of meer derde staten geen overeenkomsten sluiten strekkende tot vereenvoudiging of afschaffing van de grenscontroles zonder voorafgaande toestemming van de overige overeenkomstsluitende partijen, onder voorbehoud van het recht van de lidstaten van de Europese Gemeenschappen gemeenschappelijk dergelijke overeenkomsten te sluiten.

• 3. 

  Het bepaalde in lid 2 is niet van toepassing op de overeenkomsten betreffende het kleine grensverkeer, voorzover in deze overeenkomsten de op grond van artikel 3, lid 1, vastgestelde uitzonderingen en nadere bepalingen in acht worden genomen.

Artikel 137

Voorbehouden bij deze overeenkomst zijn niet toegestaan, met uitzondering van die bedoeld in artikel 60.

Artikel 138

De bepalingen van deze overeenkomst zijn voor wat betreft de Franse Republiek slechts van toepassing op het Europese grondgebied van de Franse Republiek.

De bepalingen van deze overeenkomst zijn voor wat betreft het Koninkrijk der Nederlanden slechts van toepassing op het grondgebied van het Rijk in Europa.

Artikel 139

• 1. 

  Deze overeenkomst dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg nedergelegd; deze geeft aan alle overeenkomstsluitende partijen kennis van de nederlegging.

• 2. 

  Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van de laatste akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring. De bepalingen inzake de instelling, werkzaamheden en bevoegdheden van het Uitvoerend Comité zijn vanaf het tijdstip van inwerkingtreding van toepassing. De overige bepalingen zijn van toepassing vanaf de eerste dag van de derde maand volgend op het tijdstip van inwerkingtreding.

• 3. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg geeft alle overeenkomstsluitende partijen kennis van de datum van de inwerkingtreding.

Artikel 140

• 1. 

  Iedere lidstaat van de Europese Gemeenschappen kan partij worden bij deze overeenkomst. De toetreding wordt geregeld bij een overeenkomst tussen de desbetreffende staat en de overeenkomstsluitende partijen.

• 2. 

  Deze overeenkomst wordt door de toetredende staat en ieder der overeenkomstsluitende partijen bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. Zij treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgende op de nederlegging van de laatste akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring.

Artikel 141

• 1. 

  Elk der overeenkomstsluitende partijen kan de depositaris een voorstel tot wijziging van deze overeenkomst doen toekomen. De depositaris doet de overige overeenkomstsluitende partijen mededeling van dit voorstel. Op verzoek van één der overeenkomstsluitende partijen toetsen de overeenkomstsluitende partijen de bepalingen van deze overeenkomst, wanneer naar hun oordeel een fundamentele wijziging in de op het tijdstip van de inwerkingtreding van deze overeenkomst bestaande omstandigheden is opgetreden.

• 2. 

  De overeenkomstsluitende partijen stellen in onderlinge overeenstemming de in deze overeenkomst aan te brengen wijzigingen vast.

• 3. 

  De wijzigingen treden in werking op de eerste dag van de tweede maand volgende op de datum van nederlegging van de laatste akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring.

Artikel 142

• 1. 

  Indien tussen de lidstaten van de Europese Gemeenschappen overeenkomsten worden gesloten met het oog op het creëren van een ruimte zonder binnengrenzen, komen de overeenkomstsluitende partijen overeen onder welke voorwaarden de bepalingen van de onderhavige overeenkomst, in het licht van de daarmee corresponderende bepalingen van bedoelde overeenkomsten, worden vervangen of aangepast.

De overeenkomstsluitende partijen houden daartoe rekening met het feit dat de bepalingen van de onderhavige overeenkomst een verdergaande samenwerking dan die ingevolge de bepalingen van bedoelde overeenkomsten kunnen behelzen.

De bepalingen die in strijd zijn met de tussen de lidstaten van de Europese Gemeenschappen overeengekomen bepalingen worden in elk geval aangepast.

• 2. 

  De wijzigingen van de onderhavige overeenkomst waarvan de overeenkomstsluitende partijen vaststellen dat zij nodig zijn, dienen door de overeenkomstsluitende partijen te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. Het bepaalde in artikel 141, lid 3, is van toepassing met dien verstande dat de wijzigingen niet eerder in werking treden dan op het tijdstip van inwerkingtreding van de desbetreffende overeenkomst tussen de lidstaten van de Europese Gemeenschappen.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

Gedaan te Schengen, op negentien juni negentienhonderdnegentig, in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

SLOTAKTE

Bij de ondertekening van de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke binnengrenzen hebben de overeenkomstsluitende partijen onderstaande verklaringen aangenomen.

• 1. 

  Gemeenschappelijke verklaring inzake artikel 139

De ondertekenende staten informeren elkaar reeds vóór de inwerkingtreding van de overeenkomst omtrent alle omstandigheden die voor de door de overeenkomst bestreken materie en de inwerkingstelling relevant zijn.

De overeenkomst wordt niet in werking gesteld dan nadat aan de voorwaarden voor toepassing van de overeenkomst in de ondertekenende staten is voldaan en de controles aan de buitengrenzen effectief zijn.

• 2. 

  Gemeenschappelijke verklaring inzake artikel 4

De overeenkomstsluitende partijen verbinden zich ertoe al het nodige te doen om deze termijn gelijktijdig na te leven en te vermijden dat veiligheidsleemten ontstaan. Vóór 31 december 1992 zal in het Uitvoerend Comité worden nagegaan in welke mate voortgang zal zijn gemaakt. Het Koninkrijk der Nederlanden attendeert erop dat voor een bepaalde luchthaven moeilijkheden met betrekking tot het naleven van deze termijn niet mogen worden uitgesloten, zonder dat hieruit veiligheidsleemten ontstaan. De overige partijen zullen hiermee rekening houden, zonder dat hieruit moeilijkheden voor de interne markt mogen voortvloeien.

In geval van moeilijkheden zal het Uitvoerend Comité de beste mogelijkheden voor gelijktijdige toepassing van deze maatregelen in de luchthavens aan een onderzoek onderwerpen.

• 3. 

  Gemeenschappelijke verklaring inzake artikel 71, lid 2

Voorzover een overeenkomstsluitende partij in het kader van haar nationale beleid inzake de voorkoming en behandeling van verslaving aan verdovende middelen en psychotrope stoffen afwijkt van het in artikel 71, lid 2, neergelegde beginsel, nemen alle overeenkomstsluitende partijen de noodzakelijke strafrechtelijke en bestuurlijke maatregelen teneinde de illegale in- en uitvoer van die middelen en stoffen in het bijzonder naar het grondgebied van de overige overeenkomstsluitende partijen tegen te gaan.

• 4. 

  Gemeenschappelijke verklaring inzake artikel 121

Overeenkomstig het Gemeenschapsrecht zien de overeenkomstsluitende partijen af van de door het Gemeenschapsrecht voorgeschreven fytosanitaire controles en certificaten voor de planten en plantaardige producten die:

• 5. 

  Gemeenschappelijke verklaring inzake nationaal asielbeleid

De overeenkomstsluitende partijen zullen een inventaris opmaken van het nationale beleid inzake het asielrecht met het oog op het streven naar harmonisatie.

• 6. 

  Gemeenschappelijke verklaring inzake artikel 132

De overeenkomstsluitende partijen informeren hun nationale parlementen over de uitvoering van deze overeenkomst.

Gedaan te Schengen, op negentien juni negentienhonderdnegentig, in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

PROTOCOL

In aanvulling op de Slotakte van de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, van de Bondsrepubliek Duitsland, en van de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen hebben de overeenkomstsluitende partijen de volgende gemeenschappelijke verklaring aangenomen en nota genomen van de onderstaande eenzijdige verklaringen, welke met betrekking tot de genoemde overeenkomst zijn afgelegd.

• I. 

  Verklaring inzake het toepassingsgebied

De overeenkomstsluitende partijen stellen vast: na eenwording van de beide Duitse staten zal, volkenrechtelijk, het toepassingsgebied van de overeenkomst zich ook over het huidige grondgebied van de Duitse Democratische Republiek uitstrekken.

II.   Verklaringen van de Bondsrepubliek Duitsland ter uitlegging van de overeenkomst

III.   Verklaring van het Koninkrijk België inzake artikel 67

Voor de overdracht van de tenuitvoerlegging van in andere overeenkomstsluitende partijen gewezen strafvonnissen wordt in nationaal verband niet de procedure als bedoeld in de Belgische wet betreffende de overbrenging van gevonniste personen tussen staten gevolgd, doch een bijzondere, bij de bekrachtiging van deze overeenkomst vast te stellen procedure.

Gedaan te Schengen, op negentien juni negentienhonderdnegentig, in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING

VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN IN VERGADERING BIJEEN TE SCHENGEN, AFGELEGD TE SCHENGEN OP 19 JUNI 1990

De regeringen van de overeenkomstsluitende partijen van het akkoord van Schengen zullen in het bijzonder over de onderstaande onderwerpen besprekingen openen of voortzetten:

Gedaan te Schengen, op negentien juni negentienhonderdnegentig, in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

VERKLARING VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN

Op 19 juni 1990 hebben vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Schengen, in het Groothertogdom Luxemburg, ondertekend de overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke binnengrenzen.

Ter gelegenheid van deze ondertekening hebben zij volgende verklaringen afgelegd:

Ter gelegenheid van deze ondertekening hebben zij voorts het besluit bevestigd van de centrale onderhandelingsgroep een werkgroep in te stellen welke als mandaat zal hebben:

OVEREENKOMST BETREFFENDE DE TOETREDING VAN DE ITALIAANSE REPUBLIEK

tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990

Het KONINKRIJK BELGIË, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de FRANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, partijen bij de Overeenkomst ter uitvoering van het op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, hierna genoemd „de Overeenkomst van 1990”, enerzijds,

en de ITALIAANSE REPUBLIEK, anderzijds,

Gelet op de ondertekening te Parijs, op zevenentwintig november negentienhonderdnegentig, van het protocol betreffende de toetreding van de regering van de Italiaanse Republiek tot het akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1985,

Gelet op artikel 140 van de Overeenkomst van 1990,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Bij deze overeenkomst treedt de Italiaanse Republiek toe tot de Overeenkomst van 1990.

Artikel 2

• 1. 

  Voor de Italiaanse Republiek zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 40, lid 4, van de Overeenkomst van 1990: de ambtenaren en hulpambtenaren van de gerechtelijke afdelingen van de „Polizia di Stato” en de „Arma dei Carabinieri” en, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de valsmunterij, de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de ambtenaren en hulpambtenaren van de gerechtelijke afdelingen van de „Guardia di Finanza”, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in artikel 40, lid 6, van de Overeenkomst van 1990, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren.

• 2. 

  Voor de Italiaanse Republiek is de autoriteit als bedoeld in artikel 40, lid 5, van de Overeenkomst van 1990: de „Direzione centrale della Polizia criminale” van het ministerie van Binnenlandse Zaken.

Artikel 3

• 1. 

  Voor de Italiaanse Republiek zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 41, lid 7, van de Overeenkomst van 1990: de ambtenaren en hulpambtenaren van de gerechtelijke afdelingen van de „Polizia di Stato” en de „Arma dei Carabinieri” en, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de valsmunterij, de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de ambtenaren en hulpambtenaren van de gerechtelijke afdelingen van de „Guardia di Finanza”, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in artikel 41, lid 10, van de Overeenkomst van 1990, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren.

• 2. 

  De regering van de Franse Republiek en de regering van de Italiaanse Republiek leggen bij ondertekening van deze overeenkomst een verklaring af waarin zij aan de hand van het bepaalde in artikel 41, leden 2, 3 en 4, van de Overeenkomst van 1990 aangeven hoe aan uitoefening van het achtervolgingsrecht op hun grondgebied toepassing dient te worden gegeven.

Artikel 4

Voor de Italiaanse Republiek is het ministerie als bedoeld in artikel 65, lid 2, van de Overeenkomst van 1990: het ministerie van Justitie.

Artikel 5

• 1. 

  Deze overeenkomst dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg nedergelegd; deze geeft aan alle overeenkomstsluitende partijen kennis van de nederlegging.

• 2. 

  Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van de laatste akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, en ten vroegste bij de inwerkingtreding van de Overeenkomst van 1990.

• 3. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg geeft de overeenkomstsluitende partijen kennis van de datum van inwerkingtreding.

Artikel 6

• 1. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Italiaanse Republiek een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de Overeenkomst van 1990 in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal.

• 2. 

  De tekst van de Overeenkomst van 1990 in de Italiaanse taal wordt aan deze overeenkomst gehecht en is op gelijke wijze authentiek als de oorspronkelijke teksten van de Overeenkomst van 1990, die zijn opgesteld in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

Gedaan te Parijs, op zevenentwintig november negentienhonderdnegentig, in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

SLOTAKTE

• I. 

  Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Italiaanse Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, onderschrijft de Italiaanse Republiek de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen.

Zij onderschrijft de daarin vervatte gemeenschappelijke verklaringen en neemt nota van de daarin vervatte eenzijdige verklaringen.

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Italiaanse Republiek een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen, in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal.

De teksten van de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen in de Italiaanse taal worden aan deze slotakte gehecht en zijn op gelijke wijze authentiek als de oorspronkelijke teksten, die zijn opgesteld in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal.

II.   Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Italiaanse Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, hebben de overeenkomstsluitende partijen onderstaande verklaringen aangenomen:

Gedaan te Parijs, op zevenentwintig november negentienhonderdnegentig, in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING INZAKE DE ARTIKELEN 2 EN 3 VAN DE OVEREENKOMST BETREFFENDE DE TOETREDING VAN DE ITALIAANSE REPUBLIEK TOT DE OVEREENKOMST TER UITVOERING VAN HET AKKOORD VAN SCHENGEN VAN 14 JUNI 1985

Ter gelegenheid van de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Italiaanse Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, verklaren de overeenkomstsluitende partijen dat artikel 2, lid 1, en artikel 3, lid 1, van dit akkoord de bij Italiaanse wet vastgestelde en op het Italiaanse grondgebied uitgeoefende bevoegdheden van de „Guardia di Finanza” onverlet laten.

VERKLARING VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN

Op zevenentwintig november negentienhonderdnegentig hebben vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, de Italiaanse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Parijs de overeenkomst betreffende de toetreding van de Italiaanse Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen ondertekend.

Zij hebben er kennis van genomen dat de vertegenwoordiger van de regering van de Italiaanse Republiek heeft verklaard zich aan te sluiten bij de verklaring welke de ministers en staatssecretarissen, vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Schengen op 19 juni 1990 hebben afgelegd, alsmede bij het besluit dat dezen op dezelfde datum ter gelegenheid van de ondertekening van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen hebben bevestigd.

OVEREENKOMST BETREFFENDE DE TOETREDING VAN HET KONINKRIJK SPANJE

tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst is toegetreden

Het KONINKRIJK BELGIË, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de FRANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, overeenkomstsluitende partijen van de overeenkomst ter uitvoering van het op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, hierna genoemd „de Overeenkomst van 1990”, alsmede de Italiaanse Republiek, toegetreden tot de Overeenkomst van 1990 bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst, enerzijds,

en het KONINKRIJK SPANJE, anderzijds,

Gelet op de ondertekening te Bonn, op vijfentwintig juni negentienhonderdeenennegentig, van het protocol betreffende de toetreding van de regering van het Koninkrijk Spanje tot het akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1985, zoals gewijzigd bij het op 27 november 1990 te Parijs ondertekende protocol betreffende de toetreding van de regering van de Italiaanse Republiek,

Gelet op artikel 140 van de Overeenkomst van 1990,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Bij deze overeenkomst treedt het Koninkrijk Spanje toe tot de Overeenkomst van 1990.

Artikel 2

• 1. 

  Voor het Koninkrijk Spanje zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 40, lid 4, van de Overeenkomst van 1990: de ambtenaren van de „Cuerpo Nacional de Policía” en van de „Cuerpo de la Guardia Civil” in de uitoefening van hun taak van gerechtelijke politie, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in artikel 40, lid 6, van de Overeenkomst van 1990, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de onder de douaneadministratie ressorterende ambtenaren.

• 2. 

  Voor het Koninkrijk Spanje is de autoriteit als bedoeld in artikel 40, lid 5, van de Overeenkomst van 1990: de „Dirección General de la Policía”.

Artikel 3

• 1. 

  Voor het Koninkrijk Spanje zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 41, lid 7, van de Overeenkomst van 1990: de ambtenaren van de „Cuerpo Nacional de Policía” en van de „Cuerpo de la Guardia Civil” in de uitoefening van hun taak van gerechtelijke politie, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in artikel 41, lid 10, van de Overeenkomst van 1990, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de onder de douaneadministratie ressorterende ambtenaren.

• 2. 

  De regering van de Franse Republiek en de regering van het Koninkrijk Spanje leggen bij ondertekening van deze overeenkomst een verklaring af waarin zij aan de hand van het bepaalde in artikel 41, leden 2, 3 en 4, van de Overeenkomst van 1990 aangeven hoe aan de uitoefening van het achtervolgingsrecht op hun grondgebied toepassing dient te worden gegeven.

• 3. 

  De regering van het Koninkrijk Spanje legt bij ondertekening van deze overeenkomst tegenover de regering van de Portugese Republiek een verklaring af waarin zij aan de hand van het bepaalde in artikel 41, leden 2, 3 en 4, van de Overeenkomst van 1990 aangeeft hoe aan de uitoefening van het achtervolgingsrecht op haar grondgebied toepassing dient te worden gegeven.

Artikel 4

Voor het Koninkrijk Spanje is het ministerie als bedoeld in artikel 65, lid 2, van de Overeenkomst van 1990: het ministerie van Justitie.

Artikel 5

• 1. 

  Deze overeenkomst dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg nedergelegd; deze geeft aan de overeenkomstsluitende partijen kennis van de nederlegging.

• 2. 

  Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van de akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van de vijf ondertekenende staten van de Overeenkomst van 1990 alsmede van het Koninkrijk Spanje, en ten vroegste bij de inwerkingtreding van de Overeenkomst van 1990. Voor de Italiaanse Republiek treedt de overeenkomst in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, en ten vroegste bij de inwerkingtreding van deze overeenkomst tussen de andere overeenkomstsluitende partijen.

• 3. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg geeft de overeenkomstsluitende partijen kennis van de datum van inwerkingtreding.

Artikel 6

• 1. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van het Koninkrijk Spanje een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de Overeenkomst van 1990 in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal.

• 2. 

  De tekst van de overeenkomst van 1990 in de Spaanse taal wordt aan deze Overeenkomst gehecht en is op gelijke wijze authentiek als de teksten van de Overeenkomst van 1990, die zijn opgesteld in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

Gedaan te Bonn, op vijfentwintig juni negentienhonderdeenennegentig, in de Duitse, de Franse, de Italiaanse, de Nederlandse en de Spaanse taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

SLOTAKTE

• I. 

  Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Spanje tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst is toegetreden, onderschrijft het Koninkrijk Spanje de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen.

Het Koninkrijk Spanje onderschrijft de daarin vervatte gemeenschappelijke verklaringen en neemt nota van de daarin vervatte eenzijdige verklaringen.

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van het Koninkrijk Spanje een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen, in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal.

De teksten van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen in de Spaanse taal worden aan deze slotakte gehecht en zijn op gelijke wijze authentiek als de teksten, die zijn opgesteld in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal.

II.   Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Spanje tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst is toegetreden, hebben de overeenkomstsluitende partijen onderstaande verklaringen aangenomen:

III.   De overeenkomstsluitende partijen nemen nota van onderstaande verklaringen van het Koninkrijk Spanje:

Gedaan te Bonn, op vijfentwintig juni negentienhonderdeenennegentig, in de Duitse, de Franse, de Italiaanse, de Nederlandse en de Spaanse taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

VERKLARING VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN

Op vijfentwintig juni negentienhonderdeenennegentig hebben de vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, het Koninkrijk Spanje, de Franse Republiek, de Italiaanse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Bonn de overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Spanje tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst is toegetreden, ondertekend.

Zij hebben ervan kennis genomen dat de vertegenwoordiger van de regering van het Koninkrijk Spanje heeft verklaard zich aan te sluiten bij de verklaring welke de ministers en staatssecretarissen, vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Schengen op 19 juni 1990 hebben afgelegd, alsmede bij het besluit dat dezen op dezelfde datum ter gelegenheid van de ondertekening van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen hebben bevestigd, welke verklaring en welk besluit de regering van de Italiaanse Republiek heeft onderschreven.

OVEREENKOMST BETREFFENDE DE TOETREDING VAN DE PORTUGESE REPUBLIEK

tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland, en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst is toegetreden

Het KONINKRIJK BELGIË, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de FRANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, overeenkomstsluitende partijen van de Overeenkomst ter uitvoering van het op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, hierna genoemd „de Overeenkomst van 1990”, alsmede de Italiaanse Republiek, toegetreden tot de Overeenkomst van 1990 bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst, enerzijds,

en de PORTUGESE REPUBLIEK, anderzijds,

Gelet op de ondertekening te Bonn, op vijfentwintig juni negentienhonderdeenennegentig, van het protocol betreffende de toetreding van de regering van de Portugese Republiek tot het akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1985, zoals gewijzigd bij het op 27 november 1990 te Parijs ondertekende protocol betreffende de toetreding van de regering van de Italiaanse Republiek,

Gelet op artikel 140 van de Overeenkomst van 1990,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Bij deze overeenkomst treedt de Portugese Republiek toe tot de Overeenkomst van 1990.

Artikel 2

• 1. 

  Voor de Portugese Republiek zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 40, lid 4, van de Overeenkomst van 1990: de leden van de „Polícia Judiciária” alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in artikel 40, lid 6, van de Overeenkomst van 1990, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren als hulpambtenaren van het Openbaar Ministerie.

• 2. 

  Voor de Portugese Republiek is de autoriteit als bedoeld in artikel 40, lid 5, van de Overeenkomst van 1990: „A Direcção-Geral da Polícia Judiciária”.

Artikel 3

• 1. 

  Voor de Portugese Republiek zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 41, lid 7, van de Overeenkomst van 1990: de leden van de „Polícia Judiciária”, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in artikel 41, lid 10, van de Overeenkomst van 1990, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven, en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de douaneambtenaren als hulpambtenaren van het Openbaar Ministerie.

• 2. 

  De regering van de Portugese Republiek legt bij ondertekening van deze overeenkomst tegenover de regering van het Koninkrijk Spanje een verklaring af waarin zij aan de hand van het bepaalde in artikel 41, leden 2, 3 en 4, van de Overeenkomst van 1990 aangeeft hoe aan de uitoefening van het achtervolgingsrecht op haar grondgebied toepassing dient te worden gegeven.

Artikel 4

Voor de Portugese Republiek is het ministerie als bedoeld in artikel 65, lid 2, van de Overeenkomst van 1990: het ministerie van Justitie.

Artikel 5

Ten behoeve van uitlevering tussen de overeenkomstsluitende partijen van de Overeenkomst van 1990 wordt onderdeel c) van het door de Portugese Republiek bij artikel 1 van het Europese Verdrag betreffende uitlevering van 13 december 1957 gemaakte voorbehoud als volgt gelezen:

Artikel 6

Ten behoeve van wederzijdse rechtshulp in strafzaken tussen de overeenkomstsluitende partijen van de Overeenkomst van 1990 zal de Portugese Republiek rechtshulp niet weigeren op grond van het feit dat aan het verzoek strafbare feiten ten grondslag liggen, welke naar het recht van de verzoekende overeenkomstsluitende partij met een levenslange vrijheidsstraf of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel zijn strafbaar gesteld.

Artikel 7

• 1. 

  Deze overeenkomst dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg nedergelegd; deze geeft aan de overeenkomstsluitende partijen kennis van de nederlegging.

• 2. 

  Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van de akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van de vijf ondertekenende staten van de Overeenkomst van 1990 alsmede van de Portugese Republiek, en ten vroegste bij de inwerkingtreding van de Overeenkomst van 1990. Voor de Italiaanse Republiek treedt de overeenkomst in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, en ten vroegste bij de inwerkingtreding van deze overeenkomst tussen de andere overeenkomstsluitende partijen.

• 3. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg geeft de overeenkomstsluitende partijen kennis van de datum van inwerkingtreding.

Artikel 8

• 1. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Portugese Republiek een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de Overeenkomst van 1990 in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal.

• 2. 

  De tekst van de Overeenkomst van 1990 in de Portugese taal wordt aan deze overeenkomst gehecht en is op gelijke wijze authentiek als de teksten van de Overeenkomst van 1990, die zijn opgesteld in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

Gedaan te Bonn, op vijfentwintig juni negentienhonderdeenennegentig, in de Duitse, de Franse, de Italiaanse, de Nederlandse en de Portugese taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Portugese Republiek

SLOTAKTE

• I. 

  Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Portugese Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst is toegetreden, onderschrijft de Portugese Republiek de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen.

De Portugese Republiek onderschrijft de daarin vervatte gemeenschappelijke verklaringen en neemt nota van de daarin vervatte eenzijdige verklaringen.

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Portugese Republiek een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen, in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal.

De teksten van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen in de Portugese taal worden aan deze slotakte gehecht en zijn op gelijke wijze authentiek als de teksten, die zijn opgesteld in de Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Nederlandse taal.

II.   Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Portugese Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst is toegetreden, hebben de overeenkomstsluitende partijen onderstaande verklaringen aangenomen:

III.   De overeenkomstsluitende partijen nemen nota van onderstaande verklaringen van de Portugese Republiek

Gedaan te Bonn, op vijfentwintig juni negentienhonderdeenennegentig, in de Duitse, de Franse, de Italiaanse, de Nederlandse en de Portugese taal, zijnde de teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Portugese Republiek

VERKLARING VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN

Op vijfentwintig juni negentienhonderdeenennegentig hebben de vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, de Italiaanse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg, het Koninkrijk der Nederlanden en de Portugese Republiek te Bonn de overeenkomst betreffende de toetreding van de Portugese Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst is toegetreden, ondertekend.

Zij hebben er kennis van genomen dat de vertegenwoordiger van de regering van de Portugese Republiek heeft verklaard zich aan te sluiten bij de verklaring welke de ministers en staatssecretarissen, vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Schengen op 19 juni 1990 hebben afgelegd, alsmede bij het besluit dat dezen op dezelfde datum ter gelegenheid van de ondertekening van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen hebben bevestigd, welke verklaring en welk besluit de regering van de Italiaanse Republiek heeft onderschreven.

OVEREENKOMST BETREFFENDE DE TOETREDING VAN DE HELLEENSE REPUBLIEK

tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst en het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek bij de op 25 juni 1991 te Bonn ondertekende overeenkomsten zijn toegetreden

Het KONINKRIJK BELGIË, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de FRANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, overeenkomstsluitende partijen van de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, hierna genoemd „de Overeenkomst van 1990”, alsmede de Italiaanse Republiek, toegetreden tot de Overeenkomst van 1990 bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst, en het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, toegetreden tot de Overeenkomst van 1990 bij de op 25 juni 1991 te Bonn ondertekende overeenkomsten, enerzijds,

en de HELLEENSE REPUBLIEK, anderzijds,

Gelet op de ondertekening te Madrid, op zes november negentienhonderdtweeënnegentig, van het protocol betreffende de toetreding van de regering van de Helleense Republiek tot het akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1985, zoals gewijzigd bij het op 27 november 1990 te Parijs ondertekende protocol betreffende de toetreding van de regering van de Italiaanse Republiek en de op 25 juni 1991 te Bonn ondertekende protocollen betreffende de toetreding van de regeringen van het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek,

Gelet op artikel 140 van de Overeenkomst van 1990,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Bij deze overeenkomst treedt de Helleense Republiek toe tot de Overeenkomst van 1990.

Artikel 2

• 1. 

  Voor de Helleense Republiek zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 40, lid 4, van de Overeenkomst van 1990: de ambtenaren van de politiediensten van de „Ελληνική Αστυνομία” en de „Λιμενικό Σώμα”, naar gelang van hun bevoegdheden, alsmede, onder de voorwaarden die zijn vastgesteld bij passende bilaterale akkoorden als bedoeld in artikel 40, lid 6, van de Overeenkomst van 1990, voor wat betreft hun bevoegdheden aangaande de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, de sluikhandel in wapens en explosieven en het illegale vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen, de onder de douane-administratie ressorterende ambtenaren.

• 2. 

  Voor de Helleense Republiek is de autoriteit als bedoeld in artikel 40, lid 5, van de Overeenkomst van 1990: „Διεύθυνση Διεθνούς Αστυνομικής Συνεργασίας του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως”.

Artikel 3

Voor de Helleense Republiek is het ministerie als bedoeld in artikel 65, lid 2, van de Overeenkomst van 1990: het ministerie van Justitie.

Artikel 4

Ten behoeve van de uitlevering tussen de overeenkomstsluitende partijen van de Overeenkomst van 1990 geeft de Helleense Republiek geen toepassing aan de voorbehouden welke zij met betrekking tot de artikelen 7, 18 en 19 van het Europese Verdrag betreffende uitlevering van 13 december 1957 heeft gemaakt.

Artikel 5

Ten behoeve van de wederzijdse rechtshulp in strafzaken tussen de overeenkomstsluitende partijen van de Overeenkomst van 1990, geeft de Helleense Republiek geen toepassing aan het voorbehoud dat zij met betrekking tot de artikelen 4 en 11 van het Europese Verdrag aangaande wederzijdse rechtshulp in strafzaken van 20 april 1959 heeft gemaakt.

Artikel 6

• 1. 

  Deze overeenkomst dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg nedergelegd; deze geeft aan de overeenkomstsluitende partijen kennis van de nederlegging.

• 2. 

  Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van de akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring door de staten voor wie de Overeenkomst van 1990 in werking is getreden en door de Helleense Republiek.

Voor de overige staten treedt de overeenkomst in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van hun akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, mits deze overeenkomst overeenkomstig het bepaalde in voorgaande alinea in werking is getreden.

• 3. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg geeft de overeenkomstsluitende partijen kennis van de datum van inwerkingtreding.

Artikel 7

• 1. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Helleense Republiek een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de Overeenkomst van 1990 in de Duitse, de Franse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

• 2. 

  De tekst van de Overeenkomst van 1990 in de Griekse taal wordt aan deze overeenkomst gehecht en is op gelijke wijze authentiek als de teksten van de Overeenkomst van 1990, die zijn opgesteld in de Duitse, de Franse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

Gedaan te Madrid, op zes november negentienhonderdtweeënnegentig, in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal, zijnde zeven teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Portugese Republiek

SLOTAKTE

• I. 

  Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Helleense Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst en het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek bij de op 25 juni 1991 te Bonn ondertekende overeenkomsten zijn toegetreden, onderschrijft de Helleense Republiek de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen.

De Helleense Republiek onderschrijft de daarin vervatte gemeenschappelijke verklaringen en neemt nota van de daarin vervatte eenzijdige verklaringen.

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Helleense Republiek een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen, in de Duitse, de Franse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

De teksten van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen in de Griekse taal worden aan deze slotakte gehecht en zijn op gelijke wijze authentiek als de teksten, die zijn opgesteld in de Duitse, de Franse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

II.   Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Helleense Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst en het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek bij de op 25 juni 1991 te Bonn ondertekende overeenkomsten zijn toegetreden, hebben de overeenkomstsluitende partijen onderstaande verklaringen aangenomen:

III.   De overeenkomstsluitende partijen nemen nota van onderstaande verklaringen van de Helleense Republiek:

Gedaan te Madrid, op zes november negentienhonderdtweeënnegentig, in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese taal en de Spaanse taal, zijnde zeven teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Portugese Republiek

VERKLARING VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN

Op zes november negentienhonderdtweeënnegentig hebben de vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, het Koninkrijk Spanje, de Franse Republiek, de Helleense Republiek, de Italiaanse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg, het Koninkrijk der Nederlanden en de Portugese Republiek te Madrid de overeenkomst betreffende de toetreding van de Helleense Republiek tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek bij de op 27 november 1990 te Parijs ondertekende overeenkomst en het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek bij de op 25 juni 1991 te Bonn ondertekende overeenkomsten zijn toegetreden, ondertekend.

Zij hebben ervan kennis genomen dat de vertegenwoordiger van de regering van de Helleense Republiek heeft verklaard zich aan te sluiten bij de verklaring welke de ministers en staatssecretarissen, vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Schengen op 19 juni 1990 hebben afgelegd, alsmede bij het besluit dat dezen op dezelfde datum ter gelegenheid van de ondertekening van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen hebben bevestigd, welke verklaring en welk besluit de regeringen van de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek hebben onderschreven.

OVEREENKOMST BETREFFENDE DE TOETREDING VAN DE REPUBLIEK OOSTENRIJK

tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, en de Helleense Republiek bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991 en 6 november 1992 zijn toegetreden

Het KONINKRIJK BELGIË, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de FRANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, overeenkomstsluitende partijen van de Overeenkomst ter uitvoering van het op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, hierna genoemd „de Overeenkomst van 1990”, alsmede de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, en de Helleense Republiek die door middel van de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991 en 6 november 1992 tot de Overeenkomst van 1990 zijn toegetreden, enerzijds,

en de REPUBLIEK OOSTENRIJK, anderzijds,

Gelet op de ondertekening te Brussel, op achtentwintig april negentienhonderdvijfennegentig, van het protocol betreffende de toetreding van de regering van de Republiek Oostenrijk tot het akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1985, zoals gewijzigd bij de protocollen van 27 november 1990, 25 juni 1991 en 6 november 1992 betreffende de toetreding van de regeringen van respectievelijk de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, en de Helleense Republiek,

Gelet op artikel 140 van de Overeenkomst van 1990,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Bij deze overeenkomst treedt de Republiek Oostenrijk toe tot de Overeenkomst van 1990.

Artikel 2

• 1. 

  Voor de Republiek Oostenrijk zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 40, lid 4, van de Overeenkomst van 1990:

• 2. 

  Voor de Republiek Oostenrijk is de autoriteit als bedoeld in artikel 40, lid 5, van de Overeenkomst van 1990: „die Generaldirektion für die öffentliche Sicherheit im Bundesministerium für Inneres”.

Artikel 3

Voor de Republiek Oostenrijk zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 41, lid 7, van de Overeenkomst van 1990:

Artikel 4

Voor de Republiek Oostenrijk is het ministerie als bedoeld in artikel 65, lid 2, van de Overeenkomst van 1990: het Bondsministerie van Justitie.

Artikel 5

• 1. 

  Deze overeenkomst dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg nedergelegd; deze geeft aan de overeenkomstsluitende partijen kennis van de nederlegging.

• 2. 

  Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van de akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring door de staten voor wie de Overeenkomst van 1990 in werking is getreden, en door de Republiek Oostenrijk.

Voor de overige staten treedt deze overeenkomst in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van hun akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, mits deze overeenkomst overeenkomstig het bepaalde in voorgaande alinea in werking is getreden.

• 3. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg geeft de overeenkomstsluitende partijen kennis van de datum van inwerkingtreding.

Artikel 6

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Republiek Oostenrijk een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de Overeenkomst van 1990 in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

Gedaan te Brussel, op achtentwintig april negentienhonderdvijfennegentig, in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal, zijnde zeven teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Republiek Oostenrijk

Voor de regering van de Portugese Republiek

SLOTAKTE

• I. 

  Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Republiek Oostenrijk tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, en de Helleense Republiek bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991 en 6 november 1992 zijn toegetreden, onderschrijft de regering van de Republiek Oostenrijk de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen.

De regering van de Republiek Oostenrijk onderschrijft de daarin vervatte gemeenschappelijke verklaringen en neemt nota van de daarin vervatte eenzijdige verklaringen.

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Republiek Oostenrijk een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen, in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

II.   Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Republiek Oostenrijk tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, en de Helleense Republiek bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991 en 6 november 1992 zijn toegetreden, hebben de overeenkomstsluitende partijen onderstaande verklaringen aangenomen:

III.   De overeenkomstsluitende partijen nemen nota van de verklaring van de regering van de Republiek Oostenrijk inzake de overeenkomsten betreffende de toetreding van de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, en de Helleense Republiek:

Gedaan te Brussel, op achtentwintig april negentienhonderdvijfennegentig, in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal, zijnde zeven teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Republiek Oostenrijk

Voor de regering van de Portugese Republiek

OVEREENKOMST BETREFFENDE DE TOETREDING VAN HET KONINKRIJK DENEMARKEN

tot de Overeenkomst ter uitvoering van het op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990

Het KONINKRIJK BELGIË, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de FRANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, partijen bij de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, hierna genoemd „de Overeenkomst van 1990”, alsmede de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk, die door middel van de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 tot de Overeenkomst van 1990 zijn toegetreden, enerzijds,

en het KONINKRIJK DENEMARKEN, anderzijds,

Gelet op de ondertekening te Luxemburg, op negentien december negentienhonderdzesennegentig, van het protocol betreffende de toetreding van de regering van het Koninkrijk Denemarken tot het akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1985, zoals gewijzigd bij de protocollen van 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 betreffende de toetreding van de regeringen van respectievelijk de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk,

Gelet op artikel 140 van de Overeenkomst van 1990,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Bij deze overeenkomst treedt het Koninkrijk Denemarken toe tot de Overeenkomst van 1990.

Artikel 2

• 1. 

  Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 40, lid 4, van de Overeenkomst van 1990 voor het Koninkrijk Denemarken:

• 2. 

  Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst is de autoriteit als bedoeld in artikel 40, lid 5, van de Overeenkomst van 1990 voor het Koninkrijk Denemarken: het Bureau van de nationale politieprefect (Rigspolitichefen).

Artikel 3

Op het tijdstip van ondertekening van deze Overeenkomst zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 41, lid 7, van de Overeenkomst van 1990 voor het Koninkrijk Denemarken:

Artikel 4

Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst is het ministerie als bedoeld in artikel 65, lid 2, van de Overeenkomst van 1990 voor het Koninkrijk Denemarken: het ministerie van Justitie (Justitsministeriet).

Artikel 5

• 1. 

  De bepalingen van deze overeenkomst zijn niet van toepassing op de Faeröer en op Groenland.

• 2. 

  Gelet op het feit dat de Faeröer en Groenland toepassing geven aan de bepalingen inzake personenverkeer zoals deze in het kader van de Noordse Paspoortunie zijn voorzien, worden personen die de grens tussen enerzijds de Faeröer of Groenland, en anderzijds de staten die partij zijn bij de Overeenkomst van 1990 en de samenwerkingsovereenkomst met Noorwegen en IJsland, overschrijden, niet aan grenscontrole onderworpen.

Artikel 6

De bepalingen van deze overeenkomst vormen geen beletsel voor de samenwerking binnen het kader van de Noordse Paspoortunie, voorzover deze samenwerking niet indruist tegen of een belemmering vormt voor de toepassing van deze overeenkomst.

Artikel 7

• 1. 

  Deze overeenkomst dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg nedergelegd; deze geeft aan de overeenkomstsluitende partijen kennis van de nederlegging.

• 2. 

  Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van de akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring door de staten voor wie de Overeenkomst van 1990 in werking is getreden, en door het Koninkrijk Denemarken.

Voor de overige staten treedt deze overeenkomst in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van hun akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, mits deze overeenkomst overeenkomstig het bepaalde in de voorgaande alinea in werking is getreden.

• 3. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg geeft de overeenkomstsluitende partijen kennis van de datum van inwerkingtreding.

Artikel 8

• 1. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van het Koninkrijk Denemarken een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de Overeenkomst van 1990 in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

• 2. 

  De tekst van de Overeenkomst van 1990 in de Deense taal wordt aan deze overeenkomst gehecht en is op gelijke wijze authentiek als de teksten van de Overeenkomst van 1990, welke zijn opgesteld in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

Gedaan te Luxemburg, op negentien december negentienhonderdzesennegentig, in de Deense, de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal, zijnde de acht teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van het Koninkrijk Denemarken

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Republiek Oostenrijk

Voor de regering van de Portugese Republiek

SLOTAKTE

• I. 

  Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Denemarken tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 zijn toegetreden, onderschrijft de regering van het Koninkrijk Denemarken de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen.

De regering van het Koninkrijk Denemarken onderschrijft de daarin vervatte gemeenschappelijke verklaringen en neemt kennis van de daarin vervatte eenzijdige verklaringen.

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van het Koninkrijk Denemarken een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen, in de Deense, de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

II.   Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Denemarken tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 zijn toegetreden, hebben de overeenkomstsluitende partijen onderstaande verklaringen aangenomen:

III.   De overeenkomstsluitende partijen nemen nota van de verklaring van de regering van het Koninkrijk Denemarken inzake de overeenkomsten betreffende de toetreding van de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk:

De regering van het Koninkrijk Denemarken neemt kennis van de inhoud van de overeenkomsten van 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 betreffende de toetreding van respectievelijk de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk tot de Overeenkomst van 1990, alsmede van de inhoud van de aan deze overeenkomsten gehechte slotakten en verklaringen.

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van het Koninkrijk Denemarken een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van bovengenoemde overeenkomsten.

Verklaring van het Koninkrijk Denemarken inzake de overeenkomsten betreffende de toetreding van de Republiek Finland en het Koninkrijk Zweden tot de Overeenkomst van 1990.

Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst neemt de regering van het Koninkrijk Denemarken kennis van de inhoud van de overeenkomsten betreffende de toetreding van de Republiek Finland en het Koninkrijk Zweden tot de Overeenkomst van 1990, alsmede van de inhoud van de aan deze overeenkomsten gehechte slotakte en verklaringen.

Gedaan te Luxemburg, op negentien december negentienhonderdzesennegentig, in de Deense, de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal, zijnde de acht teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van het Koninkrijk Denemarken

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Republiek Oostenrijk

Voor de regering van de Portugese Republiek

VERKLARING VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN

Op negentien december negentienhonderdzesennegentig hebben de vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, het Koninkrijk Denemarken, de Bondsrepubliek Duitsland, het Koninkrijk Spanje, de Franse Republiek, de Helleense Republiek, de Italiaanse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg, het Koninkrijk der Nederlanden, de Republiek Oostenrijk en de Portugese Republiek te Luxemburg de overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Denemarken tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 zijn toegetreden, ondertekend.

Zij hebben ervan kennis genomen dat de vertegenwoordiger van de regering van het Koninkrijk Denemarken heeft verklaard zich aan te sluiten bij de verklaring welke de ministers en staatssecretarissen, vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Schengen op 19 juni 1990 hebben afgelegd, alsmede bij het besluit dat dezen op dezelfde datum ter gelegenheid van de ondertekening van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen hebben bevestigd, welke verklaring en welk besluit de regeringen van de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje, de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk hebben onderschreven.

OVEREENKOMST BETREFFENDE DE TOETREDING VAN DE REPUBLIEK FINLAND

tot de Overeenkomst ter uitvoering van het op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990

Het KONINKRIJK BELGIË, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de FRANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, partijen bij de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, hierna genoemd „de Overeenkomst van 1990”, alsmede de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk, die door middel van de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 tot de Overeenkomst van 1990 zijn toegetreden, enerzijds,

en de REPUBLIEK FINLAND, anderzijds,

Gelet op de ondertekening te Luxemburg, op negentien december negentienhonderdzesennegentig, van het protocol betreffende de toetreding van de regering van de Republiek Finland tot het akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1985, zoals gewijzigd bij de protocollen van 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 betreffende de toetreding van de regeringen van respectievelijk de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk,

Gelet op artikel 140 van de Overeenkomst van 1990,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Bij deze overeenkomst treedt de Republiek Finland toe tot de Overeenkomst van 1990.

Artikel 2

• 1. 

  Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 40, lid 4, van de Overeenkomst van 1990 voor de Republiek Finland:

• 2. 

  Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst is de autoriteit als bedoeld in artikel 40, lid 5, van de Overeenkomst van 1990 voor de Republiek Finland: het Nationaal Opsporingsbureau (keskusrikospoliisi — Centralkriminalpolisen).

Artikel 3

Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 41, lid 7, van de Overeenkomst van 1990 voor de Republiek Finland:

Artikel 4

Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst is het ministerie als bedoeld in artikel 65, lid 2, van de Overeenkomst van 1990 voor de Republiek Finland: het ministerie van Justitie (oikeusministeriö — Justitieministeriet).

Artikel 5

De bepalingen van deze overeenkomst vormen geen beletsel voor de samenwerking binnen het kader van de Noordse Paspoortunie, voorzover deze samenwerking niet indruist tegen of een belemmering vormt voor de toepassing van deze overeenkomst.

Artikel 6

• 1. 

  Deze overeenkomst dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg nedergelegd; deze geeft aan de overeenkomstsluitende partijen kennis van de nederlegging.

• 2. 

  Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van de akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring door de staten voor wie de Overeenkomst van 1990 in werking is getreden, en door de Republiek Finland.

Voor de overige staten treedt deze overeenkomst in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van hun akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, mits deze overeenkomst overeenkomstig het bepaalde in de voorgaande alinea in werking is getreden.

• 3. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg geeft de overeenkomstsluitende partijen kennis van de datum van inwerkingtreding.

Artikel 7

• 1. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Republiek Finland een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de Overeenkomst van 1990 in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

• 2. 

  De tekst van de Overeenkomst van 1990 in de Finse taal wordt aan deze overeenkomst gehecht en is op gelijke wijze authentiek als de teksten van de Overeenkomst van 1990, welke zijn opgesteld in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

Gedaan te Luxemburg, op negentien december negentienhonderdzesennegentig, in de Duitse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal, zijnde de acht teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Republiek Oostenrijk

Voor de regering van de Portugese Republiek

Voor de regering van de Republiek Finland

SLOTAKTE

• I. 

  Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Republiek Finland tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 zijn toegetreden, onderschrijft de regering van de Republiek Finland de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen.

De regering van de Republiek Finland onderschrijft de daarin vervatte gemeenschappelijke verklaringen en neemt kennis van de daarin vervatte eenzijdige verklaringen.

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van de Republiek Finland een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen, in de Duitse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

II.   Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van de Republiek Finland tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 zijn toegetreden, hebben de overeenkomstsluitende partijen onderstaande verklaringen aangenomen:

III.   De overeenkomstsluitende partijen nemen nota van de verklaring van de regering van de Republiek Finland inzake de overeenkomsten betreffende de toetreding van de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk:

Gedaan te Luxemburg, op negentien december negentienhonderdzesennegentig, in de Duitse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal, zijnde de acht teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Republiek Oostenrijk

Voor de regering van de Portugese Republiek

Voor de regering van de Republiek Finland

VERKLARING VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN

Op negentien december negentienhonderdzesennegentig hebben de vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, het Koninkrijk Spanje, de Republiek Finland, de Franse Republiek, de Helleense Republiek, de Italiaanse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg, het Koninkrijk der Nederlanden, de Republiek Oostenrijk en de Portugese Republiek te Luxemburg de overeenkomst betreffende de toetreding van de Republiek Finland tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 zijn toegetreden, ondertekend.

Zij hebben ervan kennis genomen dat de vertegenwoordiger van de regering van de Republiek Finland heeft verklaard zich aan te sluiten bij de verklaring welke de ministers en staatssecretarissen, vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Schengen op 19 juni 1990 hebben afgelegd, alsmede bij het besluit dat dezen op dezelfde datum ter gelegenheid van de ondertekening van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen hebben bevestigd, welke verklaring en welk besluit de regeringen van de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje, de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk hebben onderschreven.

OVEREENKOMST BETREFFENDE DE TOETREDING VAN HET KONINKRIJK ZWEDEN

tot de Overeenkomst ter uitvoering van het op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990

Het KONINKRIJK BELGIË, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de FRANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG en het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, partijen bij de Overeenkomst ter uitvoering van het op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, hierna genoemd „de Overeenkomst van 1990”, alsmede de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk, die door middel van de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 tot de Overeenkomst van 1990 zijn toegetreden, enerzijds,

en het KONINKRIJK ZWEDEN, anderzijds,

Gelet op de ondertekening te Luxemburg, op negentien december negentienhonderdzesennegentig, van het protocol betreffende de toetreding van de regering van het Koninkrijk Zweden tot het akkoord tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 14 juni 1985, zoals gewijzigd bij de protocollen van 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 betreffende de toetreding van de regeringen van respectievelijk de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk,

Gelet op artikel 140 van de Overeenkomst van 1990,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Bij deze overeenkomst treedt het Koninkrijk Zweden toe tot de Overeenkomst van 1990.

Artikel 2

• 1. 

  Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 40, lid 4, van de Overeenkomst van 1990 voor het Koninkrijk Zweden:

• 2. 

  Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst is de autoriteit als bedoeld in artikel 40, lid 5, van de Overeenkomst van 1990 voor het Koninkrijk Zweden: de Nationale Directie van de Zweedse Politie (Rikspolisstyrelsen).

Artikel 3

Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst zijn de ambtenaren als bedoeld in artikel 41, lid 7, van de Overeenkomst van 1990 voor het Koninkrijk Zweden:

Artikel 4

Op het tijdstip van ondertekening van deze overeenkomst is het ministerie als bedoeld in artikel 65, lid 2, van de Overeenkomst van 1990 voor het Koninkrijk Zweden: het ministerie van Buitenlandse Zaken (Utrikesdepartementet).

Artikel 5

De bepalingen van deze overeenkomst vormen geen beletsel voor de samenwerking binnen het kader van de Noordse Paspoortunie, voorzover deze samenwerking niet indruist tegen of een belemmering vormt voor de toepassing van deze overeenkomst.

Artikel 6

• 1. 

  Deze overeenkomst dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg nedergelegd; deze geeft aan de overeenkomstsluitende partijen kennis van de nederlegging.

• 2. 

  Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van de akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring door de staten voor wie de Overeenkomst van 1990 in werking is getreden, en door het Koninkrijk Zweden.

Voor de overige staten treedt deze overeenkomst in werking op de eerste dag van de tweede maand volgend op de datum van nederlegging van hun akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, mits deze overeenkomst overeenkomstig het bepaalde in de voorgaande alinea in werking is getreden.

• 3. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg geeft de overeenkomstsluitende partijen kennis van de datum van inwerkingtreding.

Artikel 7

• 1. 

  De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van het Koninkrijk Zweden een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de Overeenkomst van 1990 in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

• 2. 

  De tekst van de Overeenkomst van 1990 in de Zweedse taal wordt aan deze overeenkomst gehecht en is op gelijke wijze authentiek als de teksten van de Overeenkomst van 1990, welke zijn opgesteld in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese en de Spaanse taal.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, deze overeenkomst hebben ondertekend.

Gedaan te Luxemburg, op negentien december negentienhonderdzesennegentig, in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse en de Zweedse taal, zijnde de acht teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Republiek Oostenrijk

Voor de regering van de Portugese Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Zweden

SLOTAKTE

• I. 

  Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Zweden tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 zijn toegetreden, onderschrijft de regering van het Koninkrijk Zweden de bij ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen.

De regering van het Koninkrijk Zweden onderschrijft de daarin vervatte gemeenschappelijke verklaringen en neemt kennis van de daarin vervatte eenzijdige verklaringen.

De regering van het Groothertogdom Luxemburg zendt de regering van het Koninkrijk Zweden een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toe van de bij de ondertekening van de Overeenkomst van 1990 ondertekende slotakte, protocol en gemeenschappelijke verklaring van de ministers en staatssecretarissen, in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse en de Zweedse taal.

II.   Bij de ondertekening van de overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Zweden tot de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 zijn toegetreden, hebben de overeenkomstsluitende partijen onderstaande verklaringen aangenomen:

III.   De overeenkomstsluitende partijen nemen nota van de verklaring van de regering van het Koninkrijk Zweden inzake de overeenkomsten betreffende de toetreding van de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk:

Gedaan te Luxemburg, op negentien december negentienhonderdzesennegentig, in de Duitse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse en de Zweedse taal, zijnde de acht teksten in elk van deze talen gelijkelijk authentiek, in een origineel dat zal worden nedergelegd bij de regering van het Groothertogdom Luxemburg, die een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift daarvan aan alle overeenkomstsluitende partijen toezendt.

Voor de regering van het Koninkrijk België

Voor de regering van de Bondsrepubliek Duitsland

Voor de regering van de Helleense Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Spanje

Voor de regering van de Franse Republiek

Voor de regering van de Italiaanse Republiek

Voor de regering van het Groothertogdom Luxemburg

Voor de regering van het Koninkrijk der Nederlanden

Voor de regering van de Republiek Oostenrijk

Voor de regering van de Portugese Republiek

Voor de regering van het Koninkrijk Zweden

VERKLARING VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN

Op negentien december negentienhonderdzesennegentig hebben de vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, het Koninkrijk Spanje, de Franse Republiek, de Helleense Republiek, de Italiaanse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg, het Koninkrijk der Nederlanden, de Republiek Oostenrijk, de Portugese Republiek en het Koninkrijk Zweden te Luxemburg de overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Zweden tot de overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen ondertekende akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend te Schengen op 19 juni 1990, waartoe de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk bij de overeenkomsten van respectievelijk 27 november 1990, 25 juni 1991, 6 november 1992 en 28 april 1995 zijn toegetreden, ondertekend.

Zij hebben ervan kennis genomen dat de vertegenwoordiger van de regering van het Koninkrijk Zweden heeft verklaard zich aan te sluiten bij de verklaring welke de ministers en staatssecretarissen, vertegenwoordigers van de regeringen van het Koninkrijk België, de Bondsrepubliek Duitsland, de Franse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden te Schengen op 19 juni 1990 hebben afgelegd, alsmede bij het besluit dat dezen op dezelfde datum ter gelegenheid van de ondertekening van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen hebben bevestigd, welke verklaring en welk besluit de regeringen van de Italiaanse Republiek, het Koninkrijk Spanje, de Portugese Republiek, de Helleense Republiek en de Republiek Oostenrijk hebben onderschreven.

• 2. 

  — BESLUITEN VAN HET UITVOEREND COMITÉ EN DE CENTRALE GROEP

— VERKLARINGEN VAN HET UITVOEREND COMITÉ

2.1.   HORIZONTAAL

BESLUIT VAN HET UITVOEREND COMITÉ

van 14 december 1993

betreffende de verklaringen van de ministers en staatssecretarissen

(SCH/Com-ex(93) 10)

HET UITVOEREND COMITÉ,

Gelet op de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen, inzonderheid op artikel 132,

BESLUIT:

De verklaringen van de ministers en staatssecretarissen van 19 juni 1992 (**) en 30 juni 1993 inzake de inwerkingstelling van de Uitvoeringsovereenkomst en de vervulling van de randvoorwaarden worden bevestigd.

Gedaan te Parijs, 14 december 1993.

De voorzitter

• A. 

  LAMASSOURE

VERKLARING VAN DE MINISTERS EN STAATSSECRETARISSEN

Madrid, 30 juni 1993

SCH/M(93) 14

BESLUIT VAN HET UITVOEREND COMITÉ

van 14 december 1993

betreffende het vertrouwelijke karakter van bepaalde documenten

(SCH/Com-ex(93) 22, herz.)

HET UITVOEREND COMITÉ,

Gelet op de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen, inzonderheid op artikel 132,

BESLUIT:

Gedaan te Parijs, 14 december 1993.

De voorzitter

• A. 

  LAMASSOURE

BESLUIT VAN HET UITVOEREND COMITÉ

van 22 december 1994

betreffende de inwerkingstelling van de op 19 juni 1990 totstandgekomen Uitvoeringsovereenkomst van Schengen

(SCH/Com ex(94) 29, 2e herz.)

HET UITVOEREND COMITÉ,

Gelet op de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen, inzonderheid op artikel 2,

Gelet op artikel 131 van deze Overeenkomst,

Gelet op artikel 132 van deze Overeenkomst,

Gelet op artikel 139, lid 2, juncto de eerste en de tweede alinea van de in de slotakte van deze Overeenkomst opgenomen gemeenschappelijke verklaring inzake artikel 139,

BESLUIT:

De Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen wordt onomkeerbaar toegepast:

• 1. 

  Inwerkingstelling van de regelingen

De Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen wordt in al haar onderdelen voor de ondertekenende partijen België, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg, Nederland, alsmede voor de toetredende partijen Spanje en Portugal op 26 maart 1995 in werking gesteld.

Met ingang van deze datum zijn tussen deze overeenkomstsluitende partijen alle bepalingen van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen met bijzondere inachtneming van de besluiten van het Uitvoerend Comité betreffende

van toepassing.

Ten aanzien van de overige tot de Uitvoeringsovereenkomst toegetreden staten — Italië en Griekenland — zal op een later tijdstip een besluit worden genomen, zodra deze aan de randvoorwaarden voor de inwerkingstelling van de Uitvoeringsovereenkomst voldoen.

• 2. 

  Operationeelverklaring van het Schengeninformatiesysteem (SIS)

Per 26 maart 1995 wordt het Schengeninformatiesysteem operationeel verklaard en voor de tot directe bevraging gemachtigde autoriteiten opengesteld.

Het Sirene-handboek (doc. SCH/Com-ex(93) 8 (*******************)) ter aanvulling van het SIS vindt alsdan in al zijn onderdelen toepassing.

Op grond van de conclusies van een rapport van de stuurgroep SIS (doc. SCH/…) gaat het Uitvoerend Comité ervan uit dat het SIS op deze datum bedrijfsklaar zal zijn en dat de bestaande nationale gegevens welke in de zin van zijn op 18 oktober 1993 afgelegde verklaring als wezenlijk worden aangemerkt (doc. SCH/Com-ex(93) decl. 1 (********************)) overeenkomstig zijn op 27 juni 1994 afgelegde verklaring (doc. SCH/Com-ex(94) decl. 4, 2e herz.), alsdan zullen zijn geladen.

Vanaf die datum vervult de gemeenschappelijke controleautoriteit zoals bedoeld in artikel 115 zijn functies.

De in de Schengenuitvoeringsovereenkomst opgenomen bepalingen inzake gegevensbescherming vinden ten volle toepassing. Het Uitvoerend Comité verwijst naar de constatering van de voorlopige gemeenschappelijke controleautoriteit dat de overeenkomstsluitende partijen die de testfasen met goed gevolg hebben afgesloten, voldoen aan de voorwaarden inzake gegevensbescherming met betrekking tot de werking van het SIS.

• 3. 

  Regelingen betreffende de voorbereidingsfase (22 december 1994-26 maart 1995)

Het Uitvoerend Comité verzoekt de overeenkomstsluitende partijen die de testfasen met goed gevolg hebben afgesloten, om vóór 26 maart 1995

Het Uitvoerend Comité draagt de stuurgroep SIS op om tijdig vóór deze datum te bevestigen dat het SIS in technisch, organisatorisch en personeel opzicht operationeel is.

Het Uitvoerend Comité verzoekt de overeenkomstsluitende partijen te bevestigen dat de tot directe bevraging gemachtigde autoriteiten, welke reeds aan het Uitvoerend Comité zijn medegedeeld (doc. SCH/Com-ex(94) 18, 3e herz.), toegang tot het SIS hebben.

Het verzoekt de overeenkomstsluitende partijen gedurende deze fase vervolgens over te gaan tot het laden van andere persoonsgegevens en gegevens betreffende voorwerpen dan die welke als wezenlijk zijn aangemerkt (doc. SCH/Com-ex(94) decl. 4, 2e herz. (*********************)). De SIS-gegevensbestanden dienen permanent te worden bijgewerkt.

Het Uitvoerend Comité verzoekt de overeenkomstsluitende partijen er zorg voor te dragen, dat de luchtvaartmaatschappijen per 26 maart 1995, te weten het tijdstip voor wijziging van de luchtdienstregeling, de voor het vrije personenverkeer vereiste aanpassingsmaatregelen hebben uitgevoerd en dat de luchthavenbeheerders vóór die datum de in de regeling inzake de invoering en toepassing van de Schengenregeling op de verkeersluchthavens en secundaire luchthavens (document Com-ex(94) 17, 4e herz.) opgesomde maatregelen hebben voltooid en de organisatorische en technische voorwaarden voor het vrije personenverkeer hebben geschapen.

De overeenkomstsluitende partijen wordt verzocht de luchtvaartmaatschappijen en de luchthavenbeheerders dienaangaande te informeren.

• 4. 

  Inrichting van de toepassing van de Uitvoeringsovereenkomst na de inwerkingstelling, in het bijzonder in de beginfase van de toepassing

De toepassing van de Schengenuitvoeringsovereenkomst heeft tot doel de veiligheid voor de burgers in Europa te vergroten en tegelijkertijd de voorwaarden te scheppen voor de verwezenlijking van het vrije personenverkeer zoals bedoeld in artikel 7 A van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.

Het Uitvoerend Comité hecht dan ook bijzondere betekenis aan de beginfase van de toepassing van de Uitvoeringsovereenkomst in al haar onderdelen, te weten de eerste drie maanden te rekenen vanaf 26 maart 1995.

Elk der overeenkomstsluitende partijen is verantwoordelijk voor de implementatie, in het bijzonder voor de afschaffing van de controles aan de binnengrenzen gedurende de beginfase van de toepassing. De overeenkomstsluitende partijen informeren elkaar, plegen — indien noodzakelijk — onderling overleg en werken nauw samen.

Teneinde te beschikken over de voor het beheer van de Uitvoeringsovereenkomst noodzakelijke organisatie, besluit het Uitvoerend Comité een permanente follow-upstructuur tot stand te brengen, welke door de bestaande Centrale Groep met zijn werkgroepen en subgroepen wordt gevormd.

Het Uitvoerend Comité draagt de permanente follow-upstructuur op om gedurende de beginfase bijzonder nauwgezet toe te zien op de toepassing van de Schengenregelingen, optredende technische moeilijkheden te identificeren, te analyseren en snel op te lossen en — indien noodzakelijk — maatregelen met het oog op een doelmatigere toepassing van de Uitvoeringsovereenkomst te treffen.

Het Uitvoerend Comité draagt het voorzitterschap op, met ingang van 1 januari 1995 de werkzaamheden van deze follow-upstructuur voor te bereiden en in het bijzonder erop toe te zien dat de werkgroepen de optredende moeilijkheden identificeren en met spoed oplossingen uitwerken.

De werkgroepen van de follow-upstructuur komen tijdens de drie maanden durende beginfase van de toepassing regelmatig, zo vaak als nodig, bijeen.

Indien in een concreet geval dringende besluiten dienen te worden genomen, kan de Centrale Groep op korte termijn in beperkte samenstelling als follow-upcomité bijeenkomen. Dit comité is samengesteld uit de delegatievoorzitters van de overeenkomstsluitende partijen of uit een door elk der overeenkomstsluitende partijen aangewezen hoge ambtenaar, ondersteund door vertegenwoordigers van de werkgroepen op wie voor de oplossing van optredende moeilijkheden een beroep moet worden gedaan.

Op verzoek van een overeenkomstsluitende partij gaat de Centrale Groep tevens over tot een algemene analyse van optredende moeilijkheden en doet hij, met de medewerking van werk- en subgroepen, voorstellen tot oplossing daarvan.

Indien binnen de Centrale Groep geen overeenstemming kan worden bereikt, wordt de desbetreffende aangelegenheid aan het Uitvoerend Comité voorgelegd. De betrokken overeenkomstsluitende partijen dient daarbij de gelegenheid te worden geboden een standpunt met betrekking tot de conclusies kenbaar te maken.

Elk der overeenkomstsluitende partijen kan de Centrale Groep ook om een evaluatie van feiten verzoeken welke uitsluitend op haar grondgebied hebben plaatsgevonden.

De Centrale Groep legt het Uitvoerend Comité drie maanden na de inwerkingstelling van de Uitvoeringsovereenkomst een eerste evaluatierapport voor met betrekking tot de werking van het SIS, de effectiviteit van de controles aan de buitengrenzen, de doelmatigheid van de bestrijding van het verdovendemiddelenmisbruik, alsmede het resultaat van de politiële en justitiële samenwerking.

Voorts dient de Centrale Groep vóór 31 maart 1996 een algeheel rapport aan het Uitvoerend Comité voor te leggen.

Gedaan te Bonn, 22 december 1994.

De voorzitter

Bernd SCHMIDBAUER

BESLUIT VAN HET UITVOEREND COMITÉ

van 20 december 1995

betreffende de procedure voor toepassing van artikel 2, lid 2, van de Overeenkomst van Schengen

(SCH/Com-ex(95) 20, 2e herz.)

HET UITVOEREND COMITÉ,

Gelet op de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen, inzonderheid op artikel 132,

Gelet op artikel 2 van deze Overeenkomst,

BESLUIT:

Document SCH/I(95) 40, 6e herz. betreffende de procedure voor toepassing van artikel 2, lid 2, van de Overeenkomst wordt vastgesteld. De daarin omschreven beginselen en procedures dienen in acht te worden genomen door enige overeenkomstsluitende partij die de in artikel 2, lid 2, van de Overeenkomst opgenomen uitzonderingsbepaling wenst toe te passen en tijdelijk opnieuw controles aan haar binnengrenzen wenst in te voeren.

Gedaan te Oostende, 20 december 1995.

De voorzitter

Johan VANDE LANOTTE

PROCEDURE VOOR TOEPASSING VAN ARTIKEL 2, LID 2, VAN DE OVEREENKOMST

SCH/I(95) 40, 6e herz.

„Artikel 2

De in de Schengenuitvoeringsovereenkomst opgenomen maatregelen hebben algemeen tot doel te vermijden dat een beroep wordt gedaan op artikel 2, lid 2, van de Overeenkomst. Herinvoering van grenscontroles dient een uitzonderlijke maatregel te blijven.

• 1. 

  Procedure bij voorafgaande raadpleging (artikel 2, lid 2, eerste volzin)

Een staat die overweegt op korte termijn opnieuw binnengrenscontroles in te voeren, dient aan de overige staten een kennisgeving te doen toekomen, welke de volgende informatie bevat:

• a) 

  Gronden voor de overwogen herinvoering: De staat dient aan te geven welke gebeurtenissen een bedreiging voor zijn openbare orde of nationale veiligheid vormen.

• b) 

  Omvang van de overwogen herinvoering: De staat dient aan te geven of herinvoering van de controles aan alle grenzen dan wel slechts in bepaalde zones zal plaatsvinden.

• c) 

  Duur van de overwogen herinvoering: De staat dient aan te geven wanneer aan het besluit tot herinvoering uitvoering zal worden gegeven (nadat de raadpleging heeft plaatsgevonden) en wat de voorziene duur van de maatregel zal zijn.

• d) 

  Verzoek om raadpleging: De staat dient aan te geven welke maatregelen hij van bepaalde dan wel van alle staten verwacht om herinvoering van de controles te vermijden of, wanneer de controles opnieuw zijn ingevoerd, om de door de verzoekende staat getroffen maatregelen aan te vullen.

Kenbaarmaking van het overwogen besluit tot herinvoering dient te geschieden aan de leden van het Uitvoerend Comité en van de Centrale Groep, alsmede het secretariaatgeneraal.

Overeenkomstig het bepaalde in artikel 131, lid 2, van de Uitvoeringsovereenkomst organiseert het voorzitterschap met spoed een bijeenkomst van het Uitvoerend Comité, eventueel voorafgegaan door een vergadering van de Centrale Groep in uitgebreide dan wel beperkte samenstelling, teneinde onderlinge raadpleging tussen de staten mogelijk te maken. Indien evenwel op korte termijn reeds een bijeenkomst van het Uitvoerend Comité is gepland, hoeft geen afzonderlijke vergadering te worden georganiseerd. In dat geval wordt de voor deze bijeenkomst of vergadering voorziene agenda dienovereenkomstig aangepast.

Ingeval het besluit tot herinvoering van de controles na de raadplegingsfase wordt gehandhaafd, dient de verzoekende staat bovenvermelde betrokkenen op de hoogte te brengen van de datum van en de voorwaarden voor toepassing van de aan het bepaalde in artikel 2, lid 2, van de Uitvoeringsovereenkomst gerelateerde maatregelen.

In het kader van de overeenkomsten inzake grensoverschrijdende politiële samenwerking dienen de grensbewakingsautoriteiten van de verzoekende staat eveneens de grensbewakingsautoriteiten van de betrokken staten op de hoogte te stellen, opdat een eventuele reactie in het veld wordt versneld.

• 2. 

  Procedure bij besluit tot „onverwijld optreden” (artikel 2, lid 2, tweede volzin)

Indien een staat oordeelt dat onmiddellijke herinvoering noodzakelijk is om de openbare orde te handhaven dan wel de nationale veiligheid te waarborgen, dient deze staat aan de overige staten een kennisgeving te doen toekomen, waarvan de inhoud gelijk is aan die van de in punt 1 omschreven kennisgeving: gronden, omvang en duur van het besluit.

De in punt 1 voorziene vereisten zijn eveneens van toepassing (bepaling van de betrokkenen die in kennis dienen te worden gesteld, bilaterale contacten, enz.).

De staat dient aan te geven of hij de overige staten verzoekt ondersteunende en samenwerkingsmaatregelen te treffen.

Naar gelang van de omstandigheden wordt na de kennisgeving van het besluit zo spoedig mogelijk een bijeenkomst van het Uitvoerend Comité georganiseerd.

• 3. 

  Procedure voor verlenging dan wel terugkeer naar een normale situatie

De staat die van de procedure voor toepassing van artikel 2, lid 2, van de Uitvoeringsovereenkomst gebruik heeft gemaakt, bevestigt de datum van opheffing van de controles en legt op dat tijdstip dan wel op korte termijn een verslag betreffende de toepassing van het besluit neer.

Indien de staat evenwel van oordeel is dat de periode van toepassing van het aanvankelijke besluit dient te worden verlengd, geeft hij hiervan kennis, conform de in punt 1 of 2 vermelde procedures.

BESLUIT VAN HET UITVOEREND COMITÉ

van 7 oktober 1997

betreffende de inwerkingstelling van de Schengenuitvoeringsovereenkomst in Griekenland

(SCH/Com-ex(97) 29, 2e herz.)

HET UITVOEREND COMITÉ,

Gelet op de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen, inzonderheid op de artikelen 131 en 132,

Gelet op de toetredingsovereenkomst met Griekenland van 6 november 1992, inzonderheid op artikel 6, in verbinding met de gemeenschappelijke verklaring inzake artikel 6 in de slotakte van genoemde toetredingsovereenkomst,

Gelet op de verklaring van de ministers en staatssecretarissen van 19 juni 1992 betreffende de inwerkingstelling van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen,

Overwegende dat in de gemeenschappelijke verklaring inzake artikel 139 in de slotakte van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen, alsmede in de gemeenschappelijke verklaring in de slotakte van de toetredingsovereenkomst met Griekenland erin is voorzien dat „de Overeenkomst niet eerder in werking wordt gesteld dan nadat aan de voorwaarden voor toepassing van de Overeenkomst in de ondertekenende staten is voldaan en de controles aan de buitengrenzen effectief zijn”,

Overwegende dat het Uitvoerend Comité op 25 april 1997 andermaal zijn politieke wil om de inwerkingstelling van de Schengenuitvoeringsovereenkomst in Italië, Griekenland en Oostenrijk per 26 oktober 1997 op basis van een besluit van het Uitvoerend Comité mogelijk te maken, heeft bevestigd,

Overwegende dat de door Griekenland geboekte vooruitgang met het oog op de vervulling van de voorwaarden voor de inwerkingstelling van de Schengenuitvoeringsovereenkomst, waarin in de verklaring van 19 juni 1992 is voorzien, het mogelijk dient te maken de Schengenuitvoeringsovereenkomst in Griekenland in werking te stellen,

Gevolg gevende aan de verklaring van het Uitvoerend Comité van 24 juni 1997 betreffende de inwerkingstelling van de Schengenuitvoeringsovereenkomst in Italië, Griekenland en Oostenrijk, waarmede de vaste wil om de Schengenuitvoeringsovereenkomst voor Italië per 26 oktober 1997, alsmede voor Oostenrijk en Griekenland uiterlijk eind 1997 in werking te stellen, werd bevestigd,

Overwegende echter dat de versterkingen van de buitengrenscontroles, alsmede de aanpassing der luchthavens nog niet volledig zijn afgerond,

Zijn politieke wil bevestigend om zo spoedig mogelijk een inwerkingstelling in Griekenland te bereiken,

BESLUIT:

• I. 

  Inwerkingstelling van de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen

II.   Operationeelverklaring van het Schengeninformatiesysteem

Het Uitvoerend Comité verklaart Griekenland met ingang van 1 december 1997 operationeel. Vanaf dat tijdstip wordt het systeem voor de tot bevraging gemachtigde autoriteiten van Griekenland toegankelijk gesteld.

Gedaan te Brussel, 7 oktober 1997.

De voorzitter

BESLUIT VAN HET UITVOEREND COMITÉ

van 23 juni 1998

betreffende de vertrouwelijkheid van bepaalde documenten

(SCH/Com-ex(98) 17)

HET UITVOEREND COMITÉ,

Gelet op de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen, inzonderheid op artikel 132,

BESLUIT:

De tweede alinea van het op 14 december 1993 door het Uitvoerend Comité vastgestelde besluit (SCH/Com-ex(93) 22, herz.) wordt door de volgende alinea vervangen:

„De volgende documenten dienen vertrouwelijk te blijven: de bijlagen 5, 9 en 10 van de gemeenschappelijke visuminstructie, het gemeenschappelijk handboek, het Sirene-handboek, alsmede de drie documenten bedoeld in het besluit inzake verdovende middelen: „Versterking van de controles aan de buitengrenzen” (SCH/Stup(92) 45, laatste versie); „Gecontroleerde afleveringen” (SCH/Stup(92) 46, laatste versie); en „Maatregelen ter bestrijding van illegale uitvoer van verdovende middelen” (SCH/Stup(92) 72, laatste versie).”.

Gedaan te Oostende, 23 juni 1998.

De voorzitter

• L. 

  TOBBACK

BESLUIT VAN HET UITVOEREND COMITÉ

van 16 september 1998

betreffende de oprichting van een permanente Schengencommissie

(SCH/Com-ex(98) 26, def.)

HET UITVOEREND COMITÉ,

Gelet op de Overeenkomst ter uitvoering van het akkoord van Schengen, inzonderheid op artikel 132,

Gelet op artikel 7 van deze Overeenkomst,

Gelet op de gemeenschappelijke verklaring inzake artikel 139, zoals opgenomen in de aan deze Overeenkomst gehechte slotakte,

Overwegende dat het initiatief tot oprichting van een permanente commissie in een streven naar complementariteit met de op het niveau van de Europese Unie bestaande instrumenten past,

Met inachtneming van het beginsel van de nationale soevereiniteit,

Overwegende dat deze commissie te zijner tijd, indien nodig, dient te worden aangepast op basis van het functionele kader van de Europese Unie,

BESLUIT:

Een Permanente Schengenbeoordelings- en -toepassingscommissie (hierna „permanente commissie” genoemd) wordt opgericht, die onder toezicht van het Uitvoerend Comité ermee wordt belast, enerzijds vast te stellen dat de voorwaarden voor de inwerkingstelling van de Overeenkomst in een staat die kandidaat is voor deze inwerkingstelling, zijn vervuld, en anderzijds erover te waken dat de staten die de Overeenkomst reeds in werking hebben gesteld, het Schengenacquis correct toepassen, in het bijzonder door het opsporen van problemen en het voorstellen van oplossingen.

De permanente commissie is als enige bevoegd om rapporten op te stellen ter beoordeling van de mate van voorbereiding van de staten die kandidaat zijn voor de inwerkingstelling van Schengen, alsmede om vast te stellen of de vereiste voorwaarden voor de praktische toepassing van de Overeenkomst en de afschaffing van de controles aan de binnengrenzen vervuld zijn.

De tweede taak van de permanente commissie bestaat erin, de grondslagen ervoor te leggen dat het Uitvoerend Comité kan waken over de correcte toepassing van de Overeenkomst door de staten die deze Overeenkomst reeds in werking hebben gesteld, in het bijzonder door het opvolgen van de aanbevelingen van de buitengrenscommissies en door de follow-up van de in het jaarrapport inzake de buitengrenzen vermelde gebreken, door zich ervoor te beijveren, gezamenlijke inspanningen te ontplooien om de kwaliteit van de buitengrenscontroles te verbeteren, alsmede door ervoor te zorgen dat de toepassing van de Overeenkomst op het vlak van de politiële en justitiële samenwerking alsmede met betrekking tot het SIS wordt geoptimaliseerd. De permanente commissie zal oplossingen zoeken voor de onderkende problemen en voorstellen doen voor een tevredenstellende en optimale toepassing van de Overeenkomst. Het toezicht op de juiste toepassing van de Schengenovereenkomst blijft de exclusieve verantwoordelijkheid van de Schengenstaten. De permanente commissie dient zich derhalve te beperken tot het verrichten van toetsingen zoals omschreven in het hierna opgenomen mandaat.

Deze twee taken rechtvaardigen dat de permanente commissie twee verschillende mandaten worden verleend:

• I. 

  BEOORDELINGSCOMMISSIE VOOR DE STATEN DIE KANDIDAAT ZIJN VOOR DE INWERKINGSTELLING

• 1. 

  TAKEN VAN DE BEOORDELINGSCOMMISSIE

In het kader van haar beoordelingstaak dient de permanente commissie, telkens wanneer een staat kandidaat is voor de inwerkinstelling, een rapport op te stellen waarin de lijst van de criteria waaraan de kandidaat-staten dienen te voldoen, wordt vastgesteld. Daartoe dient meer in het bijzonder het te bereiken niveau op alle door de Overeenkomst bestreken gebieden te worden vastgesteld. Nadat deze criteria door het Uitvoerend Comité zijn goedgekeurd, dient de permanente commissie vervolgens in een ander rapport na te gaan of de staat die kandidaat is voor de inwerkingstelling, aan deze criteria voldoet en het vastgestelde niveau haalt.

Voor elk van de gebieden waarop de commissie bevoegd is, kan zij een deskundigengroep mandaat verlenen om op hun specifieke domein een rapport op te stellen. In de rapporten worden de kwalitatieve, kwantitatieve, operationele, administratieve en organisatorische aspecten behandeld en dient te worden vastgesteld, op welke punten lacunes en zwaktes bestaan en dienen daarvoor oplossingen te worden voorgesteld.

• 2. 

  DOMEINEN WAAROP DE BEOORDELINGSCOMMISSIE BEVOEGD IS

De commissie dient een omstandig en uitputtend rapport op te stellen en dient te beoordelen in hoeverre de staten die kandidaat zijn voor de inwerkingstelling, voorbereid zijn op de onderdelen vermeld in het besluit met kenmerk SCH/Com-ex(93) 10 van 14 december 1993, alsmede te waken over de vervulling van de voorwaarden voor de toepassing van het Schengenacquis. Deze beoordeling dient in het bijzonder de volgende onderdelen te omvatten:

De permanente commissie zal zich enerzijds in het bijzonder baseren op de onderstaande lijst van taken op de gebieden buitengrenzen, politiële samenwerking, SIS en visa; anderzijds zal de permanente commissie een lijst vaststellen van door de deskundigen voor de overige werkgebieden te vervullen taken:

II.   TOEPASSINGSCOMMISSIE VOOR DE STATEN DIE DE OVEREENKOMST REEDS TOEPASSEN

• 1. 

  TAKEN VAN DE TOEPASSINGSCOMMISSIE

De commissie dient het mogelijk te maken, de aan de buitengrenzen eventueel ondervonden problemen bloot te leggen en situaties te onderkennen waarin het in overeenstemming met de geest en de doelstellingen van de Overeenkomst vastgestelde niveau niet wordt gehaald. Zij dient het mogelijk te maken, de bezochte staat alsook het Uitvoerend Comité op de hoogte te stellen van de geconstateerde problemen, alsmede van de voorstellen voor het oplossen daarvan met het oog op een tevredenstellende en optimale toepassing van de Overeenkomst. Wat de sedert de inwerkingstelling van de Overeenkomst ondervonden problemen betreft, daarvoor dient de commissie technische voorstellen te formuleren ter verbetering van de controles, de veiligheid en de wederzijdse rechtshulp, óók op het gebied van uitlevering.

De commissie zal eveneens dienen na te gaan of de aanbevelingen en opmerkingen van de bezoekcommissies Buitengrenzen effect hebben gesorteerd en het mogelijk hebben gemaakt, de eventueel geconstateerde veiligheidstekorten te verhelpen. Evenzo zal de commissie zorg dienen te dragen voor de follow-up van de problemen welke zijn gereleveerd in het jaarrapport inzake de situatie aan de buitengrenzen van de staten waar de Overeenkomst in werking is gesteld.

Bij de uitvoering van haar taak zal de commissie ten slotte op soepele en objectieve wijze optreden, samenwerken met de bevoegde autoriteiten, de op nationaal niveau van toepassing zijnde juridische en deontologische regels in acht nemen en het gemeenschappelijke doel — streven naar een grotere veiligheid en inachtneming van de belangen van de overige staten die de Overeenkomst toepassen — voor ogen houden.

• 2. 

  DOMEINEN WAAROP DE TOEPASSINGSCOMMISSIE BEVOEGD IS

Voor de staten die de Overeenkomst reeds toepassen, zal de commissie een — in vergelijking met de bezoekcommissies — ruimere bevoegdheid hebben, welke evenwel op praktische aspecten gericht zal blijven. De gebieden waarop evolutie mogelijk is en welke bijgevolg in aanmerking dienen te worden genomen, bestrijken het gehele Schengenacquis en meer in het bijzonder:

De volgende aspecten zouden bij voorrang moeten worden behandeld: