Overwegingen bij COM(2022)571 - Verzamelen en delen van gegevens met betrekking tot kortetermijnverhuur van accommodatie

Dit is een beperkte versie

U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.

 
 
(1) Diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie door verhuurders vormen al vele jaren een aanvulling op andere accommodatiediensten, zoals hotels, hostels of bed and breakfasts. Het aantal diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie neemt in de hele Unie aanzienlijk toe als gevolg van de opkomst van de platformeconomie. Hoewel diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie veel mogelijkheden creëren voor gasten, verhuurders en het hele toeristische ecosysteem, heeft de snelle groei ervan ook geleid tot bezorgdheid en uitdagingen, met name voor lokale gemeenschappen en overheden. Een van de voornaamste uitdagingen is het gebrek aan betrouwbare informatie over diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie, zoals de identiteit van de verhuurder, de locatie van de aangeboden accommodatie en de duur van het verblijf, waardoor het voor de autoriteiten moeilijk is om de effecten van de diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie te beoordelen en passende en evenredige beleidsreacties te ontwikkelen en te handhaven.

(2) Overheden op nationaal, regionaal en lokaal niveau nemen steeds vaker maatregelen om gegevens te verkrijgen van verhuurders en onlineplatforms voor kortetermijnverhuur door registratieregelingen en andere transparantievereisten op te leggen, onder meer aan onlineplatforms voor kortetermijnverhuur. De wettelijke verplichtingen met betrekking tot het genereren en delen van gegevens verschillen echter aanzienlijk binnen en tussen de lidstaten wat betreft het toepassingsgebied en de frequentie ervan, alsook wat betreft de daarmee verband houdende procedures. De overgrote meerderheid van de onlineplatforms die optreden als tussenpersoon bij het aanbieden van diensten voor kortetermijnverhuur van accommodatie, bieden hun diensten aan over de grenzen heen, op de gehele interne markt. Als gevolg van uiteenlopende transparantievereisten wordt de volledige verwezenlijking van het potentieel van diensten voor kortetermijnverhuur van accommodatie belemmerd en wordt de goede werking van de interne markt negatief beïnvloed. Om tot meer geharmoniseerde voorschriften en vereisten te komen en te zorgen voor een eerlijke, ondubbelzinnige en transparante verlening van diensten voor kortetermijnverhuur van accommodatie, als onderdeel van de inspanningen om een evenwichtig toeristisch ecosysteem binnen de interne markt te bevorderen, moet op het niveau van de Unie een uniforme en gerichte reeks voorschriften worden vastgesteld.

(3) Daarom moeten geharmoniseerde voorschriften inzake het genereren en delen van gegevens over diensten voor kortetermijnverhuur van accommodatie worden vastgesteld om de toegang tot en de kwaliteit van gegevens voor overheidsinstanties over het aanbieden van diensten voor kortetermijnverhuur van accommodatie te verbeteren, hetgeen die instanties in staat moet stellen op doeltreffende en evenredige wijze beleid inzake dergelijke diensten te ontwikkelen en uit te voeren.

(4) Er moeten voorschriften worden vastgesteld om de transparantievereisten voor het aanbieden van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie via onlineplatforms voor kortetermijnverhuur te harmoniseren in gevallen waarin de lidstaten besluiten dergelijke transparantievereisten op te leggen. Dienovereenkomstig moeten geharmoniseerde voorschriften worden vastgesteld voor registratieregelingen en vereisten voor gegevensuitwisseling met betrekking tot onlineplatforms voor kortetermijnverhuur die van toepassing zijn indien de lidstaten besluiten dergelijke regelingen of vereisten in te voeren. Om te zorgen voor een doeltreffende harmonisatie en een uniforme toepassing van de voorschriften, zullen de lidstaten buiten het specifieke kader dat in deze verordening wordt vastgesteld geen wetgeving betreffende de toegang tot gegevens van onlineplatforms voor kortetermijnverhuur kunnen vaststellen. Doel daarvan is ervoor te zorgen dat de lidstaten de verzoeken in kwestie niet reguleren zonder de nodige registratieregelingen, databanken en centrale digitale toegangspunten in te voeren en om evenredige, privacyconforme en veilige gegevensuitwisseling door onlineplatforms voor kortetermijnverhuur binnen de interne markt te vergemakkelijken. Deze verordening doet geen afbreuk aan de bevoegdheid van de lidstaten om vereisten voor markttoegang vast te stellen en te handhaven met betrekking tot het aanbieden van diensten voor kortetermijnverhuur van accommodatie door verhuurders, met inbegrip van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften, minimumnormen voor kwaliteit of kwantitatieve beperkingen, mits die vereisten noodzakelijk en evenredig zijn om de doelstellingen van algemeen belang te beschermen, overeenkomstig de bepalingen van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad 25 . De beschikbaarheid van betrouwbare gegevens op uniforme basis moet de lidstaten ondersteunen bij de ontwikkeling van beleid en regelgeving die in overeenstemming zijn met het recht van de Unie. Zoals uit de rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie blijkt, zijn de lidstaten verplicht eventuele beperkingen van de markttoegang voor verhuurders te rechtvaardigen op basis van gegevens en bewijsmateriaal.

(5) Deze verordening is niet bedoeld om de naleving van de douane- of belastingregels te waarborgen en laat de bevoegdheden van de lidstaten op het gebied van strafbare feiten onverlet. Deze verordening doet derhalve geen afbreuk aan de bevoegdheden van de lidstaten of de Unie op die gebieden, of aan instrumenten van nationaal recht of Unierecht die op grond van die bevoegdheden zijn vastgesteld voor de toegang tot en het delen en het gebruik van gegevens op die gebieden. Daarom moet een mogelijk toekomstig gebruik van overeenkomstig deze verordening verwerkte persoonsgegevens voor rechtshandhaving of voor belasting- en douanedoeleinden worden uitgesloten.

(6) Deze verordening moet van toepassing zijn op diensten die bestaan uit de, al dan niet beroepsmatige, kortetermijnverhuur van gemeubileerde accommodatie tegen een vergoeding. Diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie kunnen bijvoorbeeld betrekking hebben op een kamer in het hoofdverblijf van de verhuurder, die tijdens het verblijf van de gast in de accommodatie aanwezig is, op een hoofd- of tweede verblijf van een verhuurder dat voor een beperkt aantal dagen per jaar wordt verhuurd, of op een of meer onroerende goederen die door de verhuurder zijn gekocht als investering en die voor korte perioden worden verhuurd, doorgaans voor minder dan een jaar gedurende het hele jaar. Het verstrekken van gemeubileerde accommodatie voor meer langdurig gebruik, doorgaans voor één jaar of langer, moet niet als kortetermijnverhuur worden beschouwd. Diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie zijn niet beperkt tot eenheden die worden verhuurd voor toeristische of vrijetijdsdoeleinden, maar moeten ook korte verblijven voor andere doeleinden, zoals zakelijke of studiedoeleinden, omvatten. 

(7) De in deze verordening vastgestelde voorschriften mogen niet van toepassing zijn op hotels en soortgelijke toeristische accommodaties, met inbegrip van resorts, suite- of appartementenhotels, hostels of motels, aangezien hun diensten reeds onder de bestaande transparantie- en rapportageverplichtingen vallen, met name uit hoofde van Verordening (EU) nr. 692/2011 van het Europees Parlement en de Raad 26 . Accommodatie die wordt verstrekt op kampeer- en caravanterreinen, zoals tenten, caravans of kampeerauto’s, mag evenmin onder deze voorschriften vallen, aangezien dergelijke accommodatie zich gewoonlijk bevindt op speciaal daarvoor bestemde plaatsen, zoals kampeerterreinen of caravanparken, en de gevolgen ervan voor de huisvesting niet vergelijkbaar zijn met die van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie.

(8) De in deze verordening vastgestelde voorschriften moeten van toepassing zijn op onlineplatforms in de zin van artikel 3, punt i), van Verordening (EU) 2022/2065 van het Europees Parlement en de Raad 27 , die gasten in staat stellen overeenkomsten op afstand te sluiten met verhuurders voor het aanbieden van diensten voor kortetermijnverhuur van accommodatie. Daarom moeten webpagina’s die verhuurders verbinden met gasten zonder verder een rol te spelen bij het aangaan van directe transacties, van het toepassingsgebied van deze verordening worden uitgesloten. Onlineplatforms die zonder daar een vergoeding voor te vragen, optreden als tussenpersoon voor diensten voor kortetermijnverhuur van accommodatie (bijvoorbeeld onlineplatforms die als tussenpersoon optreden bij de uitwisseling van woningen) vallen niet onder deze voorschriften, aangezien de voorschriften alleen betrekking hebben op diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie die tegen betaling worden verleend.

(9) Door middel van registratieprocedures kunnen de bevoegde autoriteiten informatie verzamelen over verhuurders en eenheden met betrekking tot de kortetermijnverhuur van accommodatie. Met het registratienummer, dat een unieke identificatiecode is van een verhuurde eenheid, moet ervoor worden gezorgd dat de door platforms verzamelde en gedeelde gegevens correct kunnen worden gekoppeld aan verhuurders en eenheden. Daarom moeten de bevoegde autoriteiten, wanneer zij gegevens willen ontvangen van aanbieders van onlineplatforms voor kortetermijnverhuur, op nationaal, regionaal of lokaal niveau registratieprocedures voor verhuurders en hun eenheden kunnen instellen of handhaven.

(10) Om te ervoor te zorgen dat de bevoegde autoriteiten de informatie en gegevens verkrijgen die zij nodig hebben, zonder dat aan onlineplatforms en verhuurders onevenredige lasten worden opgelegd, is het noodzakelijk een gemeenschappelijke aanpak voor de registratieprocedures in de lidstaten vast te stellen die beperkt is tot basisinformatie aan de hand waarvan de eenheid en de verhuurder kunnen worden geïdentificeerd. Daartoe moeten de lidstaten ervoor zorgen dat aan verhuurders en eenheden bij de indiening van alle relevante informatie en documenten een registratienummer wordt toegewezen. Om die registratieprocedures af te handelen, moeten verhuurders zichzelf kunnen identificeren en authenticeren met behulp van elektronische identificatiemiddelen die zijn afgegeven in het kader van een aangemeld stelsel voor elektronisch identificatie overeenkomstig Verordening (EU) nr. 910/2014 van het Europees Parlement en de Raad 28 .

(11) De verhuurders moeten informatie over zichzelf en over de eenheden die zij voor de kortetermijnverhuur van accommodatie aanbieden en andere noodzakelijke informatie verstrekken, zodat de bevoegde autoriteiten op de hoogte zijn van de identiteit van de verhuurder en zijn contactgegevens, alsook van de locatie, het type (bv. huis, appartement, kamer) en de kenmerken van de eenheid. Dergelijke informatie is nodig om de traceerbaarheid van de verhuurders en aangeboden eenheden te waarborgen. In de beschrijving van de kenmerken van de eenheid moet worden aangegeven of de eenheid geheel of gedeeltelijk wordt aangeboden en of de verhuurder de eenheid gebruikt voor woondoeleinden (als hoofd- of tweede woning) of voor andere doeleinden. Verhuurders moeten ook informatie verstrekken over het maximumaantal gasten dat de eenheid kan huisvesten.

(12) De lidstaten moeten van verhuurders kunnen vereisen dat zij aanvullende informatie en documentatie indienen waaruit blijkt dat zij voldoen aan de voorschriften van het nationale recht, zoals voorschriften inzake gezondheid, veiligheid en consumentenbescherming. Met name kunnen de lidstaten, om gelijke toegang en inclusie te waarborgen, van verhuurders vereisen dat zij informatie verstrekken over de toegankelijkheid voor personen met een handicap van de eenheden die voor kortetermijnverhuur worden aangeboden, in verband met nationale of lokale toegankelijkheidsvoorschriften. Dergelijke vereisten moeten echter in overeenstemming zijn met de beginselen van non-discriminatie en evenredigheid, wat betekent dat zij passend en noodzakelijk moeten zijn om een legitieme regelgevingsdoelstelling te verwezenlijken, en met het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en Richtlijn 2006/123/EG. Voorts moeten de lidstaten verhuurders informatievereisten kunnen opleggen die voldoen aan het recht van de Unie met betrekking tot kwesties die niet onder deze verordening vallen, zoals onbezoldigd verblijf, ook wanneer de verhuur betrekking heeft op kwetsbare personen, zoals vluchtelingen of personen die tijdelijke bescherming genieten.

(13) Wanneer de via de registratieprocedure door verhuurders verstrekte informatie en documentatie gedurende een beperkte periode geldig is, bijvoorbeeld in het geval van een identiteitsdocument of een brand- of ander veiligheidscertificaat, moeten de verhuurders de informatie of documentatie kunnen actualiseren. Indien een verhuurder de geactualiseerde informatie en documentatie niet indient, moeten de bevoegde autoriteiten de bevoegdheid hebben om de geldigheid van het registratienummer op te schorten totdat de geactualiseerde informatie of documentatie is ingediend. De door de verhuurder ingediende informatie en documentatie moeten worden bewaard gedurende de gehele geldigheidsperiode van het registratienummer en tot maximaal een jaar na het verzoek van de verhuurder om een eenheid uit het register te verwijderen, zodat de bevoegde autoriteiten ook na de verwijdering van de eenheid uit het register de desbetreffende controles kunnen uitvoeren. 

(14) De informatie en documentatie die de verhuurders via de registratieprocedure verstrekken, mogen pas na de afgifte van het registratienummer door de bevoegde autoriteiten worden geverifieerd. Het is passend verhuurders in staat te stellen om de verstrekte informatie en documentatie die door een bevoegde autoriteit als onvolledig of onjuist wordt beschouwd, binnen een redelijke termijn te corrigeren. Indien de verhuurder de informatie en documentatie niet binnen de aangegeven termijn corrigeert, moet de bevoegde autoriteit de bevoegdheid hebben om de geldigheid van het registratienummer op te schorten. De bevoegde autoriteit moet de bevoegdheid hebben om de geldigheid van het registratienummer ook op te schorten in gevallen waarin zij van oordeel is dat er duidelijke en ernstige twijfel bestaat over de echtheid en geldigheid van de door de verhuurder verstrekte informatie of documentatie. In die gevallen moeten de bevoegde autoriteiten de verhuurders in kennis stellen van hun voornemen om de geldigheid van het registratienummer op te schorten en van de redenen daarvoor. Verhuurders moeten de mogelijkheid hebben te worden gehoord en, in voorkomend geval, de verstrekte informatie en documentatie binnen een redelijke termijn te corrigeren. Wanneer de geldigheid van het registratienummer is opgeschort, moeten de bevoegde autoriteiten de bevoegdheid hebben om onlineplatforms voor kortetermijnverhuur te gelasten de publicatie van de betrokken eenheid onverwijld te verwijderen of ontoegankelijk te maken. Bij die gelasting moet alle informatie worden vermeld die nodig is om de publicatie te identificeren, met inbegrip van de individuele uniform resource locator (URL) van de publicatie.

(15) Indien een registratieprocedure van toepassing is, moeten de verhuurders worden verplicht hun registratienummers te verstrekken aan onlineplatforms voor kortetermijnverhuur, deze in elke publicatie van de eenheid te vermelden en het registratienummer van de eenheid aan de gasten te verstrekken. Indien een registratieprocedure van toepassing is, moeten de lidstaten ervoor zorgen dat het nationale recht de bevoegde autoriteiten in staat stelt onlineplatforms voor kortetermijnverhuur te gelasten publicaties van eenheden die zonder registratienummer of met een ongeldig registratienummer worden aangeboden, te verwijderen.

(16) Artikel 31 van Verordening (EU) 2022/2065 bevat bepaalde zorgvuldigheidsvereisten voor aanbieders van onlineplatforms die consumenten in staat stellen overeenkomsten op afstand te sluiten met handelaren. Die vereisten zijn van toepassing op onlineplatforms voor kortetermijnverhuur met betrekking tot diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie die worden aangeboden door verhuurders die als handelaar kunnen worden aangemerkt. De sector kortetermijnverhuur van accommodatie wordt echter gekenmerkt door het feit dat de verhuurders vaak particulieren zijn die op incidentele basis kortetermijnverhuur van accommodatie aan andere particulieren aanbieden, en niet noodzakelijkerwijs voldoen aan de criteria om krachtens het recht van de Unie als “handelaar” te worden aangemerkt. In overeenstemming met het concept en de doelstelling van “op conformiteit gericht ontwerp” van artikel 31 van Verordening (EU) 2022/2065, en om de bevoegde autoriteiten in staat te stellen te verifiëren of aan de toepasselijke registratieverplichtingen is voldaan, is het daarom passend specifieke voorwaarden in verband met op conformiteit gericht ontwerp toe te passen in het kader van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie, met inbegrip van diensten die worden aangeboden door verhuurders die op grond van het recht van de Unie niet als handelaar kunnen worden aangemerkt. Onlineplatforms voor kortetermijnverhuur moeten ervoor zorgen dat geen diensten worden aangeboden indien er geen registratienummer is verstrekt, in gevallen waarin een verhuurder verklaart dat een dergelijk registratienummer van toepassing is. Dit mag niet neerkomen op een verplichting voor onlineplatforms voor kortetermijnverhuur om in het algemeen toezicht te houden op de diensten die verhuurders via hun platform aanbieden, noch op een algemene onderzoeksverplichting om de juistheid van het registratienummer te beoordelen voorafgaand aan de publicatie van het aanbod van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie.

(17) Indien bevoegde autoriteiten van onlineplatforms voor kortetermijnverhuur informatie wensen te ontvangen over de activiteiten van verhuurders, moeten zij daartoe een registratieprocedure instellen of handhaven.

(18) Bevoegde autoriteiten die van onlineplatforms voor kortetermijnverhuur informatie wensen te ontvangen over de activiteiten van verhuurders en over registratiesystemen beschikken, moeten op regelmatige basis activiteitsgegevens van onlineplatforms kunnen verkrijgen. Het soort gegevens dat kan worden verkregen, moet volledig worden geharmoniseerd en moet informatie bevatten over het aantal nachten waarvoor een geregistreerde eenheid is gehuurd, het aantal gasten dat per nacht in de eenheid is verbleven, het registratienummer en de URL van de publicatie van de eenheid; deze informatie is nodig om de identificatie van de verhuurder en de voor kortetermijnverhuur aangeboden eenheid mogelijk te maken wanneer het registratienummer ontbreekt of onjuist is. Alleen onlineplatforms die daadwerkelijk een rol hebben gespeeld bij het aangaan van directe transacties tussen verhuurders en gasten, vallen onder de verplichting om de activiteitsgegevens, het registratienummer en de URL van de publicatie van de eenheid te verstrekken, aangezien alleen die platforms in staat zijn gegevens te verzamelen, bijvoorbeeld over het aantal nachten waarvoor een eenheid wordt gehuurd en het aantal gasten dat per nacht in de eenheid is verbleven. De lidstaten mogen geen maatregelen handhaven of invoeren die platforms verplichten verslag uit te brengen over aanbieders van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie en hun activiteiten die afwijken van de in deze verordening vastgestelde maatregelen, tenzij in het recht van de Unie anders is bepaald.

(19) Om ervoor te zorgen dat de verwerking van persoonsgegevens adequaat en relevant is en beperkt blijft tot wat noodzakelijk is voor de doeleinden ervan, mogen onlineplatforms voor kortetermijnverhuur niet worden verplicht aanvullende informatie te verstrekken over de identiteit van de verhuurders en over eenheden, aangezien deze informatie reeds door de bevoegde autoriteiten wordt verzameld via de registratieprocedures die van toepassing zijn op verhuurders.

(20) Van onlineplatforms voor kortetermijnverhuur die kunnen worden aangemerkt als kleine of micro-ondernemingen in de zin van Aanbeveling 2003/361/EG van de Commissie 29 mag niet worden verwacht dat zij voor het delen van gegevens gebruikmaken van communicatie tussen machines, mits er in het voorgaande kwartaal maandelijks gemiddeld minder dan 2 500 verhuurders op die platforms in de Unie actief waren. Door dergelijke onlineplatforms voor kortetermijnverhuur toe te staan handmatige middelen te gebruiken voor het delen van gegevens met het centrale digitale toegangspunt, worden hun nalevingslasten verminderd en wordt rekening gehouden met hun financiële of technische middelen, terwijl toch wordt gewaarborgd dat de bevoegde autoriteiten de relevante gegevens verkrijgen. De aanname is dat onlineplatforms voor kortetermijnverhuur die kleine of micro-ondernemingen zijn in de zin van Aanbeveling 2003/361/EG en die deze drempel bereiken of overschrijden, reeds moeten beschikken over systemen die het mogelijk maken te voldoen aan de eisen inzake communicatie tussen machines.

(21) Onlineplatforms voor kortetermijnverhuur moeten worden verplicht om, met betrekking tot de diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie waarvoor zij als tussenpersoon optreden, te voldoen aan de rapportageverplichtingen voor eenheden die zich bevinden in een gebied waar een registratieprocedure is ingesteld, op voorwaarde dat de lidstaat een centraal digitaal toegangspunt heeft opgericht. Het verzamelen en delen van deze informatie is noodzakelijk voor de monitoring door de bevoegde autoriteiten van de naleving van de registratieprocedures die van toepassing zijn op verhuurders en om de lidstaten in staat te stellen passend en evenredig beleid op het gebied van kortetermijnverhuur van accommodatie te ontwikkelen en te handhaven.

(22) Om te voorkomen dat onlineplatforms voor kortetermijnverhuur worden geconfronteerd met uiteenlopende technische vereisten en verschillende toegangspunten voor het delen van gegevens binnen een lidstaat, moet een nationaal centraal digitaal toegangspunt worden opgericht als een portaal voor de elektronische overdracht van gegevens tussen onlineplatforms voor kortetermijnverhuur en bevoegde autoriteiten, waarbij tijdige, betrouwbare en efficiënte processen voor gegevensuitwisseling worden gewaarborgd.

(23) De centrale digitale toegangspunten moeten onlineplatforms voor kortetermijnverhuur in staat stellen om steekproefsgewijze controles uit te voeren van de geldigheid van een registratienummer of de juistheid van eigen verklaringen, teneinde fouten en inconsistenties met betrekking tot gegevensoverdracht te verminderen en de nalevingslasten ervan te verlichten. Het centrale digitale toegangspunt moet het mogelijk maken om, zonder dat het registratienummer daadwerkelijk wordt opgeslagen, steekproefsgewijze controles uit te voeren, hetzij automatisch door middel van applicatieprogramma-interfaces waarmee een registratienummer kan worden geverifieerd aan de hand van het nummer in het register van de individuele registratieprocedure in een lidstaat die verbonden is met het centrale digitale toegangspunt, hetzij handmatig, bijvoorbeeld door een registratienummer in een online-interface in te voeren en een bevestiging van de geldigheid ervan te ontvangen. Onlineplatforms voor kortetermijnverhuur moeten vrij zijn om via het centrale digitale toegangspunt aanvullende controles uit te voeren. De lidstaten moeten de registratieverplichtingen blijven handhaven met behulp van de instrumenten waarover zij reeds beschikken.

(24) Om uniforme voorwaarden voor de uitvoering van de technische oplossingen ter ondersteuning van de uitwisseling van gegevens te waarborgen en om de interoperabiliteit van de nationale centrale digitale toegangspunten te bevorderen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend om, indien nodig, de toepasselijke normen en interoperabiliteitseisen vast te stellen. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad 30 .

(25) Er moet voor worden gezorgd dat de verschillende registers in een lidstaat op elkaar worden afgestemd en dat zij interoperabel zijn met het centrale digitale toegangspunt om semantische en technische belemmeringen voor het delen van gegevens weg te nemen en te zorgen voor doeltreffendere en efficiëntere administratieve procedures. De entiteiten die op nationaal niveau belast zijn met het opzetten van de centrale digitale toegangspunten en de Commissie moeten de uitvoering op nationaal niveau en de samenwerking tussen de lidstaten bevorderen.

(26) Een evenredig, beperkt en voorspelbaar kader op het niveau van de Unie is noodzakelijk voor het transparant delen van activiteitsgegevens en registratienummers, in overeenstemming met de vereisten van Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad 31 . Daartoe moeten de lidstaten een lijst opstellen van de bevoegde autoriteiten op nationaal, regionaal en lokaal niveau die voor het opvragen van activiteitsgegevens over eenheden die zich op hun grondgebied bevinden een registratieprocedure hebben ingesteld of handhaven. Dergelijke gegevens mogen alleen worden verwerkt met het oog op de monitoring van de naleving van de registratieprocedures of uitvoeringsvoorschriften betreffende de toegang tot en de verlening van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie. In het laatste geval mag de verwerking alleen worden toegestaan indien de desbetreffende voorschriften niet-discriminerend en evenredig zijn en in overeenstemming zijn met het Unierecht, met inbegrip van de voorschriften inzake het vrije verkeer van diensten, de vrijheid van vestiging en de voorschriften van Richtlijn 2006/123/EG. Met het oog op de naleving van het Unierecht inzake gegevensbescherming moeten in alle voorschriften betreffende de toegang tot en de verlening van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie het doel van de verwerking van de gegevens worden vermeld, overeenkomstig de vereisten van Verordening (EU) 2016/679. Activiteitsgegevens, met uitzondering van persoonsgegevens, zijn ook van essentieel belang voor autoriteiten die dergelijke voorschriften ontwikkelen als onderdeel van het bevorderen van een evenwichtig toeristisch ecosysteem, met inbegrip van doeltreffende en evenredige voorschriften inzake de toegang tot en de verlening van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie. Een bewaarperiode van maximaal een jaar moet de bevoegde autoriteiten in staat stellen de naleving te waarborgen van de voorschriften die van toepassing zijn op verhuurders of eenheden en voor beleidsontwikkeling.

(27) Geaggregeerde gegevensreeksen op basis van de beschikbare activiteitsgegevens zouden ook belangrijk zijn voor de samenstelling van officiële statistieken. Die gegevens moeten, samen met informatie over het totale aantal eenheden en het maximumaantal gasten dat de eenheid in elke geografische onderverdeling kan huisvesten, maandelijks aan de nationale bureaus voor de statistiek en Eurostat worden toegezonden met het oog op de samenstelling van statistieken overeenkomstig de vereisten die gelden voor andere dienstverleners in de accommodatiesector, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 692/2011 betreffende Europese statistieken over toerisme. De lidstaten moeten de nationale entiteit aanwijzen die verantwoordelijk is voor het aggregeren en doorzenden van activiteitsgegevens. De bevoegde autoriteiten moeten ook activiteitsgegevens met entiteiten en personen kunnen delen, zonder gegevens aan de hand waarvan individuele eenheden of verhuurders kunnen worden geïdentificeerd, zoals registratienummers en URL’s, wanneer dit nodig is voor het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek of analytische activiteiten en voor het produceren van nieuwe bedrijfsmodellen en diensten. Onder dezelfde voorwaarden kunnen activiteitsgegevens beschikbaar worden gesteld via sectorale gegevensruimten, als die zijn opgericht.

(28) De lidstaten moeten de nodige informatie verstrekken om overheidsinstanties, onlineplatforms voor kortetermijnverhuur, verhuurders en burgers in staat te stellen inzicht te krijgen in de wetten, procedures en vereisten met betrekking tot het aanbieden van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie op hun grondgebied. Dit omvat ook registratieprocedures en eventuele vereisten betreffende de toegang tot en de verlening van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie.

(29) Ter bevordering van de uitvoering van deze verordening moet elke lidstaat een autoriteit aanwijzen die toezicht houdt op de uitvoering ervan en om de twee jaar verslag uitbrengt aan de Commissie.

(30) De lidstaten moeten de doeltreffende handhaving van deze verordening verzekeren. De autoriteiten die belast zijn met de handhaving van Verordening (EU) 2022/2065 moeten ervoor zorgen dat de in deze verordening voor aanbieders van onlineplatforms voor kortetermijnverhuur vastgestelde verplichtingen met betrekking tot het ontwerp van de interface van die onlineplatforms wat het registratienummer van een verhuurder betreft, zoals gedefinieerd in deze verordening, worden nageleefd overeenkomstig de in hoofdstuk IV van Verordening (EU) 2022/2065 vastgestelde bevoegdheden en procedures. Overeenkomstig Verordening (EU) 2022/2065 moet de bevoegde digitaledienstencoördinator of de Commissie derhalve de bevoegdheid krijgen om de in artikel 7, lid 1, van deze verordening vastgestelde verplichting inzake op conformiteit gericht ontwerp te handhaven overeenkomstig de in hoofdstuk IV van Verordening (EU) 2022/2065 vastgestelde bevoegdheidsverdeling. Bijgevolg moet aan de Commissie de bevoegdheid worden verleend om alleen rechtstreekse handhavingsmaatregelen vast te stellen met betrekking tot zeer grote onlineplatforms die overeenkomstig Verordening (EU) 2022/2065 zijn aangewezen.

(31) De lidstaten moeten zorgen voor een doeltreffende handhaving van deze verordening wat betreft de bepalingen die betrekking hebben op de resultaten van de steekproefsgewijze controles, de verplichte vermelding van een verwijzing naar de door de lidstaten beschikbaar te stellen informatie over de regels voor het aanbieden van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie, en de verplichtingen inzake gegevensuitwisseling van platforms voor kortetermijnverhuur. Gezien de specifieke aard van die verplichtingen moeten de autoriteiten die zijn aangewezen door de lidstaat van het centrale digitale toegangspunt waarin de desbetreffende eenheid is gevestigd, worden belast met de handhaving ervan. De lidstaten moeten ook regels vaststellen met sancties voor inbreuken op de bepalingen van deze verordening die van toepassing zijn op onlineplatforms voor kortetermijnverhuur en moeten ervoor zorgen dat dergelijke sancties worden uitgevoerd en aangemeld overeenkomstig Richtlijn 2000/31/EG van het Europees Parlement en de Raad 32 . De sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn. De sancties moeten zorgen voor een doeltreffende handhaving van deze verordening, met name wat de verplichtingen inzake het delen van gegevens betreft.

(32) Om burgers en bedrijven in staat te stellen rechtstreeks te profiteren van de voordelen van de interne markt zonder onnodige extra administratieve belasting, voorziet Verordening (EU) 2018/1724 van het Europees Parlement en de Raad 33 , waarbij één digitale toegangspoort is opgericht, in algemene regels voor het online verstrekken van informatie, procedures en ondersteunende diensten die relevant zijn voor de werking van de interne markt. De informatievereisten en -procedures die onder deze verordening vallen, moeten voldoen aan de vereisten van Verordening (EU) 2018/1724. Met name de procedures voor de registratie door verhuurders en de afgifte van het registratienummer als bedoeld in artikel 4 van deze verordening moeten worden opgenomen in bijlage II bij Verordening (EU) 2018/1724 om ervoor te zorgen dat alle verhuurders kunnen profiteren van procedures die volledig online worden doorlopen. Verordening (EU) 2018/1724 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(33) Daarnaast moet, overeenkomstig het eenmaligheidsbeginsel, worden toegestaan dat verhuurders met eenheden in een of meer lidstaten gegevens en bewijsstukken die zij reeds met het oog op een eerste registratie hebben ingediend, hergebruiken, waardoor de nalevingslasten voor verhuurders worden verminderd. Die functie kan worden gerealiseerd door gebruik te maken van de infrastructuur van het technisch systeem voor de toepassing van het eenmaligheidsbeginsel zoals vastgesteld bij Uitvoeringsverordening (EU) 2022/1463 van de Commissie 34 .

(34) De Commissie moet deze verordening periodiek evalueren en toezicht houden op de gevolgen ervan voor de verlening van diensten voor de kortetermijnverhuur van accommodatie die worden aangeboden via onlineplatforms voor kortetermijnverhuur in de Unie. Die evaluatie moet alle gevolgen voor aanbieders van onlineplatforms voor kortetermijnverhuur omvatten, alsmede alle gevolgen van de toegenomen beschikbaarheid van gegevens voor de inhoud en evenredigheid van nationale, regionale en lokale regels met betrekking tot het aanbieden van kortetermijnverhuur van accommodatie. Om een bredere blik te krijgen op de ontwikkelingen in de sector, moet bij de evaluatie rekening worden gehouden met de ervaringen van de lidstaten en relevante belanghebbenden.

(35) Om de lidstaten voldoende tijd te geven om registratieprocedures in te stellen, bestaande registratieprocedures aan de bepalingen van deze verordening aan te passen en centrale digitale toegangspunten op te richten, en om platforms en verhuurders in staat te stellen zich aan de nieuwe vereisten aan te passen, moet de toepassing van deze verordening worden uitgesteld.

(36) Daar de doelstellingen van deze verordening, namelijk bijdragen tot de goede werking van de interne markt met betrekking tot de verlening van diensten door onlineplatforms voor kortetermijnverhuur, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt en derhalve beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie deze verordening vaststellen overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(37) Het grondrecht op bescherming van persoonsgegevens wordt met name gewaarborgd door Verordening (EU) 2016/679. Die verordening legt de basis voor voorschriften en vereisten voor de verwerking van persoonsgegevens, ook wanneer gegevensreeksen zowel persoonsgegevens als niet-persoonsgebonden gegevens bevatten en die gegevens onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Elke verwerking van persoonsgegevens in het kader van deze verordening moet in overeenstemming zijn met Verordening (EU) 2016/679. Daarom zijn de toezichthoudende autoriteiten op het gebied van gegevensbescherming verantwoordelijk voor het toezicht op de verwerking van persoonsgegevens in het kader van deze verordening.

(38) De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is geraadpleegd overeenkomstig artikel 42, lid 1, van Verordening (EU) 2018/1725 van het Europees Parlement en de Raad 35 en heeft op [XX XX 2022] een advies uitgebracht 36 .