Amendement Stoffer ter vervanging van nr. 15 over het schrappen van de onderdelen over ziekengeldclaims van no-riskers en over op eigenrisicodragende werkgevers verhaalde WGA-voorschotten - Wijziging van enkele wetten van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (Verzamelwet SZW 2022) - Hoofdinhoud

Dit amendement i is onder nr. 26 toegevoegd aan wetsvoorstel 35897 - Verzamelwet SZW 2022 i.

Officiële titel	Wijziging van enkele wetten van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (Verzamelwet SZW 2022); Amendement; Amendement van het lid Stoffer ter vervanging van nr. 15 over het schrappen van de onderdelen over ziekengeldclaims van no-riskers en over op eigenrisicodragende werkgevers verhaalde WGA-voorschotten
Document­datum	18-11-2021
Publicatie­datum	18-11-2021
Nummer	KST3589726
Kenmerk	35897, nr. 26
Externe link	origineel bericht
Originele document in PDF

TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL

Vergaderjaar 2021-2022

35 897 Wijziging van enkele wetten van het Ministerie van Sociale Zaken en

Werkgelegenheid (Verzamelwet SZW 2022)

Nr. 26 AMENDEMENT VAN HET LID STOFFER TER VERVANGING

VAN DAT GEDRUKT ONDER NR. 15¹

Ontvangen 18 november 2021

De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:

Artikel XIV, onderdelen D en E, vervallen.

II

Artikel XXXII, onderdelen E, F en K, vervallen.

Toelichting

Indiener is van mening dat de voorgestelde wijzigingen geen onderdeel zouden moeten zijn van een verzamelwet. Verzamelwetten richten zich op technische correcties en beleidsarme voorstellen. Daarvan is hier geen sprake. Het kabinet wil middels deze verzamelwet regelen dat «WGA-voorschotten» die aan werknemers zijn verstrekt door het UWV kunnen worden verhaald op eigenrisicodragende werkgevers (par. 2.6 eerste nota van wijziging). Echter, momenteel is er sprake van achterstanden bij het UWV als het gaat om de beoordeling van deze aanvragen. De gevolgen hiervan worden middels deze wijziging deels afgewenteld op de eigenrisicodragende werkgevers. Momenteel lopen er ook rechtszaken over dit specifieke punt.

Ten tweede wil het kabinet de mogelijkheid tot het claimen van ziekengeld bij een no-riskstatus beperken tot drie jaar na de eerste ziektedag (par. 2.7 memorie van toelichting). Dit kan een forse kostenpost voor werkgevers opleveren, terwijl er wel sprake is van een recht op uitkering. De oorspronkelijke bedoeling van de no-riskstatus is het wegnemen van ziekterisico’s bij werkgevers voor mensen met een handicap of ziekte. Het effect van de voorgestelde wijziging is hier contrair aan. Het betreft hier controversiële onderwerpen, die een uitvoerig en zorgvuldig wetgevingstraject verdienen. Dat dit van groot belang is, is een belangrijke les uit de toeslagenaffaire en het rapport van de Tijdelijke commissie Uitvoeringsorganisaties. Om die reden wil indiener deze onderdelen laten vervallen.

Stoffer

¹

Vervanging in verband met een wijziging in de toelichting.