Bijlagen bij COM(2013)934 - Toepassing van de netto financiële correcties voor lidstaten mbt landbouw en regionaal beleid - Hoofdinhoud
Dit is een beperkte versie
U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.
| dossier | COM(2013)934 - Toepassing van de netto financiële correcties voor lidstaten mbt landbouw en regionaal beleid. |
|---|---|
| document | COM(2013)934   |
| datum | 13 december 2013 |
Zowel in het Financieel Reglement als in de nieuwe horizontale verordening voor het GLB wordt voorzien in een hiërarchie van de soorten financiële correcties, waarbij van vaste percentages enkel dan mag worden gebruikgemaakt wanneer het becijferen of extrapoleren van correcties buitenproportionele inspanningen zou vergen.
Becijferde en geëxtrapoleerde correcties zijn momenteel gebaseerd op de bevindingen van de controleurs van DG AGRI en op informatie die tijdens de contradictoire procedure door de lidstaten is verstrekt. In de toekomst zal DG AGRI ten behoeve van dit proces over meer informatie kunnen beschikken, afkomstig van de jaarlijkse verklaringen die met ingang van het aanvraagjaar 2014 moeten worden afgeleverd door de certificeringsinstanties, waaraan de nieuwe taak van het onderzoeken van representatieve steekproeven van verrichtingen is toevertrouwd.
3.1.2.3. Kortere conformiteitsprocedure
Zonder contradictoire procedure kan volgens de wetgeving geen financiële correctie worden opgelegd. Dit betekent dat de Commissie, voorafgaand aan elke financiële nettocorrectie, de lidstaat in de gelegenheid moet stellen informatie en argumenten te verstrekken die haar oorspronkelijke bevindingen weerleggen. De huidige financiële GLB-verordening5 en de nieuwe horizontale GLB-verordening bepalen inderdaad dat "de lidstaten in de gelegenheid worden gesteld om […] aan te tonen dat de werkelijke omvang van de niet-naleving geringer is dan de Commissie in haar beoordeling stelt". Het beginsel van hoor en wederhoor tussen de controleur en de gecontroleerde is tevens een kernelement van kwaliteitsstandaarden voor controles.
Naast de contradictoire procedure, voorziet artikel 52, lid 3, van de horizontale GLB-procedure in een "procedure die tot doel heeft de respectieve standpunten tot elkaar te brengen" wanneer geen geen overeenstemming is bereikt aan het einde van de contradictoire procedure. De duur van het bemiddelingsgedeelte bedraagt maximaal 4 maanden. Het volledige proces, van het verzoek van de betrokken lidstaat tot de einduitkomst van de analyse door de Commissie van de aanbevelingen van het bemiddelingsorgaan, neemt echter minstens 6 maanden in beslag6.
De Commissie heeft actie ondernomen, en zal dat blijven doen, om de hele procedure te stroomlijnen. Ten eerste worden de aard, de inhoud en de volgorde van de verschillende stappen, en de verschillende soorten financiële correcties, nauwkeurig beschreven in de nieuwe horizontale GLB-verordening. Ten tweede bevatten de gedelegeerde handeling (berekeningsmethode en -criteria voor financiële correcties) en de uitvoeringshandelingen (modaliteiten van de conformiteitsprocedure, met bindende termijnen) bepalingen om het rechtskader verder te stroomlijnen en het risico van nodeloze vertragingen te beperken. Ten derde zal DG AGRI op grond van dat versterkte kader strikter toezien op de voortgang van de conformiteitsprocedures om een stipte naleving van de termijnen te garanderen.
Details van de beoogde procedure voor het opleggen van financiële nettocorrecties in het gemeenschappelijk landbouwbeleid worden verstrekt in bijlage 1.
In het onderstaande schema worden de opeenvolgende stappen weergegeven van een conformiteitsgoedkeuringsprocedure die tot een financiële nettocorrectie leidt volgens de nieuwe horizontale GLB-verordening. Zoals de Commissie al aangaf in haar antwoord op paragraaf 4.317 van het jaarverslag 2012 van de Europese Rekenkamer betreffende de buitensporige duur van de conformiteitsprocedure, is het mogelijk de conformiteitsprocedure aanzienlijk te bespoedigen, zodat in standaardgevallen twee jaar na de aanvankelijke controle een besluit over financiële correcties kan worden genomen.
3.1.3. Onderbreking en schorsing in het GLB zullen op één lijn worden gebracht met de fondsen in het cohesiebeleid
Na de goedkeuring van de nieuwe horizontale GLB-verordening door de wetgever zal in 2014 een nieuw rechtskader voor onderbrekingen en schorsingen in het GLB in werking treden op grond waarvan de Commissie meer bevoegdheden zal hebben om financiering door de EU te schorsen wanneer er een risico op onregelmatigheden bij betalingen is vastgesteld.
De Commissie kan dienovereenkomstig maandelijkse betalingen (ELGF) of tussentijdse betalingen (ELFPO) verlagen of schorsen indien is voldaan aan de volgende voorwaarden:
"een of meer essentiële onderdelen van het betrokken nationale controlesysteem bestaan niet of zijn niet doeltreffend als gevolg van de ernstige of aanhoudende aard van de geconstateerde tekortkomingen" (of het systeem om onrechtmatige betalingen terug te vorderen vertoont soortgelijke ernstige tekortkomingen) en:
- die tekortkomingen zijn van aanhoudende aard en hebben aanleiding gegeven tot ten minste twee besluiten om financiële correcties op te leggen,
of
- de Commissie concludeert dat de betrokken lidstaat niet in staat is om haar aanbevelingen om de situatie te verhelpen in de onmiddellijke toekomst uit te voeren overeenkomstig een plan van aanpak met duidelijke voortgangsindicatoren, op te stellen in overleg met de Commissie.
Het eerste streepje komt overeen met de huidige situatie van Verordening (EG) nr.1290/2005; het tweede streepje is nieuw. In essentie gaat het hierbij om het wetgevend antwoord op de aanbeveling die het Europees Parlement in haar kwijtingsresolutie 2011 deed om de schorsingsregels in het GLB op één lijn te brengen met die van het cohesiebeleid.
Volgens de nieuwe regels voor het ELGF mogen de maandelijkse betalingen aan de lidstaten worden voortgezet totdat de voorwaarden voor een schorsingsbesluit vervuld zijn. Het tempo van maandelijkse betalingen maakt het gebruik van een onderbrekingsprocedure onmogelijk. Voor het ELFPO zal de nieuwe verordening gemeenschappelijke bepalingen (VGB) daarnaast voorzien in de onderbreking van de tussentijdse betalingen door de gedelegeerd ordonnateur (d.w.z. de directeur-generaal) als aanvullend middel om snel te reageren bij twijfels over de wettigheid en regelmatigheid van betalingen.
Met de combinatie van beide preventieve maatregelen (onderbreking voor ELFPO, schorsing voor beide fondsen) en de financiële nettocorrecties zal de Commissie snel en effectief kunnen optreden om de EU-begroting te beschermen: er zullen geen nieuwe betalingen worden gedaan of zij zullen tijdens de schorsing worden verlaagd met het geraamde bedrag dat een risico vormt; reeds uitgevoerde onregelmatige betalingen zullen volledig worden verhaald via financiële correcties.
2. Fondsen voor het cohesiebeleid
1. Nieuwe regel voor de Commissie om financiële nettocorrecties op te leggen aan de lidstaten
Een belangrijke verandering wordt ingevoerd voor de programmeringsperiode 2014-2020. Als bepaalde voorwaarden vervuld zijn (zie artikel 145, lid 6, van de verordening gemeenschappelijke bepalingen (VGB)), moet de Commissie een besluit nemen waarbij een financiële nettocorrectie wordt opgelegd. De thans bestaande mogelijkheid voor de lidstaat om de correctie te aanvaarden en de daarbij beschikbaar komende EU-gelden te hergebruiken, zal in dat geval niet meer gelden.
In de nieuwe financiële beheerscyclus is 15 februari volgend op een boekjaar8 de afsluitingsdatum voor de toepassing van de nieuwe bepaling op financiële nettocorrecties die verband houden met uitgaven van het voorgaande boekjaar. Tegen die datum moeten de lidstaten de rekeningen van programma's, de managementverklaring, de auccountantsverklaring en de daarmee samenhangende verslagen aan de Commissie bezorgen. Dit betekent dat alle nationale controle- en verificatiewerkzaamheden moeten zijn afgerond, zodat de lidstaat de wettigheid en regelmatigheid van in de jaarrekening opgenomen uitgaven kan certificeren.
2. Financiële correcties voor onregelmatigheden / tekortkomingen die vóór 15 februari van elk jaar worden geconstateerd
De voor de programmeringsperiode 2014-2020 geldende regels betreffende financiële correcties voor onregelmatigheden die vóór 15 februari van elk jaar worden geconstateerd, zijn dezelfde als die welke in de lopende programmeringsperiode algemeen, d.w.z. ongeacht het tijdstip van vaststelling, van toepassing zijn. Het is de bedoeling de lidstaten te blijven stimuleren om onregelmatigheden op te sporen en te corrigeren en de bedragen in kwestie uit de aan de Commissie gedeclareerde uitgaven te weren en zodoende te voorkomen dat EU-middelen verloren gaan.
Onregelmatige uitgaven die bij nationale controles of audits ontdekt worden, moeten worden afgetrokken van de rekeningen die tegen 15 februari van elk jaar aan de Commissie worden overgelegd. In dat geval mogen de lidstaten de correctiebedragen hergebruiken voor nieuwe subsidiabele acties in het kader van het programma, zoals in de huidige programmeringsperiode.
Wanneer bij EU-uitgavencontroles vóór de overlegging van gecertificeerde rekeningen aan de Commissie onregelmatigheden worden ontdekt die financiële correctie vereisen, zijn zoals in de huidige periode twee scenario's mogelijk. Als de lidstaat het eens is met de financiële correctie en maatregelen treft, mag hij de correctiebedragen hergebruiken voor nieuwe subsidiabele acties (artikel 145, lid 4, VGB). Als de lidstaat de correctie betwist, zal de Commissie een besluit tot toepassing van een financiële correctie nemen na afloop van de contradictoire procedure waarin artikel 145 VGB voorziet. Deze financiële correctie zal altijd een nettocorrectie zijn en de toewijzing aan het programma en de lidstaat zal naar evenredigheid worden verlaagd. Dit bedrag zal door de lidstaat niet kunnen worden hergebruikt.
3. Wettigheids- en regelmatigheidstoetsing door de Commissie op basis van de tegen 15 februari van elk jaar ingediende rekeningen, auditverklaring en begeleidende documenten
De nieuwe bepaling inzake de jaarlijkse verslaglegging door de lidstaten en financiële nettocorrecties zal veranderingen teweegbrengen in de manier waarop de Commissie zich van haar verantwoordelijkheid kwijt. De Commissie zal de auditverklaringen (de elementen betreffende het functioneren van de systemen en de wettigheid en regelmatigheid) en de jaarlijkse controleverslagen, met inbegrip van de gerapporteerde foutenpercentages, alsook de beheersverklaringen en de jaarlijkse samenvattingen onderzoeken en evalueren binnen drie maanden na ontvangst van deze documenten (die uiterlijk 15 februari moeten worden ingediend). Vervolgens zal zij een risico-inschatting maken en op basis daarvan haar controleplan opstellen, met opgave van de voor geselecteerde programma's vereiste controles en audits.
De Commissie zal de op een risico-inschatting gebaseerde controles en audits uitvoeren vóór het einde van het kalenderjaar waarin de lidstaat de auditverklaringen, beheersverklaringen en begeleidende documenten heeft ingediend. Zij zal zich er via administratieve controles en controles ter plaatse en hercontroles van steekproeven van nationale controles van vergewissen of de verstrekte informatie betrouwbaar is en een solide basis vormt voor het verkrijgen van zekerheid omtrent de wettigheid en regelmatigheid. Er zal voorrang worden gegeven aan controleprogramma's met een materiële impact op de betalingen van de Commissie voor het respectieve fonds in het boekjaar. Bij het bepalen van de op een risico-inschatting gebaseerde controleprioriteiten zal er ook rekening mee worden gehouden hoe de lidstaten in het verleden hebben gepresteerd.
4. Vaststelling bij EU-controles van onregelmatigheden die wijzen op een ernstige tekortkoming na 15 februari van elk jaar
Als bij controles door de EU (Commissie of Europese Rekenkamer ) na 15 februari van elk jaar onregelmatigheden worden ontdekt die wijzen op een ernstige tekortkoming met gevolgen voor het betrokken boekjaar, is de Commissie ertoe gehouden een formeel besluit te nemen waarbij een financiële correctie wordt opgelegd als aan de criteria van de verordening is voldaan. De Commissie beschikt in dezen niet over een beoordelingsmarge. De resulterende financiële correctie is altijd een nettocorrectie.Dit betekent dat de toewijzing aan het programme en de totale toewijzing aan de lidstaat automatisch worden verminderd met het correctiebedrag, ook als de lidstaat tijdens de contradictoire procedure akkoord gaat met de uitkomst van de controle en de financiële correctie. Dit sluit bijgevolg uit dat de betrokken lidstaat het bedrag dat het voorwerp uitmaakt van een dergelijke financiële nettocorrectie hergebruikt voor een ander programma.
De criteria van de verordening die de Commissie ertoe verplichten een financiële nettocorrectie op te leggen, zijn als volgt:
- achter de bij EU-controles ontdekte onregelmatigheden gaat een ernstige tekortkoming schuil met gevolgen voor een boekperiode waarvoor de lidstaat een beheersverklaring en een auditverklaring heeft overgelegd waarin het probleem niet is gesignaleerd;
- in de tijd tussen 15 februari en de ontdekking bij EU-controles heeft de lidstaat het probleem (en de passende maatregelen) niet gesignaleerd in andere aan de Commissie verstrekte controleverslagen noch passende corrigerende maatregelen getroffen.
Wanneer de criteria voor het opleggen van een financiële nettocorrectie zijn vervuld, heeft de lidstaat, voordat de Commissie een correctiebesluit neemt, het recht om binnen twee maanden9 opmerkingen te maken en alle andere relevante informatie te verstrekken tijdens een hoorzitting. Het tijdschema voor deze contradictoire procedure met de lidstaat is bij de verordening vastgesteld. Ongeacht of de lidstaat na afloop daarvan al dan niet instemt met het standpunt van de Commissie over de voorgeschreven financiële correctie, is de Commissie ertoe gehouden binnen uiterlijk zes maanden na de hoorzitting met de lidstaat een formeel besluit te nemen.
Definitie van "ernstige tekortkoming"
Omwille van de rechtszekerheid wordt het begrip "ernstige tekortkoming in het daadwerkelijke functioneren van het beheers- en controlesysteem" in de VGB zelf gedefinieerd (artikel 2). Het komt erop neer dat een tekortkoming ten aanzien van een essentieel vereiste als ernstig wordt aangemerkt wanneer deze het systeem blootstelt aan een risico van materiële fouten.
Artikel 2, 39), van de VGB:
…
"ernstige tekortkoming in het daadwerkelijke functioneren van het beheers- en controlesysteem", voor de tenuitvoerlegging van de Fondsen en het EFMZV in het kader van deel vier: tekortkoming waarvoor aanzienlijke verbeteringen in het systeem nodig zijn, die de Fondsen en het EFMZV blootstellen aan een aanmerkelijk risico van onregelmatigheden, en waarvan het bestaan niet verenigbaar is met een zonder voorbehoud goedkeurende auditverklaring over de goede werking van het beheers- en controlesysteem."
…
De VGB geeft de Commissie de bevoegdheid om in een gedelegeerde handeling nadere bepalingen over de criteria voor het beoordelen van het functioneren van de beheers- en controlesystemen, de criteria voor het bepalen van de hoogte van de toe te passen financiële correctie en criteria voor de toepassing van vaste percentages of geëxtrapoleerde financiële correcties vast te leggen. De gedelegeerde handeling zal algemeen van toepassing zijn, ongeacht het tijdstip waarop tekortkomingen worden vastgesteld.
De basis voor de gedelegeerde handeling bestaat uit het huidige toetsingskader voor de beoordeling of beheers- en controlesystemen aan de essentiële vereisten voldoen en voor de bepaling van de hoogte van vaste percentages. De Commissie zal dus ten opzichte van de huidige programmeringsperiode over een stevigere wettelijke basis beschikken en is voornemens de gedelegeerde handeling begin februari 2014 vast te stellen. Alle betrokkenen bij de programma's zullen dus ruim van tevoren kennis kunnen nemen van de beoordelingscriteria en de hoogte van de vaste percentages.
De benadering die de Commissie vooropstelt, is dat zij op basis van haar beoordeling van de essentiële eisen die aan systemen worden gesteld (zie diagram hierna) tot het bestaan van een ernstige tekortkoming zal besluiten als ten minste één van de hoofdvereisten (vet weergegeven in het diagram) of twee van de andere essentiële vereisten als slechts gedeeltelijk functionerend of niet functionerend worden beoordeeld. In dergelijke gevallen zal zij een correctie met een vast percentage toepassen, tenzij de lidstaat binnen vier maanden een preciezere raming van het risico kan bezorgen, gebaseerd op een audit van een geschikte representatieve steekproef van de uitgaven in kwestie, die dan als uitgangspunt voor een geëxtrapoleerde correctie kan dienen.
Het is de bedoeling dat de huidige vaste percentages voor forfaitaire correcties zouden worden gehandhaafd: 5%, 10%, 25% en 100%. Deze benadering voor de toepassing van forfaitaire correcties is bekrachtigd door de jurisprudentie van het Hof van Justitie.
Hoe dan ook dient overeenkomstig de VGB bij elk besluit waarbij een financiële correctie wordt toegepast, ongeacht de hoogte daarvan, rekening te worden gehouden met het proportionaliteitsbeginsel en met het resterende risico voor de begroting van de Unie. Daarom kan de Commissie in uitzonderlijke gevallen een intermediair correctiepercentage (bv. 20 of 50%) toepassen.
Verhoogd correctiepercentage bij zich herhalende tekortkomingen
Voor gevallen waarin bij EU-controles wordt vastgesteld dat dezelfde tekortkomingen zich herhalen ondanks een eerdere financiële correctie, wil de Commissie in de gedelegeerde handeling een bepaling opnemen op grond waarvan een hoger correctiepercentage dan bij de eerste correctie kan worden toegepast. Hiermee zal een duidelijk signaal aan de lidstaten worden gegeven dat zij hun beheers- en controlesystemen snel en duurzaam moeten aanpassen nadat een ernstige tekortkoming is geconstateerd.
Details van de beoogde procedure voor het opleggen van financiële nettocorrecties in het cohesiebeleid worden verstrekt in bijlage 2.
5. Convergentie van goede praktijken voor het toezichtsysteem van de Commissie bij gedeeld beheer
De belangrijkste preventieve middelen waarin de wetgeving voorziet om de lidstaten ertoe aan te sporen doeltreffende beheers- en controlesystemen te installeren, bestaan voor de periode 2007-2013 uit de procedures om betalingen te onderbreken of betalingen voor (een deel van) een operationeel programma te schorsen. De Commissie is van mening dat deze procedures cruciaal zijn geweest om de foutenpercentages wezenlijk te verbeteren ten opzichte van de periode 2000-2006.
Onderbrekings- en schorsingsprocedures 2012-2013
| EFRO en Cohesiefonds | ESF | |
| Waarschuwingen | 175 | 16 |
| Onderbrekingen | 184 | 60 |
| Pre-schorsingen | 137 | 34 |
| Schorsingsbesluiten | 6, betreffende 13 programma's | 11, betreffende 11 programma's |
De bij het terugdringen van de foutenpercentages geboekte vooruitgang is evenwel ontoereikend gebleken, en voor de komende programmeringsperiode zullen de bestaande preventieve instrumenten worden aangevuld met krachtigere corrigerende maatregelen, waarbij bestaande goede praktijken worden uitgebreid tot alle beleidsterreinen waar met gedeeld beheer wordt gewerkt.
De belangrijkste onderdelen van het toezichtsysteem van de Commissie voor de programmeringsperiode 2014-2020 zijn bijgevolg:
- onderbrekingen en schorsingen (respectievelijk art. 82 en 142 VGB), middelen die in de huidige programmeringsperiode 2007-2013 voor het cohesiebeleid bestaan;
- verplichte financiële nettocorrecties voor ernstige systemische tekortkomingen op grond van een nieuwe bepaling in de VGB (artikel 145, lid 7).
Met de invoering van een rechtsgrondslag voor verplichte financiële nettocorrecties onder bepaalde voorwaarden in de komende programmeringsperiode wordt een zwak punt in het huidige rechtskader, waarop het Europees Parlement en de Raad in hun aanbevelingen naar aanleiding van de kwijting hebben gewezen, verholpen. Het afschrikkende effect van de nieuwe regels voor financiële nettocorrecties, op grond waarvan hergebruik van de ingehouden correctiebedragen niet meer mogelijk is en de lidstaten het geld bijgevolg verliezen, zal aanzienlijk sterker zijn dan in de huidige periode het geval is en een krachtige stimulans vormen om effectieve controleregelingen te installeren.
Deze convergentie met werkmethoden die in het gemeenschappelijk landbouwbeleid reeds bestaan, zal het wettelijk instrumentarium waarover de Commissie beschikt om haar rol van toezichthouder in het cohesiebeleid te spelen, ook wat het correctieve deel betreft, verder aanvullen en verder bijdragen tot de harmonisering van het wettelijk kader op de gebieden van de EU-begroting waar met gedeeld beheer wordt gewerkt.
1 In de brief werd ook verwezen naar de Mededeling over de bescherming van de EU-begroting (COM(2013) 682 final/2) van 30 september 2013, waarom het Europees Parlement had verzocht in haar resolutie over de kwijtingsprocedure voor het begrotingsjaar 2011.
2 Onder het Europees Landbouwgarantiefonds (ELGF) worden de kredieten "naar gelang van de oorsprong" toegewezen (art. 174, lid 1, FR) en in het geval van financieringsinstrumenten "voor hetzelfde financieringsinstrument gebruikt" (art. 140, lid 6, FR).
3 De Commissie trof in 2012 drie conformiteitsbeschikkingen, die leidden tot financiële correcties ad 651 miljoen euro (503 miljoen euro voor het ELGF en 148 miljoen euro voor Elfpo). Het gemiddelde bedrag aan financiële correcties lag gedurende de laatste periode van vijf jaar (2008-2012) 30 % hoger dan in de voorgaande periode (2003-2007), waarbij rekening wordt gehouden met de toename van de begroting tussen die twee perioden.
4 Jaarverslag van de Europese Rekenkamer over het begrotingsjaar 2012, paragraaf 4.30: "Het systeem van forfaitaire correcties houdt onvoldoende rekening met de aard en de ernst van de overtreding, aangezien dezelfde forfaitaire correctie van 5 % wordt toegepast, ongeacht of de gebreken werden aangetroffen in één enkele essentiële controle of in meerdere van dergelijke controles."
5 De termijn kan in uitzonderlijke omstandigheden worden verlengd tot 1 maart op verzoek van de lidstaat (zie artikel 59, lid 5, van het Financieel Reglement, Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad).
6 En langer wanneer de hele zaak opnieuw moet worden onderzocht.
7 Jaarverslag van de Europese Rekenkamer over het begrotingsjaar 2012, paragraaf 4.31: "Met name met het oog op de tenuitvoerlegging van de GLB-hervorming zal de Commissie zich blijven inspannen om het proces te verbeteren en te versnellen, waarbij zij zowel de noodzaak de kwaliteitsnormen te handhaven als het recht van antwoord van de lidstaat in acht zal nemen."
8 De termijn kan in uitzonderlijke omstandigheden worden verlengd tot 1 maart op verzoek van de lidstaat (zie artikel 59, lid 5, van het Financieel Reglement, Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad).
9 Verlengd met nog eens twee maanden wanneer een geëxtrapoleerde correctie of een vast percentage wordt voorgesteld, om de lidstaat in de gelegenheid te stellen aan te tonen dat de werkelijke omvang van de onregelmatigheid geringer is dan de Commissie in haar beoordeling stelt.
NL NL